4 november 2021.

Mozart.

Persoon: La, la, hallo!
Tonny: Hallo, vrolijke persoon.
Persoon: La, la, la, ha, ha, ha, ha (hoge stem)
Tonny: Ha, ha. Vertel eens hoe je heet.
Persoon: Kun je het niet raden?
Tonny: Ja, je bent misschien wel een zangeres! Een actrice?
Persoon: Nee, ik zal wat preciezer zijn. Ik ben een bekend componist. Het zingen van Karin is niet best; daar kan ik niet veel mee bereiken, ha. Ha. Sorry. Nee, ik maak maar grappen. Muziek betekende veel voor mij en nog steeds. Het is natuurlijk een prachtige muziek, die ik naar de wereld heb mogen brengen.
Tonny: Ja?
Persoon: Ik ben Mozart.
Tonny: Oooh jaaa.
Mozart: Ja, daar schrik je natuurlijk even van. Ik was niet weinig onbekend en natuurlijk is het prachtig als je zoiets naar de wereld mag brengen. En het is mooi, maar als je het vergelijkt met de Hemelse muziek, dan is het bijna geen vergelijk. Toch als mens vond ik het al zo mooi. Ik werd geïnspireerd en was daar dankbaar voor. Muziek bestond eigenlijk al en werd aan mij ‘doorgegeven’. Ik wist dat niet. Ik schreef vanuit mijzelf.
Tonny: Wist je dat het doorgegeven was?
Mozart: Ja, zeker, ik was daar heel dankbaar voor. Niet dat ik het door kreeg, want dat wist ik niet, maar wel dat die muziek in mijn hoofd was en dat ik daar vorm aan kon geven.
Tonny:… en dat je het kon uitschrijven.
Mozart: ja.
Tonny: .. en toch Mozart, als het van de andere kant kwam, dan was het toch de muziek uit de Hemel?
Mozart: het was zeker Hemelse muziek die ik heb mogen schrijven, dat kun je ook horen. Het was prachtig, maar het gaat natuurlijk door een aantal filters. De Aarde is de Hemel niet.
Tonny: Daarom kunnen ze het niet letterlijk doorgeven.
Mozart: Het klinkt dan toch anders. Het zijn aardse instrumenten en aardse stemmen, maar desalniettemin toch heel mooi. Er waren veel getalenteerde muziekmakers, musici, die er het beste en het mooiste van konden maken; toen al. Het is ook niet om te zeggen dat het niet goed was, het was juist heel mooi, maar nog onvergelijkbaar met die Hemelse muziek waarin wij nu aanwezig zijn en jullie straks ook.
Ik wil jullie ook zeggen, dat ik een mens was en dat ik als mens mijn dingen heb moeten meemaken en heb moeten leren. Dat het voor mij ontzettend belangrijk was om dat eigenlijk ook een vorm te geven, om daaraan deel te nemen aan het leven, het was toch door de aanwezigheid van muziek, een beetje eenzijdig geworden waardoor ik me niet helemaal heb kunnen ontwikkelen, emotioneel gezien, zoals de bedoeling was.
Tonny: Je ging teveel op in de muziek.
Mozart: Ja, die was schitterend. Maar anderzijds was ik ook wat kinderlijk gebleven, kwam ik niet echt tot rijpdom, tot wasdom.
Tonny: Je bent ook jong gestorven, hè Mozart?
Mozart: Dat gaf bij mij ook een soort verwarring in de geest, maar ik neem het me niet kwalijk. Ik vind het alleen zo ontzettend belangrijk, dat de wereld weet dat er meer mensen zijn met talent. Die ontzettend veel aandacht krijgen voor hun talenten, maar dat het zo belangrijk is dat het mens-zijn zich ook kan ontwikkelen en dat de muziek daar ook bij gebaat is; de wijze waarop het naar buiten gebracht kan worden en dat door degene die het maakt ook genoten kan worden. Dat er geen mistoestanden kunnen optreden, zoals kleine ziektes of …grote van de geest.. Daar gaat ook nieuwe aandacht voor komen, voor deze dingen.
Wat dat betreft is dit een bijzondere tijd, omdat er zoveel gebeurt op dat gebied. Men gaat veel beter kijken naar de achterliggende redenen van dingen die gebeuren op psychisch terrein. Dat bestond in mijn tijd nog niet.
Tonny: Nee, dat is ook zo, Maar nu worden hoogbegaafde kinderen, juist gestimuleerd om met andere vriendjes te spelen.
Mozart: ja, dat is wat ik bedoel; dat zeg je goed. Dat is precies wat er niet was; je werd apart gehouden, heel eenzijdig. Ik kwam wel aan de koningshoven en ik mocht voor de beroemdste van de aarde spelen, maar een kind kon ik niet zijn. Natuurlijk heb ik niemand iets kwalijk genomen, want ik was dankbaar voor dit leven
Ik wijd mij nu toch aan de Aarde, aan mooie muziek, ik inspireer mensen, maar ik help ook de kinderziel tot wasdom te laten komen, op alle aspecten te letten, omdat het zo belangrijk is. Dit is wat ik jullie wilde zeggen.
Tonny: Fijn. Mozart heb je je eigen gemis al in kunnen halen aan de andere kant?
Mozart: Ja, zeker, zeker. Ja, Tonny, hier is meer het totaalbeeld wat je te zien krijgt en ik ben natuurlijk heel ver gekomen, dus dat is nu bij mij in harmonie. Al lang. Maar ik ben nog heel lang met muziek doorgegaan. Maar nu is er die andere kant ook bijgekomen en ben ik a.h.w. nog meer bezig met de ontwikkeling van de vroeg-gerijpte ziel met talent, dan met de muziek zelf; dat is nu eigenlijk meer een bijkomstigheid geworden.
Dank jullie wel.
Tonny: Dank je wel Mozart, ook voor je mooie muziek.
Mozart: Dank je.