27 november 2021 Ruud.

Hallo (heel vrolijk)…ik ben Ruud.
Wat ben je vrolijk Ruud
…jaja dat zijn we allemaal, want we zijn blij dat we aan de beurt komen.
..gelukkig maar…wat kom je ons vertellen? (Stilte) of wil je niets vertellen, kan natuurlijk ook…er alleen maar even zijn..?
Nee, ik heb wel iets te vertellen…best een serieus onderwerp. Ik ben net als jullie ook een vrijwilliger geweest, dat vond ik altijd ontzettend fijn. Ik heb ook werk gehad waarvoor ik betaald werd, een salaris kreeg. Op enig moment ging ik nog maar voor de helft van de week werken, ik had geen vrouw of kinderen en had dus die verantwoordelijkheid ook niet. Overal waar nodig, stak ik een handje toe en dat deed ik graag. Het is ook mooi om te doen. Maar ik had een leven daarvóór gehad waarin ik was betaald. Ik was een leraar met een aardig salaris… collega’s. Ik zag toen het grote verschil tussen betaald en niet betaald, de ‘waardering’ die je daarvoor krijgt. Je kreeg het wel van de mensen voor wie je iets betekende, wilde betekenen, maar de omgeving was anders en dan voelde ik me wel eens machteloos, dan legde ik uit dat ik het graag deed of zus of zo. Jullie leven nog steeds, ik niet meer, in een maatschappij waar daar nog steeds een soort taboe op ligt.
Op het vrijwilligerswerk?
Ja, maar niet bij iedereen of overal en altijd. Het is er nog als zijnde minder, alsof je niet toereikend bent, alsof je inderdaad alleen maar een handje toesteekt en niet meer kunt, terwijl het altijd een keuze is. Je hart gaat ernaar uit en de mensen die je helpt, weten dat ook. Het is dus ontzettend belangrijk om die waardering te krijgen, niet alleen van jezelf, maar ook vanuit je omgeving.
Tonny: maar het begint ook met jezelf, als ik mezelf laatst hoorde zeggen: ik ben alleen maar een vrijwilliger. Dan zeg ik eigenlijk al dat het minder is.
Ja, je bent zelf ook geconditioneerd, het leeft ook in jou. De mensen die er een mening over hebben, zijn ook niet de beroerdste mensen, het is meer het leeft zo. Het heeft niet de gelijke waardering en dat wilde ik eigenlijk even komen zeggen. Ook het niet betaald worden heeft een reden vaak voor degene die het vrijwilligerswerk doet. Soms kan werk niet gedaan worden zonder vrijwilligers, dan is het sowieso waar, maar soms is er een vrijwilliger die denkt nou ik vraag maar niets, want dan is het vrij dan ben ik ongebonden. Het is eigenlijk ook een soort verantwoordelijkheid ontkennen daarmee, terwijl je je werk goed doet. Dus er zitten wel aspecten aan en vaak is het zo dat je jezelf wijsmaakt dat het niet belangrijk is, terwijl je het wel belangrijk vindt om gewaardeerd te worden in geld. Dus er zitten allerlei aspecten aan die overal doorheen gaan. Hier aan deze kant doen we natuurlijk alles vrijwillig en weten we ook wat het waard is. Op Aarde heb ik me altijd gebogen over die gedachte en jullie komen dat ook tegen.
Ja. ook in ons eigen leven…
Ja precies, ook in jullie eigen leven. Ik vond het belangrijk omdat ook een punt te maken op de agenda, om daar eens over na te denken. Dat is eigenlijk wat ik wilde zeggen.
Dank je wel Ruud.
Ik heb dat graag gedaan.