17 maart 2022 Frans.

Nou ik ben dus wel een vrolijke Frans.
Tonny: een vrolijke Frans? Heet je ook Frans?
Man: Ja
En je bent zeer vrolijk?
Ja, dat ben ik
En welke reden schuilt daar achter?
Nou dat ik hier zomaar op bezoek mag komen.
Wat wil je ons vertellen naast de vrolijkheid?
Dat de mensen niet bang hoeven te zijn voor de dood, want het stelt niks voor.
Dat heb je ervaren?
Ja…ik was vreselijk bang…ik dacht ik ga naar de hel en…oeioeioei… wat was ik bang. Ik was strenggelovig grootgebracht. Geen zwartekousenkerk, maar het leek er wel op. Mijn vader en moeder waren goede mensen, maar zo streng voor zichzelf en voor ons kinderen. We waren met vijf kinderen thuis, ik was de oudste. Ons leven stond in het teken van gebed en angst. Al die oordelen…het heeft mij ervan weerhouden om te kunnen genieten. Ook toen ik ouder werd en mijn ouders niet meer leefden, leefde ik continue met de angst dat ik iets verkeerd deed, iets verkeerds zei. Ik mocht van mezelf niet naar de televisie kijken, niet naar de radio luisteren, op elke straathoek stond de duivel te wachten. Je begrijpt dat ik mijn schade aan deze kant ingehaald heb. Ik lach nu iets teveel, vandaar die vrolijke Frans. Ik dacht bij mezelf ik ga het inhalen. Ik ben hier een grappenmaker, ik vind het zo leuk om mensen aan het lachen te maken. Ik heb het zo gemist, want eigenlijk zat het in mij om aardig te zijn, maar je begrijpt wel dat dit leven niet zomaar langskwam. Het had natuurlijk met leerlessen te maken die ik moest leren en karmisch en zo, dat weet ik nu allemaal, maar het weerhoudt me niet om hier vrolijk te zijn en ik wil zeggen tegen mensen die ook bang zijn om een of andere reden…deze wereld is alleen maar liefde. Niemand wordt veroordeeld, je wordt juist geholpen en afgehaald, niemand is alleen. Dit wilde ik zeggen als vrolijke Frans.
Ik hoop dat je nog veel kunt inhalen Frans.
Ja…nou ik doe mijn best hoor…!