29 Juni 2022

Meester El Morya.

Eenzaamheid.

Karin: Ik heet de Meesters, Mr. El Morya, Mr. Jeshua en Aartsengel Michaël van harte welkom in ons midden. Ik wil U vragen om een begin te maken met deze channeling.

Ja, Karin, ik ben Mr. El Morya. We zijn zo verheugd om hier te mogen zijn. Het is inderdaad een begin van een lange reeks. Elk thema zal apart besproken gaan worden en elk thema zal ook nog weer een sub-thema kennen. In deze tijd zijn dit soort begrippen niet meer vreemd.

Deze avond wil ik inderdaad spreken over eenzaamheid. Eenzaamheid, zoals de mensen het kennen, is natuurlijk een totaal andere eenzaamheid, dan die wij bedoelen. Het is niet een kwestie van alleen maar alleen-zijn. Het is een groot begrip en als je er de aardse uitleg van neemt, die gepaard gaat met veel emoties en pijn soms, dan is het zo totaal anders, dan hoe wij ernaar kijken.

Wij leven in deze lichtwereld. Bij ons bestaat het begrip ook niet. Het is een menselijk begrip. Het is een menselijke emotie, maar niet zomaar. Het heeft een reden en dient een belangrijk doel. Ieder mens, voordat hij naar deze wereld komt, heeft heel veel gesprekken met ons. Niemand gaat zomaar. Het hele leven wordt besproken, van voor naar achter. Ook levens die voor de mens zwaar kunnen zijn. Die levens worden niet minder gewaardeerd door de ziel, die gaat incarneren, dan zogezegd wat lichtere levens. Want de reden van ieder bestaan, de reden van ieders aanwezigheid hier, is om uiteindelijk te leren. Om los te kunnen laten. Met name dit loslaten is van het grootste belang.

In deze tijd van transformatie zijn er ontzettend veel zielen naar deze Aarde gekomen, om zaken, die misschien al ontzettend oud zijn, los te gaan laten. Je kunt begrijpen, dat als je die optie hebt, het niet altijd makkelijk is.

De mensen in deze groep aanwezig, daarvan weet ik ieders leven. Ik ken de oorzaak van al jullie grieven, van alle pijn. En ook jullie hebben voor dit leven gekozen om definitief oude zaken los te laten. Niet meer en niet minder. Nergens ligt een oordeel op. Iedereen wordt begeleid, vooral omdat het voor de meeste van jullie het laatste leven is. Ik durf dit te zeggen, omdat ieder die hier aanwezig is, ongeweten, aangestuurd is geworden om hier te zijn, om dit te horen.

Je begrijpt, dat als dit het laatste leven is, er in een vrij kort tijdsbestek, veel moet gebeuren. Daar zitten soms zware elementen in. Eén van deze elementen kan eenzaamheid zijn. Dat wil niet automatisch zeggen, dat iedereen die hier aanwezig is, dat als een zwaar gegeven ervaart. Eenzaamheid heeft veel gezichten. Belangrijk is nu om op een andere manier te gaan kijken. Ik weet dat vele van jullie dit ook al doen. Er is ook veel materiaal voorhanden. Je mag nu veel weten. Vanuit de Lichtwereld is er heel veel ondersteuning voor jullie.

Wat wil eenzaamheid voor ieder van jullie zeggen?

Als ik jullie als persoon hier op aanspreek, dan zul je daar allemaal een eigen invulling aan geven. Ik wil bij de mensen beginnen voor wie het niet het belangrijkste thema is in dit leven. Maar wel soms aan de orde is. Dan zul je merken als er periodes van eenzaamheid zijn, en je kijkt terug, dat het een doel gediend heeft, dat het ergens over ging, dat het je iets gebracht heeft. Alleen komen die gedachten soms op en ze gaan ook weer weg en je pakt het leven weer op. Je bent blij dat er nu een andere periode voor in de plaats gekomen is. Of je bent blij, dat wat het gegeven heeft, ook verandering gebracht heeft. En dan bedoel ik eenzaamheid in de zin van: er even alleen voor staan, iets alleen moeten doen, eenzaam te midden van de drukte. Alleen zijn. Alleen het gevoel hebben dat jij dat voelt en de ander niet. Met niemand erover kunnen praten. Geen zielsverwanten tegenkomen. Ik kan nog veel verder gaan. Het zijn niet de trauma’s in het leven, maar soms ook wel, niets is uitgesloten.

Maar je begrijpt, dat er ook een vorm van alleen-zijn is, die dieper gaat. Deze mensen zijn, op dit moment, in grote aantallen aanwezig. Er zijn vele termen voor om ze te benoemen. Ze hebben soms een wat ander gedrag, kunnen zich soms niet meten met de medemens. Voelen zich niet begrepen. Voelen een achterstand. Naarmate ze ouder worden treedt er soms echt een isolement op. Een vreemde in eigen familie. Geweldig je best doen, maar niemand blijft lang bij je. Dat zijn alleen-gevoelens, die een soort eenzaamheid kunnen geven, die veel verder gaat en veel dieper en soms veel pijn doet. Dat zijn ook niet de zaken en gevoelens waar je zo gauw mee naar de psycholoog gaat, psychiater of therapeut. Dat zijn meestal dingen die je voor jezelf houdt. Waarvan je vindt, er komt misschien nog wel een oplossing of: ‘Ik heb me weten aan te passen, voor mij is het goed zo. Ik hoef niet meer’.

Maar het kan nog meer doen. Het isolement kan je ook brengen naar een bepaalde verslaving, om de pijn maar niet te hoeven voelen. Als ik dan weer terugkom bij eenzaamheid, dan begrijp je, dat dit laatste, die pijn en het isolement, niet zo makkelijk op te heffen zijn. In dit land kun je niet geholpen worden als je het zelf niet aangeeft. Het gevoel helemaal achterop te komen is groot. Een verslaving kan dan maar even soelaas geven. Steeds voor even.

Voor sommige mensen wordt het zelfs zo groot, dat ze eigenlijk niet meer willen leven. Daar gaan we later nog over spreken.

Ik wil even blijven bij de mens die zich geïsoleerd voelt, door zichzelf teweeggebracht of door de ander. Het is natuurlijk een samengaan en kan hem/haar soms in een verdieping brengen, waar hij juist moet zijn. Mensen om je heen, die van je houden, en dat aanzien, willen zo graag helpen vaak en in je nabijheid zijn, maar nee, het wordt toch afgehouden. Want soms komt er ook een gevoel van schaamte bij en een pijn die helemaal niet nodigt meer tot delen. Als een mens zo in de diepte gekomen is, op de bodem van zijn ziel, dan is hij eigenlijk waar hij moet zijn.

In de gesprekken, die aan dit leven voorafgaan, wordt dit besproken. Tot hoever ga ik? Hoever moet het komen om tot een ander zicht te komen, om werkelijk te gaan voelen en begrijpen waar het leven eigenlijk over gaat? Waarom heb ik deze beperking? Waarom heb ik me geïsoleerd? Allemaal vragen die langskomen. Dan zeggen wij: Wij hebben jou zo lief. Wij vinden je zo ontzettend moedig. We zijn bij je. Weet dat je niet alleen bent. Geen moment van de dag. Weet dat je op de goede weg bent.

Deze mensen, als ze op zo’n dieptepunt geraakt zijn, voelen dan ook vaak het contact met onze geestelijke wereld.

Mensen zeggen dan makkelijk om hem heen: psychose. Hij loopt te schreeuwen op straat. Hij is continue van het padje. Hij verwaarloost zich. Hij vervuilt. Ja, dat zijn de uiterlijkheden. Maar wat er bij die mens werkelijk plaats vindt, kun je bijna niet bevroeden, omdat de meeste mensen dit niet herkennen.

Als deze geïsoleerde mens, juist deze mens, de moed heeft, en vaak komt dat moment, een omkering te maken, te durven gaan zien wat het werkelijk betekent wat hij doorgegaan is en wat het gebracht heeft, dan is de oogst groot. Wij hebben dan feest. Als die omkering gekomen is, komt de hulp vaak ook. (van buiten) Niet meteen, want het moet uit die persoon allemaal zelf komen. Maar het gebeurt wel.

Dit is in het kort, wat iemand kan overkomen en wat wij alleen-zijn en eenzaamheid noemen en die persoon zelf ook. Wat zo’n onmachtig gevoel kan geven bij de omgeving en bij velen de vraag oproept: “Wat kan ik doen? Ik wil iets doen.” Maar dan komt het grote punt. Je kunt niets doen. Begrijp je dat zo’n persoon dit helemaal zelf moet doen…dat dat de bedoeling is?

“En wat gaat er dan gebeuren?” Vaak gaan mensen beseffen, wat de reden van het isolement is. Wij laten dat ook voelen. Soms kunnen ze het lezen of is er een klein teken. Dan komt het verlangen naar verandering en die verandering is vooral een heel mooi punt. Soms kunnen ze na die verandering nog wel hun hele leven keren en een totaal ander mens worden, als ze dat al zouden willen. Het hoeft natuurlijk niet. Want weet: op alleen-zijn of alleen wonen ligt geen enkel oordeel. Dus als je alleen zou wonen en je hebt het fijn alleen, je kunt jezelf goed vermaken en je hebt een heel leven al zo geleefd, dan hoef je dat niet te veranderen. Daar gaat het ook niet om. Het gaat om de vergeving die iemand aan zichzelf geeft, want de verandering heeft alles te maken met de liefde voor jezelf.

Ineens is er een moment waarop mensen, als ze door het diepste dal zijn gegaan, voelen, ik ben hier niet zomaar. De liefde die wij ze geven gaan ze dan ook voelen en daarmee kunnen zo veel meer vragen bij zichzelf gelegd worden. Dan hebben ze zoveel meegemaakt, zoveel gezien, dat eigenlijk wat overblijft, de vergeving aan zichzelf is. Waarom? Ze gaan voelen en daarvoor moet je zo diep soms gaan. Dat alles wat ze meegemaakt hebben, alles wat voor hen werkelijk is geweest, uit hen zelf gekomen is. Niet de omgeving, niet de wereld, niet de mens, helemaal alleen uit henzelf. Hoe erg het ook lijkt geweest te zijn. Ze hebben het zelf helemaal gerealiseerd. Om daar te komen, het is een groot moment, moet er dan ook veel gebeurd zijn, want het vraagt geen enkel oordeel. Het vraagt om te kijken met liefde voor jezelf en dan zijn wij aanwezig om het aan te nemen. Mensen gaan vaak ook bidden. Het hoeft niet met de handen gevouwen, maar ze spreken ons aan. Ze voelen dat wij er zijn en vragen op een andere manier en soms voor de eerste keer, om vergeving. Vergeving is in dit geval verlossing. Bevrijd me! Ik begrijp waarom het zover gekomen is. Ik begrijp in hoeverre het met mij zelf te maken heeft. Verlos me! Neem het van me mee. Als een mens die stap gemaakt heeft, dan komt alles op zijn weg wat hij nodig heeft. Dan zijn wij er.

Ja, ik weet het, er zijn mensen die zover niet kunnen komen. Het zich voorgenomen hadden, en die willen dan toch liever terug naar huis, want zo noemen we dat en zij worden in liefde ontvangen. Vaak is het zo, dat dit ook besproken is van tevoren. Als ik het al te zwaar krijg, als ik het werkelijk niet meer aan kan, mag ik dan terug naar huis? Ja! Wij helpen je. Maar er zijn er ook, die het wel aangaan en soms is het misschien pas helemaal op het einde van iemands leven, dat ze op dat punt komen, dat die omkering er is. Dat hoeft maar een kleine aanleiding te zijn. Dat is voor iedereen verschillend.

Waarom vertellen wij dit, omdat dit de nabije toekomst is. De hele wereld is in transformatie. Iedereen is in verandering. Niet iedereen hoeft helemaal naar de diepte te gaan om die verandering te voelen. Er is genoeg voorhanden om te lezen en te weten. Maar deze vergeving gaan we op enig moment allemaal zelf voelen, dat we dat willen, dat losmaken van dat wat ons achtervolgt. Waar we bang voor zijn. Wat we niet willen zien. We voelen dat de leefwereld, die we hebben, zoveel alleen maar met onszelf te maken heeft. De wereld is steeds transparanter aan het worden. Ook wij gaan steeds meer gehoord en gezien worden.

Karin is een channel, maar er zijn veel channels over de hele wereld. Wij laten ons overal horen. De tijd is gekomen voor verandering. Vergeving is heel mooi. Wij gaan nog nader uitleggen wat vergeving is. Het is de bedoeling dat ieder van jullie ook hier een onderzoek naar gaat doen. We vragen ieder van jullie om je met deze vergeving bezig te gaan houden. Het is belangrijk, omdat ieder van jullie nog een taak heeft op deze wereld. Voordat je aan dit leven begon hebben jullie allemaal een taak op je genomen in deze transformatie. En niet een kleine taak. Jullie zijn allemaal van het grootste belang. Jullie horen bij ons. Jullie komen uit de Lichtwereld. Er is, zou je kunnen zeggen, al een leven aan vooraf gegaan bij ieder van jullie. Maar wij roepen jullie nu uit het veld. Wij gaan met ieder van jullie het contact opnemen.

Daarom is vergeving noodzakelijk. Dat je gaat weten wat het is. Ieder van jullie gaat de transformatie extra voelen. Want wat gebeurt er? Door mijn spreken komt er een trilling vrij, die ieder van jullie raakt. Een proces van verandering wordt hiermee ingezet of verhevigd. De geestelijke wereld waaruit wij komen kent tijd noch ruimte. In deze wereld, waarin jullie leven gaat alles van A naar B en spreken we van dualiteit. Deze dualiteit is er om te leren begrijpen, om het onderscheid te kunnen maken en om te weten wat vergeven mag gaan worden.

Ik begrijp, dat er veel meer kennis hierover nog moet komen en dat gaat ook komen. In de channelings die volgen gaat er steeds meer uitgelegd worden. Maar ieder van jullie wordt uitgenodigd om voor zichzelf met deze materie bezig te gaan zijn. Wij hebben een afspraak met ieder van jullie. Weet je het nog? Niemand zit hier toevallig.

Dit is wat ik met jullie deze avond wilde delen. Ik dank jullie.