10 september 2022

Meester Franciscus.

Onschuld.

Karin: Goedenavond allemaal. Het is de 4e keer, dat we bij elkaar komen. Het is Meester El Morya, die het eerst aan het woord zal zijn. Ik wil hem uitnodigen om te gaan spreken.

Mr. El Morya: Goedenavond lieve mensen. Goedenavond vrienden van het Licht. Wat ben ik blij en steeds geëmotioneerd, als ik hier mag spreken. Jullie zijn mij dierbaar in de zuiverste zin van het woord. Ik zal er altijd bij zijn om mijn eigen woordje te doen. Deze avond echter, heb ik een gastspreker. Het gaat natuurlijk altijd over vergeving. Wij hebben daar steeds over gesproken. Het is het allerbelangrijkst. Het is wat wij steeds zeggen: de deur naar het Licht. De deur waar jullie allemaal zo vlak voor staan. Wij zijn er om die deur te helpen openen, om hem helemaal open te kunnen zetten.

De gastspreker van vanavond is de persoon, die jullie kennen als de H. Franciscus. Hij is hier om een bepaald onderwerp te bespreken. Dat onderwerp is: onschuld. Ik geef hem nu het woord.

Franciscus: Ja Karin, ook ik ben dankbaar, dat ik hier kan zijn. Geweldig. Het is voor mij natuurlijk niet de eerste keer, dat ik tot de aardebewoners spreek, die ik ooit ook was. Het is iets wat dichtbij is. Ik kom in een tijd nu en bij mensen, voor wie nog een taak is weggelegd. Een taak, die erg veel lijkt op de onze. Vergis je daar niet in. Het is zo mooi, wat jullie allemaal nog gaan doen. Ieder op zijn eigen kracht, met zijn eigen mogelijkheden. Misschien weet je het nog niet, maar de weg zal zich snel ontvouwen. Ook ik wil daar een bijdrage aan geven.

Mr. El Morya heeft het woord ‘onschuld’ gebruikt en dat is inderdaad een woord, wat ik nu deze avond wil bespreken. Onschuld. Is dit hetzelfde als schuldeloos? Zonder zonde? Ja, het komt in de buurt. Maar de onschuld waar ik over wil spreken vanavond, is onschuld in de vorm van zuiverheid. Zuiver zijn we in essentie allemaal, dus ook die onschuld dragen we met ons mee. Het is deze onschuld, die zich wil manifesteren. Ben je daarmee naar deze wereld gekomen? Ja en nee. Je kunt van een kleine mens, die naar deze wereld komt niet zeggen, dat hij belast is of dat hij niet-onschuldig zou zijn; zo noemen we dat niet. Wij weten, dat als een mens naar deze wereld komt, hij alles van tevoren besproken heeft en behoorlijk wat bagage bij zich heeft. Waarom? Ja, inderdaad, om de onschuld, die in ons allen leeft, te herwinnen, terug te halen. Het mooie van deze tijd is, dat je zoveel instrumenten krijgt en zoveel mogelijkheden om te leren waarom je hier bent en wat die onschuld voor ieder van jullie betekent. Dat je inderdaad vergeving nodig hebt, om bij die onschuld te komen.

In mijn tijd, 900 jaar geleden, was ik daar ook al mee bezig. Er was iets bijzonders in mijn leven. De start in dat leven was die van een gewoon mens van die tijd. Maar gaandeweg merkte ik, dat ik contact had, contact met, nu weet ik het nu ik dit vertel, de geestelijke wereld . Maar zo kon ik dat op die manier nog niet vertalen. Mijn contact was met God. Ik voelde een grote en innige liefde voor Hem. Ik voelde me deel van Hem. Het was God voor en God na in mijn leven. Dat is mooi, maar het heeft me ook veel mooie dingen gebracht. Maar door het geestelijk leven, wat ik toen leefde, waren er ook valkuilen. Hier en daar, heb ik wat ik ervaren mocht vanuit het Licht – ik werd ook gechanneld – het anders geïnterpreteerd. Ik zou het zelf ook nooit hebben willen noemen op die manier. Ik kende het niet.

Mijn interpretatie van zuiverheid, want dat is het woord wat centraal stond in mijn leven. Was zuiver leven met alles wat het toen voorstelde. En wat was ik streng voor mezelf en voor de broeders die mijn volgden. Zuiver zijn, een zuiver hart hebben, daar waren allerlei voorwaarden aan verbonden, waar ik ruim…ruim de aandacht aan gaf en naar wilde leven. En ik kan zeggen, dat ik daar ook in geslaagd ben en dat is goed.

Onschuld. Het belangrijke woord onschuld. Ik weet nu, dat onschuld zuiverheid is. Maar die verbinding had ik toen nog niet gemaakt. Ik was juist heel erg bezig mijn schuldigheid te benoemen. Ik voelde me schuldig over alles. Ik was dagelijks bezig me tot God te wenden en om vergeving te smeken. Ja, ik deed ook goede werken en dat deed ik graag. Ik deed het met heel mijn hart, maar ik deed het ook voor mijn God. Ik deed alles om die schuld, die ik bij me had, los te laten. Om die zuiverheid, die ik wilde bereiken, te zijn.

We zijn nu 900 jaar verder en er zijn natuurlijk mensen geweest, onderwijl, die, zoals ik, dezelfde ervaring hebben gehad; met hun eigen interpretaties van de werkelijkheid, die ze ervoeren. Ze hebben hier mooi over geschreven en nieuwe dingen naar de wereld gebracht, maar ook zij kenden hun beperking, door de tijd. Het is pas in deze eeuw, dat er mensen zijn, die een kanaal zijn en steeds meer beseffen wat dat inhoudt. Hoe mooi is dit! Je hoeft niet meer op blote voeten op de koude stenen te lopen. Je hoeft geen honger meer te lijden. Je hoeft de roede niet te gebruiken. Je hoeft je niet alsmaar tot God te richten. Vond ik dat erg? Nee, ik deed het met heel mijn hart. Ik dacht dat dat de enige weg was, de enige manier. Dat gaf natuurlijk ook altijd een soort van schuldgevoel, dat ik daar nooit helemaal bij kon komen. Dat ik nooit helemaal de persoon zou zijn, die ik dacht dat ik moest zijn en waar ik voor gekomen was. Wat een verlichting, deze tijd! Dat je een kanaal mag zijn, en mag beseffen wat het betekent. Dat onschuld zuiverheid is en dat die zuiverheid altijd bij je is en nooit weggeweest. Dat je dat in essentie bent. Dat het je nooit zal verlaten, dat je er alleen maar contact mee hoeft te maken. Is dat makkelijk? Nee, het is niet altijd makkelijk, want het leven vraagt zijn aandacht en soms word je alle kanten ingetrokken en dan toch tegelijkertijd een kanaal zijn.

Dat valt ook niet altijd mee. Het is niet een kwestie van je terugtrekken in jezelf en bidden. Het is in het volle leven staan. Vaak al een heel leven achter de rug waarin de nodige dingen zijn gebeurd. Ook voor een kanaal is vergeving zo ontzettend belangrijk om een goed kanaal te zijn. Niet meer en niet minder dan voor diegene die luisteren. Overigens, mag ik ook zeggen, dat jullie allemaal een kanaal zijn, die hier zitten. Een kanaal wil niet altijd zeggen, dat wat Karin nu doet, ons ontvangen en spreken. Een kanaal zijn, kun je op vele manieren. Daar zijn veel misvattingen over. Ik kom daar later op terug.

Een kanaal zijn in deze tijd vraagt een grote liefde voor jezelf. En zoals ik destijds de zuiverheid bij mijzelf opeiste was het moeilijk in het leven wat je leefde, om dan ook totaal zuiver te kunnen zijn; dat besefte je ook. Enerzijds weet je, dat zuiverheid onoefenbaar is, anderzijds weet je, dat je op dagelijkse grond je best moet doen, om dat te kunnen zijn. Vreemd hè, terwijl het al in je is. Ja, dat is wat het leven doet hier. Van allerlei kanten, wordt er bij je aangeklopt. De ene heeft je voor zus nodig en de ander voor zo. Je wil bij blijven, je wil op de hoogte zijn.

Want dan, kom ik bij het kanaal wat jullie allemaal zijn en dat je niet persé hoeft te spreken in het openbaar. Een kanaal kun je zijn door mooie dingen die je maakt. Een kanaal kun je zijn door dingen die je schrijft. Een kanaal ben je als je van jezelf kunt houden zoals bedoeld. Mensen voelen dat om je heen. Je hoeft dan eigenlijk niets meer te doen. Mensen komen naar je toe. Soms met een vraag, maar soms gewoon om aandacht te vragen. De aandacht die jij geeft, zonder het vaak te beseffen, door er gewoon te zijn.

Het is zo belangrijk, dat jullie dit gaan beseffen, want velen van jullie zijn al dat kanaal en zijn al bezig mensen tot zich te trekken door gewoon te zijn wie je bent. De uitbouw, die gaat komen, omdat je hier wat meer mee bezig kunt zijn en onze aanwezigheid nog meer gaat voelen. Dat is mooi. Dat is fijn. Want dat is wat de mens wil. Het is fijn mooi te zijn, om iets fijns te doen, om voor de ander iets te kunnen betekenen, maar ook om dat zelf te kunnen opmerken en bemerken. Dat er een relatie bestaat van geven en nemen. Dat wat je geeft van jezelf, door de ander teruggegeven wordt, dat je dat kunt ontvangen en waarderen op de juiste basis.

Dit is wat ik zelf ook al kende tijdens mijn leven. Ik werd al bezocht in mijn cel. Blijkbaar had het toch het effect, dat ik zo zuiver wilde leven. Ik was een voorbeeld voor die tijd. Mensen probeerden me na te doen, er werden dingen afgesmeekt in mijn naam, mijn zegen werd gevraagd. Zo was de maatschappij toen. Dat was mooi. Niet omdat ik het nodig had, maar mooi was om te zien wat voor effect het had op mensen. Dat de regels, die ik opgesteld had en zelf wilde leven een effect hadden op anderen. Jullie leven dus nu in een andere tijd. Er wordt niets afgesmeekt bij jullie, je hoeft niet te bidden tot God voor de ander. Nee, het is juist zo mooi, dat je met je eigen zuiverheid en het geloof daarin, de wetenschap, dat het voor eeuwig is, de ander daarin mee kunt nemen. Dat je ze gaat vertellen hoe het voelt om daar zo dichtbij te zijn. Om de kwaliteiten die het genereert te kunnen gaan gebruiken, om te voelen, dat het een samenwerking geeft, dat je elkaar nodig hebt, dat je aanvullend en bouwend bent samen.

De zuiverheid die jullie bij je dragen heeft verschillende namen in deze wereld. Maar het is minder ver weg, dan misschien gedacht werd. De bron, dat deel van God die jullie zijn, de Christus-energie, die je bij je draagt, is heel dichtbij. Die kun je dagelijks aanspreken en vragen om door je heen te stromen. Het is een hele krachtige energie, die alles verdeelt en alles in zich heeft wat je wil bereiken en die je al bent. Het gaat de vertaalslag maken tussen wie je hier bent en wie je in werkelijkheid bent. Dit zijn de mooie dingen, die jullie nu al mogen ervaren als je op deze weg bent en wat de reden is, dat wij bij jullie zijn. Ik had het niet, vroeger. Ik vertrouwde op alles en legde alles bij God neer. Ik vertrouwde op Hem. Dat was al heel mooi. Maar ik zou hebben willen weten, dat ik die zuiverheid al helemaal ben, dat gaf toch nog een afstand.

En dat is het grote verschil met jullie. Ik ben verbonden met jullie. Als jullie willen, kunnen jullie mij aanroepen. Nou ja, dat klinkt weer een beetje ouderwets natuurlijk, maar ik bedoel daar alleen maar mee, dat als je aan mij denkt, ik bij je ben. Dan denk je: ‘Ja, maar dan is het alsof ik met mezelf spreek. Ik hoor u niet’. Jawel, je kunt mij wel horen. Naar mate je dichter bij die zuiverheid komt, en dat wil zeggen aanvaarden dat je die zuiverheid bent, ga je ook mij vaker horen. Ik ben erg betrokken bij het werk van de Lichtwerkers, die jullie allemaal zijn. Ik mocht mij in die tijd ook al een lichtwerker noemen. Mijn licht heeft zich ver verbreid tot in deze tijd. Voor jullie geldt dit ook. Er komen tijden aan waarin mensen om jullie heen dit heel goed kunnen gaan gebruiken, dat nodig zullen hebben, dat je je licht laat schijnen. Dan zullen ze voelen, dat ze bij jullie houvast kunnen vinden, troost, ondersteuning.

En dan komen we terug bij vergeving. Vergeving waar al verschillende malen over gesproken is. We blijven het vaak benadrukken, dat het zo ontzettend belangrijk is, omdat het de enige weg is om daar te komen, waar je wil zijn. Om de onschuld te kunnen zijn, die je bent. Onschuld in dit geval, betekent dus niet zonder zorgen zijn, maar zuiver zijn. Zuiver voor wie je werkelijk bent. Betekent dat dan dat je nooit iets verkeerd mag doen? Dat je niet een keertje uit je rol mag vallen en minder aardig mag zijn? Dat je zelf wel eens iets doet wat niet door de beugel kan? Nee, dat bedoelen we daar niet mee. Je bent een mens. Met zuiver zijn bedoelen we: op zoek zijn naar de essentie die je bent. Op weg zijn, een zoektocht, het proces wat je aangaat. De wil om zuiver te zijn, is dan zo ontzettend belangrijk en door vergeving ga je steeds beter beseffen wat het is. Wie je bent.

Ik vond het fijn om met jullie hier in gesprek te zijn. Pas de vergeving toe, zoals we verteld hebben. Het is werkelijk een hele korte weg naar de deur, die wij voor jullie open houden. Maar al vóór dat je die deur door gaat, ben je het kanaal en ben je al het voorbeeld voor anderen, omdat jullie het zijn, omdat wij bij jullie zijn, omdat je je dat voorgenomen had. En door het voorbeeld te zijn voor anderen, anderen te leren, leren zij jou steeds meer in toenemende mate wie jij bent.

Dat is waar het op neerkomt. Het is wat ik destijds nog niet wist, wat de werkelijkheid is en waar de mensen nu aan toe zijn.

Ik dank jullie, dat ik ook dit mocht vertellen, dat ik dit mocht delen met jullie. Ik groet jullie uit de grond van mijn hart.