25 mei 2024.

Monorvan.   Afgevaardigde van de Pleiaden

Goede morgen Karin er is zoveel waarover we willen vertellen, maar ook doorgeven, als iets dat geweten moet worden. De aarde is in grote verandering. De omvang is zo groot en diep reikend dat een mens daar nauwelijks besef van heeft in zijn dagelijkse leven. Als hij naar het nieuws kijkt ziet hij natuurrampen en oorlog aan zich voorbijgaan, maar hij zet het in de meeste gevallen weer van zich af, omdat de onmacht gevoeld wordt die je kunt hebben, wanneer je niet iets weet te doen. Tot op zekere hoogte heb je gelijk. Je kunt niet zomaar naar buiten treden, zelfs niet met een groep, om de veranderingen te brengen die nodig zijn. Belangrijk is wel de angst om wat er zich aandient en nog kan gebeuren te herkennen voor wat het is. Dit betekent niet dat wij vanuit de ruimte kunnen vertellen wat die angst bij ieder is, maar een algemene angst kunnen we wel duiden.

Ieder mens is op aarde met een reden. Voor het grootste deel van de mensheid is het om de verdeeldheid binnen zichzelf te helen. Het is een proces dat alle levens op aarde die de ziel leeft bestrijkt. Het is een proces met hoogtes en laagtes oftewel hoogtepunten en dieptepunten. De tegenstrijdigheden op aarde staan hier garant voor. Het is een driedimensionale planeet met een dualistisch karakter. De tegenstellingen creëren de leerlessen waar de mens voor gekomen is. Als wij naar de aarde kijken vanuit onze lichtschepen ziet de planeet aarde er prachtig uit. De kleuren zijn nog steeds fantastisch en zou je niet denken aan een zwart/wit samenleving. Toch is de dualiteit op aarde terug te vinden in de natuur en in alles wat jullie bouwen en bedacht hebben. Maar de dualiteit zit vooral in de geest van de driedimensionale mens. Binnen de geest van ieder mens gebeurt alles. Ook het wereldgebeuren. Als dit op grote schaal plaats vindt kan dat zelfs uit de geest komen van één man of vrouw.

Toen wij langgeleden op aarde landden. Ja, je leest het goed, was de aarde een planeet van harmonie. Wij voelde de eenheid die er was en voelden ons bevoorrecht dat we ernaar toe konden reizen. Deden we dat massaal? Nee het waren kleine groepen die hun landingen maakten op aarde. Ik was erbij en we keken onze ogen uit. Dit begin op aarde was verkennend. We waren een technisch hoge beschaving en met het instrumentarium dat ons ter beschikking stond, was het een uitdaging om ontdekkingen te doen. Wat hebben we ontdekt? De ontwikkeling van de aarde was nog in een vroeg stadium, maar haar natuur was al zo schoon, oogverblindend bijna. Het raakten onze harten. Het was voor het eerst dat we kennis maakte met de goddelijke liefde zonder het zo toen nog te kunnen noemen. We voelden dat een goddelijke stroom door alles heen ging. We namen deze ervaringen mee terug. Op onze thuisplaneet deelden we enthousiast onze ervaringen maar het beklijfde nog niet. Het werd nog vreemd gevonden en ook ons enthousiasme konden ze niet plaatsen, want het was nog niet eens wat we vertelden dat vreemd gevonden werd maar de wijze waarop we het deden. Ze voelden dat we aangeraakt waren door iets ‘anders’ en dat het dichterbij wilde komen. Wilden zij dat wel? De tijd was nog niet rijp. Wel werd er een zaadje geplant dat jullie ‘liefde’ noemen. We waren door de aarde begeesterd geworden. Kenden wij de liefde dan niet? Jawel maar het was nog een ego-liefde. Op aarde waren op dat moment nog geen mensachtigen,  enkel natuur en dieren. Het was doordrongen van een aanwezigheid die wij nog niet kenden of beter gezegd herkenden.

Velen van ons zijn in een later stadium nog de ‘fout’ ingegaan en hebben geen mooie rol gespeeld op aarde. Het zijn ‘de lichtwerkers’ onder jullie. Het was een noodzakelijke stap op onze eigen evolutieweg geweest die dit deed gebeuren. Wij zijn nu reeds lang wezens met een grote liefde en hebben een speciaal plaatsje in ons hart voor moeder Aarde aan wie we zeer toegenegen zijn.

Angst, heel diep, in ieder mens aanwezig is een onderdeel van zijn evolutieweg. Het is nog niet weten wat de liefde is zoals hij zich op aarde wil manifesteren. De aarde in zijn diversiteit is uniek en daarmee uitermate geschikt om de energie van eenheid te verspreiden. Een liefde die eenheid uitdrukt en maakt dat ieder zich verbonden voelt en niet alleen is. Wij hebben dit eenheidsgevoel uit onze herinnering naar boven gehaald en onderdeel gemaakt van wie we zijn. Wij willen jullie helpen om ook in deze eenheid terug te komen. Moeder Aarde zal van gedaante veranderen om de nieuwe mens te gaan ontvangen. Haar natuur zal weer die eenheid en harmonie doen voelen die er van origine was. Het gaat de mens ondersteunen en begeesteren in zijn groei zoals ze dat destijds met ons ook deed. De nieuwe mens gaat het in dankbaarheid ontvangen omdat ze dan al een grote stap gemaakt heeft in haar bewustzijnsgroei.

De angst zal verdwijnen er komt een wisselwerking tussen mens en natuur als bedoeld. Het zal als basis het eenheidsgevoel kennen waaruit alles gecreëerd gaat worden. Als iemand ambitieus is en groot wil zijn zal het op een andere leest geschoeid zijn. Het zal dan omwille van het welbevinden van iedereen zijn. Verschillen tussen mensen zullen altijd blijven, daarin ligt een deel van de scheppingsvreugd, maar ieder is op zijn eigen weg. In de basis zal door het resoneren van de harten ieder iets betekenen voor allen zonder daar een stap voor hoeven te zetten.