4 september 2024.

Meester Serapis Bey.

De Nieuwe Tijd.

Ik ben altijd ontroerd als ik jullie zie. Wat fijn om jullie allemaal aan te kijken. Dat kan nu nog. Het clubje is nog klein, maar jullie weten ook dat dat gaat veranderen. Voor ons kan het niet groot genoeg zijn. Ik zie nog iemand aankomen. (Er kwam nog iemand binnen) Welkom.

Waar ik vanavond over wil vertellen dat is over de Nieuwe Tijd. Een nieuwe tijd kan alles zijn hè? Nou het is in ieder geval veel…dat is wat zeker is. De overgang waar jullie van gehoord hebben en waarin jullie allemaal zijn is uniek. In het verre verleden zijn er eerder overgangen geweest maar daar is niets van opgetekend.

Moeder Aarde heeft ascensie gemaakt en ze heeft jullie ‘meegenomen’. Het neemt alleen wat tijd; voor jullie is driehonderd jaar natuurlijk ontzettend lang maar voor ons niet. Het is een knip met de vinger. Je weet dat tijd bij ons een andere betekenis heeft. Het bestaat wel maar heeft een andere betekenis.

Dat gaan jullie allemaal nog leren. Je denkt nu nog makkelijk: oh, dat is er niet meer…dat is er niet meer…en dat is er niet meer…echte menselijke gedachten. Logische conclusies na wat jullie allemaal al gehoord hebben, maar weet dat alle concepten en begrippen die jullie op Aarde kennen en gebruiken bij ons vandaan komen. Dus hoe zou het bij ons niet kunnen bestaan? Het heeft bij ons een andere betekenis. Maar dat wilde ik nu niet zeggen, hoewel wel belangrijk, omdat Wij zo vaak zeggen dat tijd bij ons niet bestaat. In dit geval anders gezien bestaat het dus wel.

Wat jullie tijd noemen is een lengte van A naar B. Je kunt het meten en dan zie je ruim driehonderd jaar dat deze periode van transformatie zal duren. Hij is al een hele tijd ingeluid hoor…en heeft uitlopers naar vierhonderd jaar. Jullie zitten a.h.w. ergens middenin. Deze overgang is uniek. Ik wilde toch nog eens even duidelijk maken – omdat het zo belangrijk is – wat die overgangstijd dan precies voorstelt. Een beetje hebben jullie natuurlijk wel een idee. Jullie zijn niet dom en er is genoeg over te lezen. Maar die uniekheid die ik noemde ligt in het gegeven dat als je in die opgang bent naar die nieuwe dimensie en je stappen vooruit maakt, je eigenlijk al met één been in die andere wereld kunt gaan staan met alle voordelen die dat geeft. Voordelen? Nou het is eigenlijk veel meer dan dat, maar jullie lopen als mens tegen zoveel dingen aan dat je vooral nog even de nadelen ziet. Soms zie je ze zelfs helemaal niet. Die beroemde bomen door het bos. Het is allemaal niet overzichtelijk en verwarrend en chaotisch. Ik weet het. Maar het is juist zo mooi om te noemen wat de schoonheid is van deze overgang. Na jullie, na deze tijd, zullen er eeuwen komen waarin mensen weer meer alleen mens zullen zijn, maar dan vijfdimensionaal, want dat is de status waar de Aarde naar toe gaat. Dat je nu zo kunt wisselen van de ene laag van bewustzijn naar de andere, dat maakt het uniek. Dat is toch wel mooi. Jullie kunnen de verschillen zien. Jullie gaan in dit leven nog merken wat het verschil is om op een derde dimensie te zijn of op een vijfde. Hoe mooi is dat! Sterker nog…jullie wilden dat ervaren…jullie wilden dat meemaken. Daar ben je voor gekomen. Ben ik gekomen met al die zorgen die het geeft Serapis? Ja, want de uitkomst is schitterend. Jullie kunnen dat eigenlijk nog niet bevatten. Wij wel. Wij kennen de uitkomst. Ook in jullie leven ga je al ontzettend veel ervaren. Dat heen en weer reizen is niet zomaar iets.

Er komt nog iemand binnen. (Karin maakt van de gelegenheid gebruik om even haar neus te snuiten en onderbreekt Serapis)
Serapis, hier ben ik weer! Het geeft niet Karin. Wij hebben er al grapjes over gemaakt. Dat maken we toch niet vaak mee! Maar het is wel leuk, want jij maakt ons tot mens. Weet je hoe lang het geleden is, dat ik mijn neus gesnoten heb? Het brengt jullie zo fijn dichtbij en dat is de bedoeling en dat weet je inmiddels.

Ik had het over de overgang. De verworvenheden die je je dan eigen kunt gaan maken zijn zo schitterend. Let wel: voor ieder van jullie zal het verschillend zijn. Beter of meer? Nee, jullie hebben keuzes gemaakt vóórdat je aan dit leven begon: je wilde precies dát verwerven en daarmee gaan werken om dát te kunnen bereiken. Dus ga niet vergelijken. Dat doen jullie zo graag. Dan klopt het allemaal niet! Maar het klopt honderd procent. Alles. Het is waterdicht zouden jullie zeggen. Die verworvenheden dat zijn eigenlijk talenten, gaven, kwaliteiten, die jullie ziel in andere levens al opgedaan heeft. Het is niet eens dat het geschonken wordt, alsof je een grote kast openmaakt en zegt:…nou dan neem ik dat….als jij nou dit neemt…nee, het is wie jullie ziel is.
Je ziel gaat leven als bedoeld. Eindelijk zijn wie je bent: oh, dan denk ik dat ik hier wel goed in ben, want daar heb ik vaker aan gedacht. Ja hoor, ga maar kijken. Maak die kast maar open waarschijnlijk staat je naam erop. Dan zou je er nog eens van kunnen staan kijken hoe snel je dit herkent en wat je ermee kunt doen. Dan ga je niet meer om je heen kijken. Wie heeft dat ook? Wie heeft dat ook? Je gaat aan de slag. Ja, hier ben ik voor gekomen, denk je. Ik ga nog eens kijken in die kast. Nog een keer. Nog een keer. Dan sta je voor die kast en je kunt gaan combineren. Je kent jezelf niet meer. Ja, want dat is ook een ding, je gaat veranderen. Natuurlijk ga je veranderen. De kleur van je haar? Ja misschien als je dat zou willen, maar vooral de kleur waar je je goed bij voelt, jouw kleur, de kleur om je heen. Welke kleding? Maar vooral je gezicht. Je gezicht gaat veranderen. Het Licht gaat door je heen komen. Mensen zien dat. Natuurlijk behoudt je dezelfde neus, die wordt niet meteen aangepast aan je droom, tenzij je dat mooi vindt. Het is de uitstraling. Die uitstraling maakt dat je er ook echt anders uit gaat zien. Jonger? Ja ook. Ziektes komen niet meer vanzelfsprekend op je pad. Ja, een muggenbeet, een griepje misschien , maar geen levensbedreigende ziekte. Komt niet. Er verandert dus veel. Je denkt bij jezelf: dit heb ik altijd gewenst maar nooit gekund! Ik kon niet pianospelen zoals ik graag wilde (Ik zeg dit ook even tegen mijn spreekster: heb je het gehoord Karin?) Tekenen? Ik heb nooit kunnen tekenen. Je kunt het een beetje vergelijken met als je rechtshandig bent en je kunt ineens met een prachtig handschrift vloeiend met je linkerhand schrijven. Dat kunnen jullie zo niet bedenken. Maar het is wel zo. Maak ik grapjes? Maak ik het licht? Ja, dat vinden wij fijn om het zo te vertellen.

In het oude Egypte vond ik het heerlijk om in mijn paleistuin mensen te ontvangen; dat was nieuw. In mijn woning van weleer kwamen eigenlijk alleen maar hoge functionarissen en familie, verder liep er niemand door de hoge gangen, prachtige ruimtes en binnentuinen. Ik veranderde dat. Ik nodigde… iedereen uit…op de trappen van mijn paleis waar ik dan zat…liepen er dieren…er speelden kinderen. Ik nodigde ze uit in mijn tuin. Daar zat ik net als nu, te praten over dingen die voor hun van belang waren. Ze vonden het fijn. Je moet je voorstellen dat het een hele strak, georkestreerde maatschappij was. Iedereen kende zijn plek. Een enorme strenge hiërarchie, waarbij iedereen op zijn functie gezien werd en gerespecteerd. Deed ik nog meer? Ja daar begon ik mee, als iemand mij dan een glas water aangaf, dan was het niet een minzaam knikje, maar dan zei ik: heb je een fijne dag gehad? Dat was vreemd. Begrijpen jullie wat voor mens ik was? Hoe anders ik was toen al. Zo heerlijk om in die paleistuin gewoon met mensen te spreken. Ik heb dat veelvuldig gedaan. Het waren de hoogtijdagen van mijn toenmalige leven. Maar nu ben ik weer hier, even bij jullie, weer onder de mensen.

Die overgangstijd. Je staat met een been in die geestelijke wereld en met een been hier op Aarde. Dat het verwarring geeft en chaos dat weten jullie inmiddels. Jullie weten nu ook wat vergeving is, dat het dus veel naar boven haalt en dit ook een beetje veroorzaakt. Jullie weten ook dat het opgeheven wordt en dat het dus eindig is. Dat naarmate je meer om vergeving vraagt en het getransmuteerd wordt, jij lichter wordt. Ascensie is een optilling. Ascensie is verlichting. Jouw lamp gaat meer schijnen omdat je de schaduw weggehaald hebt. Je hebt het aan ons gegeven. Wij hebben het getransmuteerd. Je gaat het ook voelen, die lichtheid, je wordt zweverig, je moet goed opletten op de fiets, met autorijden op de weg. Het hoort erbij en ik moet ook eerlijk zeggen: dat blijft zolang als je leeft omdat die overgang in feite zo groot is dat het ook niet anders kan. De grootste uitdaging is om mens te zijn, want je wilt hier alles uit de kast halen voor jezelf. Daarmee bedoel ik dat je alles wat je meegenomen hebt en wat je kan echt wilt gaan doen. Je wilt het bereiken. Tegelijkertijd ben je ook in die andere wereld waar Jeshua over gesproken heeft, die parallelle wereld, waar je ook alles vandaan haalt en waar je je leerlessen krijgt en waar je begeleid wordt door Ons, waardoor het contact met Ons steeds beter wordt. Dat zijn allemaal even vreugdevolle dingen en daar gaan jullie iets mee doen, eigenlijk zoveel en dat maakt het zo uniek. Als over een paar eeuwen mensen vijfdimensionaal geboren worden dan is het contact met ons meer een vanzelfsprekendheid voor iedereen. Dan komt er een andere uitdaging op je weg, waar de nieuwe mens dan voor komt te staan. De Aarde blijft een leerplaats dat wordt niet opgeheven. Maar leerlessen zullen op een andere leest geschoeid zijn.

Kunnen jullie mij volgen? Ik zie zulke ernstige gezichten. Jullie gaan dat allemaal bereiken. Jullie zullen huppelpasjes gaan maken! Je gelooft het niet maar het is echt waar. Je begrijpt dat hiermee het onderscheid ook groter gaat worden op Aarde. Er zijn natuurlijk heel veel mensen die hier niet voor kiezen en dat is dan ook de bedoeling; dan zijn deze mensen ergens anders voor gekomen en hun leven is evenveel waard. Niemand uitgezonderd. Maar ik ben hier voor jullie, want ik weet dat jullie het gaan bereiken. Je mag dan ook weten, dat je het leven zelf in de hand krijgt. Misschien had je dat al begrepen. Maar de mate waarin en de grootte van de impact kunnen jullie eigenlijk nog niet goed inschatten. Oké, je wordt niet echt noemenswaardig ziek. Er treedt een soort verjonging op, want het lichaam verandert. Niet alleen aan de buitenkant, maar ook aan de binnenkant. Voeding wordt minder belangrijk. Je kunt altijd voedsel tot je blijven nemen, want dat is ook het aardige van het menszijn. Je mag daar van genieten. Je uithoudingsvermogen wordt anders. Ben je gewend om door het bos te rennen, om verre wandelingen te maken, dan is het dat niet meer. Dat kan het lichaam niet meer aan. De energie die je zult hebben is groot en reikt ver maar niet in aardse maten. Niet  in de zin van ver lopen of veel kunnen of zwaar tillen of klimmen. Dat niet. De energie gaat op een andere manier geïnvesteerd worden. Dat hoef ik niet eens te vertellen, dat gaan jullie zelf merken hoe dat zal zijn. En dan? Wat jullie sterven noemen of de dood je weet inmiddels dat die niet bestaat. Dood is een driedimensionaal woord dat door velen van jullie niet meer gebruikt gaat worden als zodanig en ik weet dat velen van jullie dat ook al niet meer doen en daar veel meer over weten.

Maar hoe mooi is het dat je je leven kunt verlengen als je dat zou willen. Maar ook verkorten als je dat zou willen. Je hebt heel veel gedaan. Je hebt je doel bereikt. Het is eigenlijk wel mooi geweest. Je roept je familie bij elkaar. Een feestje? Er blijven natuurlijk afscheidsgevoelens…en dan zijn wij er om je af te halen. Geen akelige middelen. Geen medicijnen. Je gaat liggen en je geeft je over zoals Karin zich nu ook aan ons over geeft en dan ga je met ons mee. Misschien wil je wel honderd worden…maar dan denk je op enig moment ook…nou mijn kleinkinderen zijn nu zeventig…het is goed geweest…en dan ga je mee. Maar het kan dus ook dat je jonger wilt gaan. Nu is het al zo dat heel veel zielen naar deze wereld komen met de gedachte: ik wil niet zo lang hier zijn. Dan hebben ze vorige levens gekend waarin de ervaring niet fijn was. Oké, ik zal gaan, maar niet te lang…was het voornemen.
Die mensen zijn er nog steeds. Maar dan gaan ze steeds meer mogelijkheden zien, het leven verandert en dan denken ze mmhh…ik heb het gevoel dat ik een soort contract heb wat niet zo lang meer duurt, maar Ik zou wel een verlenging willen. Dat zijn de mogelijkheden. Hoe mooi is dat. Is dat al niet heel anders, dan zoals jullie de wereld kennen tot op heden. Jullie hebben dan allemaal al zoveel besproken met je kinderen dat zij ook weten wat de bedoeling is. Jij mag dan kiezen voor jezelf en je doet het ook. Ja…kinderen willen je graag houden, dat is vaak zo, maar wij gaan je helpen je eigen keuzes te maken en dat is in alle opzichten zo: bij alles wat je wilt gaan doen en bij wie je bent.

Je begrijpt dat wat ik jullie nu vertel vroeger niet aan de mensen kon vertellen. Wat ik ze vertelde was over die ene God waar ik van wist. Dat vonden ze al mooi, maar ook niet helemaal ongevaarlijk. Ik was natuurlijk wel een autoriteit, ik was een farao dus ik kon veel maken en deed dat ook. Ik heb met Karin een boekje geschreven over mijn leven. Ga het lezen zou ik je willen zeggen.

In de andere wereld daar zijn jullie familieleden, vrienden, geestverwanten. Want je gaat merken in de opgang naar de vijfde dimensie dat vriendschappen net zo belangrijk zijn als particuliere liefdes. De liefde voor een ander gaat zich uitbreiden. Het is dan niet meer ik ben van jou en jij bent van mij. Bestaat dat niet? Natuurlijk wel. Maar het krijgt een andere betekenis, een andere invulling. Denk je dan dat de liefde tussen partners er niet meer zal zijn? jawel dat blijft zo maar krijgt ook meer potentie om te groeien…het mag dan groter worden… intenser. De familieleden in de andere wereld weten waar jullie naar toe gaan en weten inmiddels waarom jullie hier zijn. Ze proberen jullie te omringen met hulp en aandacht. Niet alleen Wij. Ze zijn om jullie allen heen, om jullie kinderen. Waken over een kleinkind? Ja dat gebeurt. Dan zegt een man: Ja mijn kleinkind lijkt zoveel op mij. Ik zie dezelfde valkuilen en ik wil hem zo graag helpen en doet dat dan ook.

Die transparantie en de ‘openingen’ die hier en daar gemaakt worden, die dunheid van het gordijn, maakt dat het contact ook steeds meer op gang komt. Jullie zijn allemaal zo verlangend om te horen en te praten met de geestelijke wereld. Voor verschillende van jullie gaat dat ook gebeuren. Gewoon om dat je dat wilt.

Alle dingen die ik nu vertel, het ‘lijkt’ zo eenvoudig en in zekere zin is dat ook. Het wordt je gegeven. Maar het staat bijna haaks op het leven wat je nog leidt. Daarom is het zo moeilijk om het nog helemaal te bevatten. Als je direct naar huis gaat moet je nog strijken en je moet nog een telefoontje doen, je moet je bed nog opmaken. Het leven neemt het over. Maar weet hoe mooi het is wat ik zeg. Dat mijn woorden een trilling bevatten, een zegening, die jullie nu ook weer krijgen. Je gaat het merken en je gaat het voelen. Je haalt daarmee deze vijfde wereld dichterbij. Je gaat het werkelijk merken. Geef je daaraan over. Weet dat het zo is. Weet dat er meer in jullie leven is dan het leven in het huidige nu. Dat jullie in feite al veel meer geest zijn uit de vijfde wereld dan een mens in de derde. Natuurlijk er zijn gradaties. Ook jullie zijn niet hetzelfde. Maar dat maakt niet uit. Het geldt voor jullie allemaal.

Ik vond het zo fijn om dit vanavond aan jullie te kunnen vertellen.

Tonny? Luister naar me.. (hij kijkt naar haar). Wij kennen elkaar hè? Ik heb grote eerbied voor jou. Het is een heel oud hè? Je hebt veel liefde in je hart. Ik ook. Ik ben ook gegroeid, heel veel. (hij refereert aan een oud leven waarin ze elkaar kenden)

Ik wil jullie allemaal meenemen in mijn groei. Dat gaat hard hoor, als je eenmaal aan de slag bent! Zo zal ik het maar even noemen.

Lieve mensen, wij wensen jullie veel geluk. Wij zijn bij jullie. We ondersteunen jullie. Weet dat we niet ver weg zijn en ontzettend veel van jullie houden.

Ik dank jullie.