persoonlijk bezoek. Boodschappen 2

20 november 2021  Couperus

Goede avond (hese stem)
Tonny: goede avond…
Ik ben er eigenlijk omdat Karin in haar hart er om vroeg
oh ja?
Ik ben de schrijver Couperus

Karin: och wat fijn…wat mooi..
Ja…ik vind het zelf ook zo mooi. Zij is mijn boeken aan het lezen en geniet daarvan…zij waardeert mijn schrijven…daar ben ik bijzonder blij om…
Tonny: goed…
Het is waar dat als ik terug kijk op mijn leven…ik mezelf gezegend voel dat ik zulke mooie teksten mocht schrijven…zulk mooi proza…maar vooral dat ik al zoveel kennis had over hoe de menselijke ziel reilt en zeilt in het dagelijks leven…een onderwerp waar Karin ook graag mee bezig is: wat de werkelijkheid is en dat wat zich laat zien. Dus ik vind het zo mooi dat ze mijn boeken leest en daar inspiratie uit neemt… want dat is waar een schrijver ook naar verlangt hè…
precies…
…dat je gelezen wordt maar ook geraakt wordt door wat er geschreven is..
op die manier verbinding maken hè…
Ja precies…dus Karin ik ben zo blij dat je me leest en ik waardeer het bijzonder dat je je daardoor geraakt voelt…ik dank je daarvoor en dat wou ik je even komen zeggen. Lees veel want het is een prachtige ontspanning voor je…dank je.

24 november 2021   Lidwina

Goede avond
Karin:…goede avond…hoorde ik het liedje zingen van altijd is Kortjakje ziek?
Ja zeker…Kortjakje was een kwezeltje en dat was ik ook. Veel naar de kerk gaan, veel bidden, het leven draaide daar om, voor mij.
Tonny: Ja…het gaf jou veel?
Ja, dat dacht ik maar het was geen fijn leven, want je leefde in voortdurende angst. Hoe meer ik bad om vergeving hoe schuldiger ik mezelf ging vinden, want als je zoveel bid om vergeving moeten er ook zonden zijn, dus ik leefde iedere dag met een zondig geweten. Nou kwam ik ook uit een strenge calvinistische kerk. Ik was een Duitse vrouw, ik heet Lidwina. Ik ben nu anders.
Ja…heb je dat zondige besef achter je kunnen laten?
Ja zeker het is een totaal ander leven natuurlijk, dat je hier hebt, maar ik ben niet zomaar even gekomen, het is eigenlijk ook om te zeggen, laat het leven ook vrolijk zijn, want jullie hebben de neiging om wat serieus te zijn…
oh jajaja…
…en dat is goed want het werk dat jullie doen is natuurlijk heel mooi en het vraagt verantwoordelijkheidsgevoel en je Liefde voor de medemens, maar toch is Licht en Vreugde van het grootste belang, precies wat ik in dat leven ontbeerd heb en dat wou ik jullie even zeggen.
Fijn…ben je de vreugde nu aan het inhalen Lidwina?
Oh ja het is hier zo fijn..
Ja…hoe haal je die vreugde voor jezelf nu naar binnen?
Door het leven, door de blijdschap van het leven zelf…met elkaar zijn…voor elkaar iets kunnen betekenen…samen leren…samen tuinieren…samen wandelen…samen leven…samen op weg naar Huis…daar helpen waar het nodig is…het is zo mooi…
Niet meer wat de calvinistische kerk liet weten…
Nee daar is niets van waar…absoluut niet waar…
Dankjewel Lidwina voor de boodschap…
Jaaah…vreugde en blijdschap onthoud je het?
Ja, dat doen we !!

26 november 2021.   Nel.

Jeshua wij zijn gereed voor de volgende persoon.
Vrouw: nou dat is snel…en ik heet Nel!
Oh dag Nel…je bent hier naar toe gekomen?
Ja…ook om vergeving te vragen.
oké..     
Ik heb geen hele grote misdaden gepleegd en ook geen kleine, maar ik was een querulant, een ruziemaakster, ik maakte ruzie met iedereen.
Oh ja…
..vooral met mijn familie…ik zette altijd alles op zijn kop…schopte overal tegen aan. Heb het zoveel mensen moeilijk gemaakt in het leven en ik had nooit spijt, ik ging maar verder…maar verder…ik heb nog een behoorlijke leeftijd gekregen en er was niemand op mijn begrafenis.
Nee?
Nee.
Dat heb je naderhand kunnen zien?
Ja…je wordt er naar toe gebracht. Bijna iedereen is bij zijn eigen begrafenis of crematie aanwezig, want dan gebeurt er erg veel met een mens, als hij dat ziet., Toen heb ik de werkelijke eenzaamheid gevoeld, die ik mijn hele leven al gevoeld had en waaruit dit voortkwam…dit gedrag…dit wangedrag. Ik had in eerste instantie zoveel medelijden met mezelf…ik heb zoveel gehuild…ik had willen schreeuwen: ik heb het zo niet bedoeld…ik had pijn in mijn hart maar jullie zagen het niet…! Toch is het geen excuus om je leven lang vervelend en ruziemakerig te zijn. Ik heb heel wat gescholden op mensen. ik wilde dit eigenlijk komen zeggen.
Ja…dat begrijpen we Nel..
Ik ben al wel een tijdje weg van de Aarde dus ik heb zelf al veel kunnen doen.
..ah dat is fijn…
..en ik ben in een gebied dat best wel aardig is. Ik heb mijn eigen huisje, mensen om me heen, nou ja mensen…niet meer van vlees en bloed…maar goed herkenbaar…ook een paar mensen die ik nog kende..
Ja?
..en met wie ik zelfs een soort vriendschap heb aangeknoopt nu…mensen die me toch wel kenden zoals ik was, maar nu ook anders willen zien.                                         Fijn..
En die mensen ben ik bijzonder dankbaar, want dat is eigenlijk wat ik wil zeggen: dat het zo belangrijk is, dat als je zo iemand op Aarde kent, die zo is, dat er altijd iets onder ligt van groot verdriet of frustratie of iets anders. Mensen trekken het zich altijd aan, als ze beledigd worden of iemand is ruzie-makerig, maar het heeft altijd te maken met degene die het doet.
Mensen nemen het soms te persoonlijk.
Ja, absoluut. Ik zou ze allemaal willen omarmen en excuses willen aanbieden als ze aan deze kant zijn…allemaal…zonder iemand uit te zonderen. Bij sommige heb ik dat natuurlijk al gedaan, maar niet de jongeren. Gelukkig ben ik nooit getrouwd geweest. Ik was al jong niet aantrekkelijk door mijn gedrag. Maar toch het is zo belangrijk dat je de mens achter de zonde ziet en ik weet dat jullie dat doen en daar wil ik je bij voorbaat voor bedanken, want het is zo belangrijk. Ik kom op voor die talloze mensen die leven zoals ik. Die leven als ik leefde en nog op jullie weg komen. Heb erbarmen met ze…hou van ze…probeer te achterhalen wat het is. Het is zo’n groot cadeau wat je de ander geeft…het is altijd om liefde vragen en dat weten jullie. Dank je dat ik even mocht komen.
Dank je wel Nel voor je komst, het is een mooie boodschap.

27 november 2021.   Ruud.

Hallo (heel vrolijk)…ik ben Ruud.
Wat ben je vrolijk Ruud
…jaja dat zijn we allemaal, want we zijn blij dat we aan de beurt komen.
..gelukkig maar…wat kom je ons vertellen? (Stilte) of wil je niets vertellen, kan natuurlijk ook…er alleen maar even zijn..?
Nee, ik heb wel iets te vertellen…best een serieus onderwerp. Ik ben net als jullie ook een vrijwilliger geweest, dat vond ik altijd ontzettend fijn. Ik heb ook werk gehad waarvoor ik betaald werd, een salaris kreeg. Op enig moment ging ik nog maar voor de helft van de week werken, ik had geen vrouw of kinderen en had dus die verantwoordelijkheid ook niet. Overal waar nodig, stak ik een handje toe en dat deed ik graag. Het is ook mooi om te doen. Maar ik had een leven daarvóór gehad waarin ik was betaald. Ik was een leraar met een aardig salaris… collega’s. Ik zag toen het grote verschil tussen betaald en niet betaald, de ‘waardering’ die je daarvoor krijgt. Je kreeg het wel van de mensen voor wie je iets betekende, wilde betekenen, maar de omgeving was anders en dan voelde ik me wel eens machteloos, dan legde ik uit dat ik het graag deed of zus of zo. Jullie leven nog steeds, ik niet meer, in een maatschappij waar daar nog steeds een soort taboe op ligt.
Op het vrijwilligerswerk?
Ja, maar niet bij iedereen of overal en altijd. Het is er nog als zijnde minder, alsof je niet toereikend bent, alsof je inderdaad alleen maar een handje toesteekt en niet meer kunt, terwijl het altijd een keuze is. Je hart gaat ernaar uit en de mensen die je helpt, weten dat ook. Het is dus ontzettend belangrijk om die waardering te krijgen, niet alleen van jezelf, maar ook vanuit je omgeving.
Tonny: maar het begint ook met jezelf, als ik mezelf laatst hoorde zeggen: ik ben alleen maar een vrijwilliger. Dan zeg ik eigenlijk al dat het minder is.
Ja, je bent zelf ook geconditioneerd, het leeft ook in jou. De mensen die er een mening over hebben, zijn ook niet de beroerdste mensen, het is meer het leeft zo. Het heeft niet de gelijke waardering en dat wilde ik eigenlijk even komen zeggen. Ook het niet betaald worden heeft een reden vaak voor degene die het vrijwilligerswerk doet. Soms kan werk niet gedaan worden zonder vrijwilligers, dan is het sowieso waar, maar soms is er een vrijwilliger die denkt nou ik vraag maar niets, want dan is het vrij dan ben ik ongebonden. Het is eigenlijk ook een soort verantwoordelijkheid ontkennen daarmee, terwijl je je werk goed doet. Dus er zitten wel aspecten aan en vaak is het zo dat je jezelf wijsmaakt dat het niet belangrijk is, terwijl je het wel belangrijk vindt om gewaardeerd te worden in geld. Dus er zitten allerlei aspecten aan die overal doorheen gaan. Hier aan deze kant doen we natuurlijk alles vrijwillig en weten we ook wat het waard is. Op Aarde heb ik me altijd gebogen over die gedachte en jullie komen dat ook tegen.
Ja. ook in ons eigen leven…
Ja precies, ook in jullie eigen leven. Ik vond het belangrijk omdat ook een punt te maken op de agenda, om daar eens over na te denken. Dat is eigenlijk wat ik wilde zeggen.
Dank je wel Ruud.
Ik heb dat graag gedaan.

27 november 2021. Anja.

Vrouw: nou hèhè…
Tonny: heb je lang moeten wachten?
Nee ik maak een grapje ..
oh….en wie ben je?
Anja…
Hallo Anja wou je iets komen vertellen?
Ja, ik wil graag iets vertellen…zucht…..lange stilte…
..heb je moeite om erover te vertellen?
Ja eigenlijk wel.
Oh ja.
Aan mijn naam kun je wel horen dat ik nog niet zo lang hier ben. Ik ben geboren in de zestiger jaren. Ik wam uit een best redelijk welvarende familie, maar ben verslaafd geraakt en helemaal op een spoor gekomen waar ik niet wilde zijn. Karin kent me…(ik noem haar naam) zie je ze kent me meteen.. ik vind het fijn om me juist aan jou te laten horen. Ik weet dat je me onmiddellijk zult kunnen begrijpen. Misschien ken je me nog van toen ik een meisje was. (dat bevestig ik). We hadden geen gelukkige gezinssituatie, maar daar wil ik nu niet over praten. Er zijn me wel kansen geboden om het beter te maken, maar die heb ik niet genomen. De verslavingszorg is best wel goed in Nederland, als je ziet de kansen die ik liet liggen en de zorg die ik toch gekregen heb, dan is het goed, dat kan in andere landen wel veel slechter zijn. Toch schaam ik me voor mezelf, omdat ik mijn leven zo heb laten lopen. Het is niet wat ik gewild had, het is niet wat je tevoren bedenkt. Maar ik weet nu wel, nu ik terugkijk, dat het een valkuil voor me was. Ik heb meer levens met verslaving gehad, maar er zijn natuurlijk heel veel mensen in mijn positie, die in dezelfde situatie leven, daarom ben ik eigenlijk gekomen. Mocht je zo iemand op je weg krijgen…denk aan mij. Zeg hen wat ik zeg.
Wat Anja?
Dat je maar één leven krijgt, dat de kansen die je krijgt…dat je ze grijpt…
…en als mensen dan in onmacht zijn..?
…dat was ik ook, maar toch misschien helpt het als het komt van iemand die zijn leven niet heeft kunnen veranderen…dat je dat kunt vertellen…dat die mogelijkheid er altijd is. Ik heb het aan deze kant niet beroerd, ik ben enorm geholpen en nu vrij van verslaving natuurlijk.
Je ziet aan die kant dat er altijd een mogelijkheid is om een ommekeer te maken.
Ja…en ook de andere mogelijkheden die ik niet genomen heb. Ik had echt een totaal ander leven kunnen krijgen. Het zou fijn zijn als jullie hier iets over zouden willen vertellen, wanneer deze mensen op je weg komen en ik weet dat dat gaat gebeuren. Ik vond het fijn dat ik jullie mocht vertellen, ik ben dus ook een meisje uit Tilburg geweest en Karin heeft me nog gekend. Dank jullie dat ik dit even mocht vertellen.
Anja veel dank voor je komst, we hebben je goed gehoord.

17 maart 2022.       Zr. Ursula.

Tonny: goede avond mogen we uw naam weten?         
Vrouw: ja zeker, ik ben een religieuze en mijn naam is Zr. Ursula.
Welkom zr. Ursula
Ik ben niet van het liedje, maar wel zr. Ursula. Ik heb al een lange tijd geleden de Aarde verlaten, al meer dan honderd jaar en dat is al lang hè? Ik heb de oude regels nog gevolgd, de strenge kloosterregels, maar toch was het geen zwaar leven, het was iets dat ik graag wilde. Ik ben oud geworden ook, maar kon mezelf heel goed vinden bij wat ik deed, de taak die ik op me genomen had. Ik werkte in de ziekenboeg. Het was niet buiten het klooster, dus eigenlijk alleen voor de zusters, maar de kloosters waren veel groter. Toen ik zuster was, waren we een orde met wel driehonderd zusters, een hele grote abdij. Ik was dus full-time verpleegster zou je kunnen zeggen. Ik heb mijn werk graag gedaan, maar ik weet van veel zusters dat ze geen roeping voelden en dat ze in het klooster terecht kwamen als wens van de familie, of omdat het een vlucht was. Het was vroeger niet altijd makkelijk om een vrouw te zijn en in het klooster kon je je veilig voelen. Ik wil graag een goed en mooi woord doen voor mijn medezusters, die daarom een zwaar en verdrietig leven geleefd en geleden hebben. Zij konden er niet altijd zijn voor de mensen voor wie ze iets betekenden. Je weet dat religieuzen vaak in het onderwijs aanwezig waren en in de ziekenzorg en de weeshuizen buiten het klooster. Kinderen en zieken waren afhankelijk van ons en de ouderen. Zij kregen niet altijd de liefde die ze behoefden en ik weet dat de bron lag bij de pijn van de zusters. Ik wil om vergeving vragen. Misschien moet ik me beperken tot het klooster, waar ik woonde. Want hoewel ik het wel kon redden en met deze regels kon leven, heb ik natuurlijk ook te maken gehad met zusters die verdrietig waren en boos. Het gaf niet altijd een fijne sfeer, terwijl het toch je thuis was. Als zuster heb ik al veel voor ze gebeden, maar nu ken ik vergeving en ik zou nog zo ontzettend graag vergeving willen vragen voor mezelf, voor de keren dat ik niet het geduld kon bewaren en niet de liefde kon opbrengen voor hen. Zoals jullie weten zijn er maar twee soorten van liefde: een vragende en een gevende liefde. Ik had toch nog meer willen geven. Ik wil vragen of ik vergeving mag vragen hiervoor.

Karin: zeker zr. Ursula we zullen dat samen doen. We zijn, in één naam als de enige Zoon van God, samen. Het is mooi wat je vraagt; het is een teken van mededogen en menslievendheid. Je hebt begrepen dat de vergeving voor jezelf ook de vergeving van de ander betekent. Jij vraagt vergeving aan Jeshua. Het is de kracht van de Heilige Geest die hij inzet om alles ongedaan te maken; al het leed dat een kloosterleven met zich meebracht. Dank je Jeshua, jij kent de oorzaak en de gevolgen van alles. Deze vergeving maakt dat het weer Licht wordt in het hart van zr. Ursula en dat het in volledigheid wordt bevrijd. Haar wezen mag zich in de geestelijke wereld gaan wijden aan dit nieuwe Licht, haar Christusbewustzijn mag gaan stralen op volle sterkte. Ze mag weten dat bij alles wat ze nog wil doen en bereiken, zij gezegend is. Zij is verlost en de vele zusters namens wie ze het vroeg ook. Dank je zuster Ursula, voel het Licht dat door je heen stroomt en om je heen is, het is Licht van de Heilige Geest, al je gebeden zijn verhoord. (ik voel haar emoties van dankbaarheid)