Channelingen eerste reeks

Channelingen

Channeling. Aartsengel Michaël.                                                           17 Juni 2022

Goedenavond. (stilte). U bent het niet Mr. El Morya?

Goedenavond. Ik ben Michaël, bekend onder de naam Aartsengel Michaël. Ik kom aan de vooravond van een hele lange reeks channelingen, die gegeven gaan worden in de plaats waar jullie wonen.

Misschien heb je ooit al gehoord, dat dit een belangrijke plaats is, die zeer strategisch ligt in het land. Deze plaats is een middelpunt van kracht en Licht. In deze plaats hebben veel zielen zich verenigd om met vereende kracht Het Licht te verankeren. Velen zijn al geroepen en velen zullen nog komen. Jullie, hier aanwezig, horen daarbij. Jullie zijn geroepen.

Jullie hadden, voordat je aan dit leven begon, een verbond met ons gesloten. Ieder gaat hier zijn taak in uitvoeren. Wees niet bevreesd en weet dat je volledig opgeleid bent om dit te kunnen, ook al zou je nu nog niet weten wat het is. Wat jij gaat doen is de beste rol die je kunt vervullen. Niemand kan wat jij kan. Ieder van jullie zal een heel specifieke taak hebben. Het maakt niet uit wat je in de eerste helft tot nu toe gedaan hebt. Welk beroep of geen beroep. Opleiding of geen opleiding. Een zwaar leven of geen zwaar leven. Trauma’s groot of klein. Het maakt niet uit. Allemaal komen jullie nu heel goed belsagen ten ijs.

De opleidingen, die jullie al gevormd hebben, zijn in de andere sferen geweest tijdens jullie slaap. Verschillende van jullie hebben al initiaties doorgelopen en zijn daar ver ingekomen. Weet dat het zo is. Volg deze channelingen. Je gaat vanzelf merken wat jullie taak is en soms zijn er meer. Toch kun je meerdere taken onder één noemer laten vallen: Lichtwerk. Het is in feite waar de ziel altijd naar verlangd heeft, niet alleen in dit leven, maar al veel levens hiervoor.

We zijn blij met jullie. Allemaal zijn jullie zeer competent. Jullie gaan elkaar tijdens deze channelingen allemaal ontmoeten. Opnieuw kennis maken als mens. Want in de sferen kom je elkaar veel tegen en ken je elkaar al. Daarom zal iemand je hier en daar bekend voorkomen, ook al denk je die ken ik toch niet uit dit leven. Alles zal op zijn plaats vallen. Denk niet, daar heb ik geen tijd voor, ik heb het veel te druk. Alles is op maat. Je mag er ook nog in groeien als mens. Je gaat in eerste instantie kennis maken met wat het is. Daar heb je tijd voor nodig. De meesten zitten toch nog in een situatie van verandering. Ook dat moet nog doorgegaan worden. Jullie hebben inmiddels aangereikt gekregen hoe dat kan.

De Broeders van de Witte Broeder Gemeenschap staan allen aan jullie zijden. Ook wij hebben onze taak om het Licht te brengenen de wereld te bevrijden. De tijd is gekomen en is dringend. Wij zijn in samenwerking en jullie ook. De verbondenheid is groot. Het geeft een enorme verandering in jullie levens. Denk daar niet licht over. Er zal veel gevraagd worden, maar het resultaat zal er naar zijn. Jullie zijn Lichtwerkers. Jullie verspreiden Licht en dat doen jullie nu al. Weet, dat hoe verder je komt en lees dan: verder op je weg, maar ook meer ervaring, meer gaan weten, hoe hoger de trilling wordt die je in je draagt, hoe lichter het Licht wordt, dat in jou aanwezig is en hoe meer je anderen daarin gaat raken en meenemen. Het zal een mooi leven zijn, omdat je door een andere bril gaat kijken. Je gaat alles anders bezien. Wat zwaar leek, lijkt zelfs niet meer te bestaan en wat licht leek lijkt een andere inhoud te hebben.

Ja, ik weet, jullie weten al veel, maar natuurlijk nog niet iedereen. Sommige mensen moeten nog een beetje bijleren, dat is nog nodig, maar omdat we allemaal samen zijn, zal het snel gaan. De tijd gaat je helpen, omdat het Licht, wat in toename is, ook de tijd versnelt. Denk niet dat het een vorm van relativeren is. Het is vergeving en dat is losmaking. Je stapt a.h.w., als je alles losgelaten hebt, in een andere ruimte. Karin is daar reeds aangekomen. Zij leeft in de ruimte van het fysieke en onze wereld. Eigenlijk is haar wereld al de onze. Daarom kunnen wij met haar op deze hoogte, deze frequentie, samenwerken. Maar het is de weg, die jullie allemaal gaan. Denk niet, oh, als ik het maar haal. Ja, we kunnen jullie geruststellen, jullie komen daar allemaal. Het zal mooi zijn.

Het betekent niet, dat je als mens niet meer leeft, misschien nog wel meer dan tevoren, maar je gaat je fysiek veranderen en dat voel je. Emoties worden anders en je gaat anders denken. Het gaat ook veel vreugde geven, omdat je het met mensen gaat delen. De ander meenemen is net zo mooi als het zelf bereiken, maar dat weten jullie. Jullie zijn er allemaal al goed in om te delen, omdat je al lang voelt dat dat een vorm van geluk is. Het gewone leven gaat ook door, maar er zal op een andere manier geleefd worden. De verandering zal groot zijn.

Ik dank jullie dat ik dit even mocht zeggen. Ook ik ben dichtbij, meer dan jullie denken misschien. Ja, ik ben groot en ik ben machtig, maar meer dan een aards begrip kan begrijpen. Ik kom uit een andere wereld. Ook daarvan gaan jullie veel meenemen. Als jullie op deze weg gaande bent, kun je mij nog steeds aanroepen. Jullie doen dat als je eraan denkt of als je het weet, maar weet, dat de impact die het geeft, ontzettend groot is. Mijn macht is groot. Je gaat merken, dat als je met mij ook in werkzaamheid bent, alles mogelijk is. Je begrijpt ook, dat het verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Zuiverheid is gewenst. Hieraan werken nog is dus nodig. Doe het. Ga nog eens kijken wat zuiverheid is. Wat het betekent en wat het betekent met ons in samenwerking te kunnen zijn. Met Mij. Mijn Licht kan alleen door een hele zuivere ziel stromen.

Weet hoe mooi het is en weet vooral ook, dat je daar je medebroeders in meeneemt. Als je mij iets vraagt en het is een mooie, zuivere vraag met al de liefde die in je is, dan zal die gehoord worden, ook voor degene met wie je leeft. Maar je begrijpt, dat ik bedoel iedereen. Niet alleen de mensen van wie jullie houden en die jullie het gunnen. Voor allen met wie je leeft. Daarom is het zo belangrijk, dat jullie meer nog gaan weten, omdat dan pas, dit wat ik gezegd heb, intreedt.

Wij aartsengelen, zijn zuiver op een gebied, waar jullie nog niet aan kunnen reiken en dat wordt ook niet gevraagd. Zuiverheid is God. Het draagt alle liefde van God in zich. De Vader, de Bron, jullie hebben er vele namen voor. Schepper. Wij zijn één met Hem. Wij zijn nooit uit de heelheid weggeweest. Wij zijn nu in jullie leven, omdat jullie al zoveel levens geleefd hebben en nu op weg zijn naar Huis. Maar waar Wij al zijn. Wij zijn zo dichtbij gekomen om voor jullie van betekenis te zijn. Het zoeken, de moeizaamheid, mag je stilletjes achterwege gaan laten door onze aanwezigheid, want onze zuiverheid gaat door jullie heen.

Het pad zal daarmee steeds lichter worden en mooier en breder. Alles wat jullie aan jezelf geven als de Zoon van God, geef je aan de ander. Probeer daarbij stil te staan. Niet, omdat het een éénmansactie is, maar omdat jullie die ene Zoon van God zijn samen. Jullie vormen één geheel.
Dat is het pad wat jullie nu gaan.

Wij zijn bij jullie. Ik spreek hier namens de andere Aartsengelen. Ik dank jullie nu al voor het pad dat jullie gaan en wat zo mooi zal zijn. Jullie zijn gezegend.

Adonai. God zij met u.

Aartsengel Michaël, 17-06-2022

Channeling (1)   Meester El Morya.   Eenzaamheid                                29 Juni 2022

Karin: Ik heet de Meesters, Mr. El Morya, Mr. Jeshua en Aartsengel Michaël van harte welkom in ons midden. Ik wil U vragen om een begin te maken met deze channeling.

Ja, Karin, ik ben Mr. El Morya. We zijn zo verheugd om hier te mogen zijn. Het is inderdaad een begin van een lange reeks. Elk thema zal apart besproken gaan worden en elk thema zal ook nog weer een sub-thema kennen. In deze tijd zijn dit soort begrippen niet meer vreemd.

Deze avond wil ik inderdaad spreken over eenzaamheid. Eenzaamheid, zoals de mensen het kennen, is natuurlijk een totaal andere eenzaamheid, dan die wij bedoelen. Het is niet een kwestie van alleen maar alleen-zijn. Het is een groot begrip en als je er de aardse uitleg van neemt, die gepaard gaat met veel emoties en pijn soms, dan is het zo totaal anders, dan hoe wij ernaar kijken.

Wij leven in deze lichtwereld. Bij ons bestaat het begrip ook niet. Het is een menselijk begrip. Het is een menselijke emotie, maar niet zomaar. Het heeft een reden en dient een belangrijk doel. Ieder mens, voordat hij naar deze wereld komt, heeft heel veel gesprekken met ons. Niemand gaat zomaar. Het hele leven wordt besproken, van voor naar achter. Ook levens die voor de mens zwaar kunnen zijn. Die levens worden niet minder gewaardeerd door de ziel, die gaat incarneren, dan zogezegd wat lichtere levens. Want de reden van ieder bestaan, de reden van ieders aanwezigheid hier, is om uiteindelijk te leren. Om los te kunnen laten. Met name dit loslaten is van het grootste belang.

In deze tijd van transformatie zijn er ontzettend veel zielen naar deze Aarde gekomen, om zaken, die misschien al ontzettend oud zijn, los te gaan laten. Je kunt begrijpen, dat als je die optie hebt, het niet altijd makkelijk is.

De mensen in deze groep aanwezig, daarvan weet ik ieders leven. Ik ken de oorzaak van al jullie grieven, van alle pijn. En ook jullie hebben voor dit leven gekozen om definitief oude zaken los te laten. Niet meer en niet minder. Nergens ligt een oordeel op. Iedereen wordt begeleid, vooral omdat het voor de meeste van jullie het laatste leven is. Ik durf dit te zeggen, omdat ieder die hier aanwezig is, ongeweten, aangestuurd is geworden om hier te zijn, om dit te horen.

Je begrijpt, dat als dit het laatste leven is, er in een vrij kort tijdsbestek, veel moet gebeuren. Daar zitten soms zware elementen in. Eén van deze elementen kan eenzaamheid zijn. Dat wil niet automatisch zeggen, dat iedereen die hier aanwezig is, dat als een zwaar gegeven ervaart. Eenzaamheid heeft veel gezichten. Belangrijk is nu om op een andere manier te gaan kijken. Ik weet dat vele van jullie dit ook al doen. Er is ook veel materiaal voorhanden. Je mag nu veel weten. Vanuit de Lichtwereld is er heel veel ondersteuning voor jullie.

Wat wil eenzaamheid voor ieder van jullie zeggen?

Als ik jullie als persoon hier op aanspreek, dan zul je daar allemaal een eigen invulling aan geven. Ik wil bij de mensen beginnen voor wie het niet het belangrijkste thema is in dit leven. Maar wel soms aan de orde is. Dan zul je merken als er periodes van eenzaamheid zijn, en je kijkt terug, dat het een doel gediend heeft, dat het ergens over ging, dat het je iets gebracht heeft. Alleen komen die gedachten soms op en ze gaan ook weer weg en je pakt het leven weer op. Je bent blij dat er nu een andere periode voor in de plaats gekomen is. Of je bent blij, dat wat het gegeven heeft, ook verandering gebracht heeft. En dan bedoel ik eenzaamheid in de zin van: er even alleen voor staan, iets alleen moeten doen, eenzaam te midden van de drukte. Alleen zijn. Alleen het gevoel hebben dat jij dat voelt en de ander niet. Met niemand erover kunnen praten. Geen zielsverwanten tegenkomen. Ik kan nog veel verder gaan. Het zijn niet de trauma’s in het leven, maar soms ook wel, niets is uitgesloten.

Maar je begrijpt, dat er ook een vorm van alleen-zijn is, die dieper gaat. Deze mensen zijn, op dit moment, in grote aantallen aanwezig. Er zijn vele termen voor om ze te benoemen. Ze hebben soms een wat ander gedrag, kunnen zich soms niet meten met de medemens. Voelen zich niet begrepen. Voelen een achterstand. Naarmate ze ouder worden treedt er soms echt een isolement op. Een vreemde in eigen familie. Geweldig je best doen, maar niemand blijft lang bij je. Dat zijn alleen-gevoelens, die een soort eenzaamheid kunnen geven, die veel verder gaat en veel dieper en soms veel pijn doet. Dat zijn ook niet de zaken en gevoelens waar je zo gauw mee naar de psycholoog gaat, psychiater of therapeut. Dat zijn meestal dingen die je voor jezelf houdt. Waarvan je vindt, er komt misschien nog wel een oplossing of: ‘Ik heb me weten aan te passen, voor mij is het goed zo. Ik hoef niet meer’.

Maar het kan nog meer doen. Het isolement kan je ook brengen naar een bepaalde verslaving, om de pijn maar niet te hoeven voelen. Als ik dan weer terugkom bij eenzaamheid, dan begrijp je, dat dit laatste, die pijn en het isolement, niet zo makkelijk op te heffen zijn. In dit land kun je niet geholpen worden als je het zelf niet aangeeft. Het gevoel helemaal achterop te komen is groot. Een verslaving kan dan maar even soelaas geven. Steeds voor even.

Voor sommige mensen wordt het zelfs zo groot, dat ze eigenlijk niet meer willen leven. Daar gaan we later nog over spreken.

Ik wil even blijven bij de mens die zich geïsoleerd voelt, door zichzelf teweeggebracht of door de ander. Het is natuurlijk een samengaan en kan hem/haar soms in een verdieping brengen, waar hij juist moet zijn. Mensen om je heen, die van je houden, en dat aanzien, willen zo graag helpen vaak en in je nabijheid zijn, maar nee, het wordt toch afgehouden. Want soms komt er ook een gevoel van schaamte bij en een pijn die helemaal niet nodigt meer tot delen. Als een mens zo in de diepte gekomen is, op de bodem van zijn ziel, dan is hij eigenlijk waar hij moet zijn.

In de gesprekken, die aan dit leven voorafgaan, wordt dit besproken. Tot hoever ga ik? Hoever moet het komen om tot een ander zicht te komen, om werkelijk te gaan voelen en begrijpen waar het leven eigenlijk over gaat? Waarom heb ik deze beperking? Waarom heb ik me geïsoleerd? Allemaal vragen die langskomen. Dan zeggen wij: Wij hebben jou zo lief. Wij vinden je zo ontzettend moedig. We zijn bij je. Weet dat je niet alleen bent. Geen moment van de dag. Weet dat je op de goede weg bent.

Deze mensen, als ze op zo’n dieptepunt geraakt zijn, voelen dan ook vaak het contact met onze geestelijke wereld.

Mensen zeggen dan makkelijk om hem heen: psychose. Hij loopt te schreeuwen op straat. Hij is continue van het padje. Hij verwaarloost zich. Hij vervuilt. Ja, dat zijn de uiterlijkheden. Maar wat er bij die mens werkelijk plaats vindt, kun je bijna niet bevroeden, omdat de meeste mensen dit niet herkennen.

Als deze geïsoleerde mens, juist deze mens, de moed heeft, en vaak komt dat moment, een omkering te maken, te durven gaan zien wat het werkelijk betekent wat hij doorgegaan is en wat het gebracht heeft, dan is de oogst groot. Wij hebben dan feest. Als die omkering gekomen is, komt de hulp vaak ook. (van buiten) Niet meteen, want het moet uit die persoon allemaal zelf komen. Maar het gebeurt wel.

Dit is in het kort, wat iemand kan overkomen en wat wij alleen-zijn en eenzaamheid noemen en die persoon zelf ook. Wat zo’n onmachtig gevoel kan geven bij de omgeving en bij velen de vraag oproept: “Wat kan ik doen? Ik wil iets doen.” Maar dan komt het grote punt. Je kunt niets doen. Begrijp je dat zo’n persoon dit helemaal zelf moet doen…dat dat de bedoeling is?

“En wat gaat er dan gebeuren?” Vaak gaan mensen beseffen, wat de reden van het isolement is. Wij laten dat ook voelen. Soms kunnen ze het lezen of is er een klein teken. Dan komt het verlangen naar verandering en die verandering is vooral een heel mooi punt. Soms kunnen ze na die verandering nog wel hun hele leven keren en een totaal ander mens worden, als ze dat al zouden willen. Het hoeft natuurlijk niet. Want weet: op alleen-zijn of alleen wonen ligt geen enkel oordeel. Dus als je alleen zou wonen en je hebt het fijn alleen, je kunt jezelf goed vermaken en je hebt een heel leven al zo geleefd, dan hoef je dat niet te veranderen. Daar gaat het ook niet om. Het gaat om de vergeving die iemand aan zichzelf geeft, want de verandering heeft alles te maken met de liefde voor jezelf.

Ineens is er een moment waarop mensen, als ze door het diepste dal zijn gegaan, voelen, ik ben hier niet zomaar. De liefde die wij ze geven gaan ze dan ook voelen en daarmee kunnen zo veel meer vragen bij zichzelf gelegd worden. Dan hebben ze zoveel meegemaakt, zoveel gezien, dat eigenlijk wat overblijft, de vergeving aan zichzelf is. Waarom? Ze gaan voelen en daarvoor moet je zo diep soms gaan. Dat alles wat ze meegemaakt hebben, alles wat voor hen werkelijk is geweest, uit hen zelf gekomen is. Niet de omgeving, niet de wereld, niet de mens, helemaal alleen uit henzelf. Hoe erg het ook lijkt geweest te zijn. Ze hebben het zelf helemaal gerealiseerd. Om daar te komen, het is een groot moment, moet er dan ook veel gebeurd zijn, want het vraagt geen enkel oordeel. Het vraagt om te kijken met liefde voor jezelf en dan zijn wij aanwezig om het aan te nemen. Mensen gaan vaak ook bidden. Het hoeft niet met de handen gevouwen, maar ze spreken ons aan. Ze voelen dat wij er zijn en vragen op een andere manier en soms voor de eerste keer, om vergeving. Vergeving is in dit geval verlossing. Bevrijd me! Ik begrijp waarom het zover gekomen is. Ik begrijp in hoeverre het met mij zelf te maken heeft. Verlos me! Neem het van me mee. Als een mens die stap gemaakt heeft, dan komt alles op zijn weg wat hij nodig heeft. Dan zijn wij er.

Ja, ik weet het, er zijn mensen die zover niet kunnen komen. Het zich voorgenomen hadden, en die willen dan toch liever terug naar huis, want zo noemen we dat en zij worden in liefde ontvangen. Vaak is het zo, dat dit ook besproken is van tevoren. Als ik het al te zwaar krijg, als ik het werkelijk niet meer aan kan, mag ik dan terug naar huis? Ja! Wij helpen je. Maar er zijn er ook, die het wel aangaan en soms is het misschien pas helemaal op het einde van iemands leven, dat ze op dat punt komen, dat die omkering er is. Dat hoeft maar een kleine aanleiding te zijn. Dat is voor iedereen verschillend.

Waarom vertellen wij dit, omdat dit de nabije toekomst is. De hele wereld is in transformatie. Iedereen is in verandering. Niet iedereen hoeft helemaal naar de diepte te gaan om die verandering te voelen. Er is genoeg voorhanden om te lezen en te weten. Maar deze vergeving gaan we op enig moment allemaal zelf voelen, dat we dat willen, dat losmaken van dat wat ons achtervolgt. Waar we bang voor zijn. Wat we niet willen zien. We voelen dat de leefwereld, die we hebben, zoveel alleen maar met onszelf te maken heeft. De wereld is steeds transparanter aan het worden. Ook wij gaan steeds meer gehoord en gezien worden.

Karin is een channel, maar er zijn veel channels over de hele wereld. Wij laten ons overal horen. De tijd is gekomen voor verandering. Vergeving is heel mooi. Wij gaan nog nader uitleggen wat vergeving is. Het is de bedoeling dat ieder van jullie ook hier een onderzoek naar gaat doen. We vragen ieder van jullie om je met deze vergeving bezig te gaan houden. Het is belangrijk, omdat ieder van jullie nog een taak heeft op deze wereld. Voordat je aan dit leven begon hebben jullie allemaal een taak op je genomen in deze transformatie. En niet een kleine taak. Jullie zijn allemaal van het grootste belang. Jullie horen bij ons. Jullie komen uit de Lichtwereld. Er is, zou je kunnen zeggen, al een leven aan vooraf gegaan bij ieder van jullie. Maar wij roepen jullie nu uit het veld. Wij gaan met ieder van jullie het contact opnemen.

Daarom is vergeving noodzakelijk. Dat je gaat weten wat het is. Ieder van jullie gaat de transformatie extra voelen. Want wat gebeurt er? Door mijn spreken komt er een trilling vrij, die ieder van jullie raakt. Een proces van verandering wordt hiermee ingezet of verhevigd. De geestelijke wereld waaruit wij komen kent tijd noch ruimte. In deze wereld, waarin jullie leven gaat alles van A naar B en spreken we van dualiteit. Deze dualiteit is er om te leren begrijpen, om het onderscheid te kunnen maken en om te weten wat vergeven mag gaan worden.

Ik begrijp, dat er veel meer kennis hierover nog moet komen en dat gaat ook komen. In de channelings die volgen gaat er steeds meer uitgelegd worden. Maar ieder van jullie wordt uitgenodigd om voor zichzelf met deze materie bezig te gaan zijn. Wij hebben een afspraak met ieder van jullie. Weet je het nog? Niemand zit hier toevallig.

Dit is wat ik met jullie deze avond wilde delen. Ik dank jullie.

Channeling (2) Meester Jeshua. Eenzaamheid en communicatie                     13 Juli 2022

Karin: Hartelijk welkom allemaal. Dit is de tweede keer, dat we zo bij elkaar komen om te luisteren naar een channeling. De onderwerpen die nog volgen zullen divers zijn maar steeds afgestemd op elkaar. In elk onderwerp zal het begrip vergeving de leidende factor zijn.

Vorige week ging het over eenzaamheid. Ja, eenzaamheid eigenlijk in het diepst, in het diepst van wat het kan zijn. Dat iemand werkelijk helemaal teruggeworpen wordt op zichzelf. Vandaag gaat het over eenzaamheid en communicatie. Het is Jeshua, die hier iets over gaat vertellen en ik geef Hem heel graag het woord.

Jeshua: Ja Karin, dank je dat ik hier mag zijn. Ik voel ontroering. Ik kan ook echt een grapjas zijn, maar nu voel ik ontroering, omdat ik het zo mooi vind, dat we een begin gemaakt hebben met deze channelingen. Ze zullen veelvuldig zijn. We weten ook, dat het allemaal terug te lezen zal zijn en dat je het online, zoals jullie dat noemen, gaat plaatsen.

Ik ga het vanavond inderdaad hebben over eenzaamheid en communicatie. Het woord communicatie was in mijn leven nog niet aan de orde. Het bestond zelfs niet als begrip. Daar waren de sprekers, mensen die goed van de tongriem gesneden waren. Er waren schrijvers, die over hun werk wat wisten te vertellen. Maar het was altijd voor de mensen die tijd hadden om te luisteren en überhaupt wisten wat luisteren was. Toch had ik veel volgers in mijn leven. Mensen die mij volgden en wilden horen wat ik zei. Wat ik ze dan vertelde probeerde ik altijd aan te passen aan wat de mens toen kon verstaan. Toch was het dan nog vaak moeilijk en werd het niet verstaan. Het heeft zelfs heel lang geduurd, tot op heden, dat het niet verstaan werd. Maakte mij dat verdrietig? Nee. Zo was het. Wat ik wilde bereiken heb ik bereikt.

Ik vertel dit vanwege de ontroering die ik voel nu. Ik weet dat de mensen hier, hoewel het nog een gering aantal mensen is, mij verstaan. Ik kan met jullie praten en ik weet, dat jullie weten wat ik zeg. Communicatie is zo belangrijk. Je zou bijna kunnen zeggen, dat de wereld ermee staat of valt. De communicatie waar ik vanavond over wil spreken is de communicatie op een hoger niveau.

Als ik met jullie praat, dan spreek ik jullie aan op het hogere niveau, de hogere geest, die in jullie leeft en die steeds meer indaalt bij iedere persoon. Die steeds meer laat voelen en weten: Ik Ben er. Er zijn veel namen voor de hogere geest, die in jou leeft. Maar jullie weten over wie ik spreek. Als ik een gesprek met jullie voer, dan zijn we werkelijk verbonden. Ik ben op dit moment enorm verbonden met jullie. Het is een trilling, die door jullie allen gaat. Deze communicatie brengt veel teweeg. Het is niet zomaar een woord dat ik spreek. Ieder woord draagt iets in zich wat verandering kan brengen. Die verandering is voor ieder van jullie anders. Je kunt elkaar niet vergelijken. Als ik één woord spreek, komt het bij jullie allen verschillend binnen. Het is een taal van het hart, die steeds meer verstaan mag worden. Ik ben tweeduizend jaar verder. Natuurlijk zijn er nog steeds mensen, die misschien niet alles begrijpen of de tijd nog niet voelen daarvoor. Maar die trilling is er.

Als ik vanavond wil spreken over communicatie en eenzaamheid, dan heb ik het over mensen, die om eigen redenen, zich belemmerd kunnen voelen om te communiceren over wat werkelijk in hun hart speelt. Dan heb ik het over de wijsgeer, mensen die gestudeerd hebben, die veel weten en belezen zijn. Toch zijn er ook mensen die niet kunnen spreken. Die iets meegenomen hebben naar deze wereld waardoor ze ontzettend rijk aan gevoel zijn, maar zich niet kunnen uitspreken. Mensen die op dagelijkse grond verzorgd moeten worden, mensen voor wie wij namen hebben. Ook deze mensen communiceren, maar ze communiceren met hun gevoel. Over deze mensen wil ik nu gaan spreken.

Het zijn mensen, die in jullie wereld gehandicapt worden genoemd. Ze hebben een zware beperking meegenomen. Er wordt voor hen gedacht. Ja, er wordt ook voor hen gezorgd. De liefde is vaak voldoende aanwezig. Maar communicatie, praten, uitwisselen, is ook belangrijk. Eigenlijk wordt nog niet geweten wat er in deze mensen omgaat. Er wordt nog niet geweten, dat dit leven van tevoren besproken is, dat het een doel dient. Ze kunnen dat ook niet vertellen. Weten het ook vaak niet, maar hun ziel weet het wel en die is aanwezig. Zij hebben ook hun innerlijke leraar. Zij hebben ook hun intuïtie. Vaak zit daar nog meer begrip in dan in de mens die afgeleid wordt door zijn dagelijks leven. Deze mensen nemen ontzettend veel op en zouden, als ze dat zouden kunnen, erg veel te vertellen hebben.

Als ze terugkomen in de Lichtwereld, ze hebben hun leven afgerond, doen ze dat ook. Ze komen bijna niet uitverteld en zijn vaak juist de wijsgeren aan deze kant. Hun ervaring is dan zo rijk. Toch wil ik voor deze mensen nu meer gaan spreken. Ja, ik weet het, er wordt goed voor hen gezorgd en ze worden bemind. Dat is belangrijk. De mensen die deze verzorging op zich nemen, hebben vaak een groot hart en doen dit met liefde en toewijding.

Wat zou een mens met zware fysieke beperkingen behalve de uitwisseling van liefde nog meer naar deze wereld kunnen brengen ? Mensen die deze mensen verzorgen, kunnen hier soms al meer over vertellen. De intensieve verzorging maakt soms een ‘hoger contact’ mogelijk.

Toch ga ik vertellen, dat hier een kentering in gaat komen. Er gaan steeds meer mensen komen, die deze communicatie gaan openbreken, die zich gaan afstemmen op deze mensen en kunnen gaan vertellen waarom het is zoals het is. Wat de achterliggende reden is. Kun je je voorstellen wat een verandering dat gaat geven?

Het zou een openbaring zijn voor velen. De communicatie, het kunnen overbrengen van wat gevoeld wordt en wat gedacht wordt. De reden waarom men aanwezig is in de wereld, zal zo belangrijk zijn. Ze zullen spreken als volwassenen. Men zal niet gauw meer zeggen dat het iemand is, met het verstandelijk niveau van een tweejarig kind. Dit zal een grote stap voorwaarts zijn. Een verandering in de gedachten van veel mensen. Het zal het leven ook anders doen schijnen, anders doen lijken, anders doen zijn.

Er zijn meer vormen van communicatie waar ik het over wil hebben. Dit was de mens met een zware beperking. Maar er zijn mensen, die geen beperking hebben meegenomen, maar zich in het bijzonder gericht hebben op het leven, op het intellect, op prestaties, op iemand zíjn kennis overbrengen, studie. De wereld is er tot op heden wel bij gevaren en zal het altijd blijven doen. Toch, voor veel van deze mensen gaat er ook verandering komen en de verandering zal gestaag gaan, iedereen zal het merken.

Wat gaat er dan veranderen? Het is toch niet zo, dat die mensen zonder gevoel zijn, alleen maar intellect? Nee, maar de kennis over kennis gaat veranderen. Over wat kennis werkelijk is. Wat kennis in onze wereld betekent. Die is van een heel andere orde dan de kennis, zoals die hier geïnterpreteerd wordt op de wereld en zoals jullie hem kennen. Er wordt nog steeds een groot onderscheid gemaakt tussen mensen, die intelligent zijn d.w.z. veel kennis hebben, geleerd zijn, studie gedaan en mensen die dat niet gedaan hebben om reden van. Het geeft een groot onderscheid in de wereld waarin je leeft. Het gaat vaak gepaard met een bepaalde manier van leven en waardering. Als hier ook verandering in gaat komen, omdat mensen steeds beter gaan begrijpen waar kennis werkelijk over gaat, dan zal dit een omwenteling gaan geven die nog ongekend is. Dit zeg ik niet, omdat ik een optimist ben. Ik zeg dit, omdat het de waarheid is. Er gaan veranderingen komen op niet al te lange termijn, waardoor ook hier anders naar gekeken gaat worden. Die verandering is er al en wordt vooral ingezet door de jonge mensen. Er is een heel generatie nieuwe, jonge mensen opgestaan, die dat verschil al voelen en ook voelen dat het niet juist is, dat het zo niet de bedoeling kan zijn. Dan gaat het niet om eerlijk of oneerlijk. Het gaat er alleen maar om, dat het niet is zoals bedoeld.

Dan is er ook nog een verschil in de mate en het niveau waarop mensen deel kunnen nemen aan de algemene communicatie in de wereld en de veranderingen die daar plaats vinden. Door gebrek aan geld of andere middelen, gebrek aan mogelijkheden. Het kan alles zijn. Maar het zorgt voor een groot onderscheid. Het maakt veel uit of jij deel kunt nemen, omdat je daartoe in de gelegenheid bent gesteld. Je kunt apparatuur kopen, je kunt reizen, je kunt mensen opzoeken…kortom je kan veel. Of dat je in een soort modus van overleven bent. Het kunnen redden voor één dag is dan is al veel. Zij komen hier niet aan toe. Een vanzelfsprekende communicatie en delen met de wereld is er dus niet , terwijl er zoveel te weten is. En er valt onderling veel te delen. Daarom is het zo nodig, dat die grote verschillen weg gaan vallen.

De wereld moet een andere basis krijgen. Ik weet, ik zeg nu niets nieuws, maar niemand weet nog wat het moet zijn en wat het zal zijn. Ik kan zeggen, dat het eigenlijk allemaal op zeer korte termijn zal zijn en dat het mensen verwonderd zal doen staan. Dat het ook niet zomaar zal gaan. Het vertrouwen dat dit kan en gaat gebeuren moet groot zijn, want de mensen moeten het met elkaar doen. Communicatie moet meer op één lijn gebracht worden. Er moet dus een ander idee komen over wat communicatie is. Communicatie gaat over delen. Echte kennis delen.

Belangrijk is nu toch weer het woord vergeving. Het is eigenlijk een rode draad, die door alle channelingen heen zal gaan. Vergeving, niet zoals jullie het kennen, maar ook weer op een hoger niveau. Vergeving is een trilling, die overal doorheen gaat. Het is een trilling, die verankerd wordt hier op Aarde en zich steeds verder verbreidt. Heel veel mensen worden met deze trilling al geboren en zullen dit onmiddellijk verstaan. Maar de trilling gaat ook mensen bereiken, die nog uit de ‘oude’ wereld komen zogezegd, uit de oudere wereld van denken. Vergeving is een trilling dus en gaat door ieder heen. Ook deze avond. Het is een trilling, hoewel je het misschien niet merkt, maar ieder aanraakt en die alles in jouzelf gaat lostrillen. Alles wat verborgen is, alles wat op een andere manier bekeken mag gaan worden. Alles wat je misschien tot op heden niet wilde zien, maar wat gekend moet worden.

Kun je begrijpen, dat alles wat bij ieder van jullie gebeurt, dat je elkaar nodig hebt? Dan wordt het delen, het uitwisselen, juist zo belangrijk. Je hebt elkaar nodig om te weten wie jezelf bent. De ander geeft jou aan wie jij bent. Daarom is het nodig, dat je erover spreekt met elkaar in toenemende mate. Daarom is het nodig te weten waar je over kunt praten. Hoe belangrijk is dit? Waarom moet ik dit delen? Wat moet ik delen? Wat is die vergeving dan?

Die vergeving is altijd vergeving aan jezelf. Is er niet een oud gezegde wat zegt: ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf?’. Door voor jezelf de diepte in te durven gaan en te gaan zien wie je zelf bent en daarmee in uitwisseling te zijn met de ander, ga je een stap naar voren maken. Daarmee veranker je het licht van de eeuwigheid van wat geweten moet gaan worden om verandering te gaan geven. Ieder heeft hier zijn eigen rol in en gaat het ook ervaren. Want ieder van jullie die hier zit, zit hier niet zomaar. Het is iets waar je voor gekomen bent om hier in het verlengde van je leven nog veel mee te gaan doen en anderen daarin mee te nemen.

Daarom vooral is communicatie nu ook zo belangrijk, om anders te kunnen gaan kijken. Waarom heb ik een stem? Waarom heeft de mens überhaupt een stem? Waarom zoveel diversiteit? Waarom dualiteit op deze Aarde? Het zijn allemaal even zovele mogelijkheden om te weten wie je zelf bent en om tot die zuiverheid te komen die bedoeld is. Daarom is communicatie zo belangrijk. Het brengt zuiverheid als je het zoekt en als je dat wilt. Het gaat door alles heen en heeft werkelijk alle potentie in zich om ontzettend veel op zich te nemen. Weet vooral dat het op korte termijn gaat komen. Stel je ervoor open.

Wij, vanuit de Lichtwereld, zijn al hier. Als je ons vraagt, horen wij je. Wij kennen ieder van jullie en je wordt uitgenodigd om steeds meer met dit begrip communicatie bezig te zijn, te zien wat voor jezelf hierin belangrijk is en hoe je je bijdrage kunt geven aan de wereld om je heen. Ga anders kijken naar mensen met een stoornis, mensen met een handicap, naar mensen met dementie. Want dat is ook een belangrijk gegeven.

De communicatie met mensen die dementerend zijn, lijkt volledig weggevloeid te zijn. Het is een afscheid. Ja, tot op zekere hoogte, is dat ook zo. Ze lijken niet te kunnen bestaan, geven afwezig antwoord en herkennen je vaak niet meer. Maar juist in deze fase van het leven is communicatie belangrijker dan ooit. Zij horen je. Er gaat zoveel door hen heen. Alleen de behoefte om te delen heeft een andere waarde gekregen. Eigenlijk staan ze al met één been in de wereld van het Licht en hun geest ook. Dat maakt eigenlijk dat ze heel veel weten. Dat ze terugkijken op hun leven en terwijl ze leven, al weten, ja, dit heb ik mooi gedaan, dat had ik anders kunnen doen. Er zijn zoveel zaken, die bij deze mensen door hun hoofd gaan. Ja, ze willen graag leven, maar vaak is er geen begrip alleen maar angst om hun heen.

Je begrijpt dat dit ook een vorm van communicatie is waar veel verandering in mag komen. Wij komen hierop terug op deze vorm van communicatie. Wat het werkelijk betekent en hoe belangrijk het is, dat ook dit gegeven gekend gaat worden. Dat is ook wat wij bedoelen steeds met ware kennis, de kennis van het hart.

 

Channeling (3) Meester El Morya.    Vergeving                                                27 Juli 2022

Karin: Nogmaals welkom iedereen. Dit is de derde keer dat we bij elkaar komen. In de twee vorige samenkomsten was eenzaamheid het thema. Dat wil zeggen eenzaamheid in het algemeen en eenzaamheid in samenhang met communicatie.

Ik had gedacht dat het vandaag in dezelfde lijn zou liggen, want over eenzaamheid is natuurlijk veel te vertellen, maar dat komt wellicht weer een andere keer. Alles is wel in het kader van de vergeving. Dus vergeving gaat als een rode draad door alle onderwerpen heen. Daar komen ze steeds op terug.

Dan wil ik Mr. El Morya, die vanavond bij ons is, uitnodigen om met de channeling te gaan beginnen.

Mr. El Morya: Goede avond allen aanwezig. Het was een korte introductie, maar dat wilden wij ook.

Vergeving is inderdaad hét woord. Wij hier in de Lichtwereld zijn er verzot op. Gek hè, dat ik dat zo zeg. Toch is het zo. Het is het toverwoord. Vergeving doet alles. Zonder vergeving is een mens a.h.w. niets. Wij zijn hier eigenlijk op deze wereld om vergeving te krijgen. Niet omdat jullie slecht zijn, maar omdat vergeving de sleutel is naar huis.

Jullie begrijpen dat vergeving ontzettend veel betekenissen heeft. Er kunnen ontzettend veel waarden aan verbonden worden en kent ontzettend veel lagen. Deze lagen moeten allemaal begrepen gaan worden en geleefd. Daar heeft een mens ontzettend veel levens voor nodig. Je begrijpt, dat als vergeving 10.000 levens meegaat als onderwerp, dat er veel manieren zijn om vergeving uit te leggen. Het is een ruim begrip met talloze inhoudelijke verschillen.

Ik wil nu een begin maken met het woord wat ik vandaag vooral wil gebruiken en dat is het woord absolutie. Dan zul je zeggen…absolutie? Ik heb er wel eens van gehoord, maar dat is nou niet een woord wat ik onmiddellijk in verband breng met vergeving. Dat begrijpen we. Het is inderdaad een oud begrip en daarom gebruik ik het ook. Absolutie is ook vergeving. Dat is wat het doet, wat het is. Vergeving van zonden. Dan begrijpen jullie al waar ik naar toe wil: vergeving van zonden.

Jullie zijn al een eind op weg en weten inmiddels ook, dat wij uit een wereld van Liefde komen, louter Liefde en dat daar het begrip zonde geen plaats heeft. Dat wij niet werken met zonde, dat zonde voor ons niet bestaat, geen grote en geen kleine. Toch weten jullie, dat er generaties voor jullie geweest zijn, waarin dat wel zo leefden. Absolutie was een heel normaal begrip binnen de kerk. Het werd op allerlei mogelijke manieren uitgelegd en in verschillende mogelijkheden gehanteerd. Je weet dat de Katholieke kerk, de christelijke kerk, een hiërarchische opbouw heeft, van boven naar beneden. Het hing af van de gelaagdheid waarin je vertoefde, op welk niveau je was, dat absolutie gehanteerd kon worden. Het was in ieder geval altijd een sacrament dat alleen door ingewijden gegeven kon worden namens God.

Vergeet niet dat jullie allemaal ontzettend veel levens geleefd hebben en dat je allemaal, ook al zou je het niet geloven, in die kerkelijke hiërarchie een plaatsje hebt gehad. Jullie, zoals je hier zit, hebben met dit begrip gewerkt. Je hebt het gegeven en je hebt het ontvangen door al die levens heen. Geloof me, het heeft veel gedaan met je ontwikkeling.

Absolutie werd gegeven door een plaatsbekleder van God, namens God. Ook iemand die een zware zonde beleed, kon deze ontvangen. Het was weliswaar gebonden aan voorwaarden. Iets wat er tegenover stond; geld geven, iets moois bouwen, voor de armen en behoeftigen zorgen, een mooie voetreis maken, de helft van je kapitaal weggeven; er was zoveel. Je begrijpt, dat was voor de rijken en zij die het konden missen. Een onderlinge afspraak met een priester was soms makkelijk gemaakt.

Wil dat zeggen dat alle priesters dit zo toelieten? Nee. Er waren er veel, die hun hele hart gegeven hadden aan God en Hem wilden dienen en niet beter wisten. Daarin groot gebracht waren, daarin onderwezen waren en meenden ‘het goede’ te doen. Absolutie verkrijgen was niet zo gauw weggelegd voor de arme mens. Zij moesten soms met minder toe. Absolutie kende gradaties. Een kruisteken of wat wijwater was misschien ook goed.

Maak ik de kerk nu belachelijk? Nee. Er waren zoveel mensen aanwezig in deze kerk, die het goede voorhadden, dat dat nooit het geval kan zijn. Maar het doet wel wat met het woord absolutie. Hoe het gehanteerd kon worden. Vergeving, die de ene mens geeft aan de ander, door te zeggen: ‘Ik ben de plaatsbekleder van God en ik vergeef je daarmee je zonde’. Dit is lang zo geweest en het is in veel delen van de wereld nog steeds zo. In deze tijd waarin jullie leven, is het woord absolutie meer in onbruik geraakt. De kerk heeft nog steeds de positie om mensen te kunnen vergeven en doet dat ook, maar het aantal mensen wat er om vraagt is in grote delen van de wereld sterk afgenomen. Andere zaken zijn hier voor in de plaats gekomen.

De vergeving, waar ik nu over wil spreken, is van een andere orde. Sommige van jullie hebben daar al kennis van genomen. Als Karin hier zo aan het praten is met jullie, namens ons, het is onze stem, gaat er een trilling door haar heen. Die trilling komt bij jullie terecht in de woorden die zij spreekt. Elk woord dat zij spreekt heeft een trilling in zich. Die trilling maakt zaken los in jou. Welke zaken? Zaken van allerlei niveau. Het zijn oude ervaringen vaak in samenhang met oude denkbeelden, die niet gezien of gevoeld willen worden en soms zelfs vergeten zijn, maar die een hinder zijn om werkelijk te begrijpen waar het leven over gaat.

Het is moeilijk om het onmiddellijk te begrijpen. Toch maakt deze trilling ontzettend veel ‘vrij’, omdat die gelieerd is aan vergeving. Wij zijn hier speciaal gekomen naar deze wereld om ontzettend grote veranderingen teweeg te brengen. Deze vergeving, die gegeven wordt, is daar een groot onderdeel van. Het gaat niet over de vergeving van grote of kleine zonden. Het gaat over de pijn, het verdriet, dat iemand met zich meedraagt en dusdanig groot is dat het zijn leven beïnvloedt.

Vergeving is een losmaking, is een opheffing van wat vast zit in de mens en hindert om een ommekeer te maken en terug naar het Licht te gaan, terug naar huis, naar ons, naar de Liefde. Dan zul je zeggen: ‘Ja maar, dat kan toch niet zo maar. Er zijn toch veel meer mogelijkheden om naar huis te gaan? Dat is ook zo. Maar wij willen jullie zeggen dat dit een hele korte weg is. Het is een confronterende weg, die tijd en ruimte vraagt, maar ook de wil om het te doen én het vertrouwen dat het zo is.

Deze trilling is een werking van de Heilige Geest. De Heilige Geest is geen persoon. Het is een kracht. Het is een instrument, dat zijn weerga niet kent. Je kunt ook niet zeggen, dat het één gebundelde kracht is. Hij bestaat uit meerdere energieën die samenkomen. Deze kracht, deze werkzaamheid wordt door ons, de Meesters, maar ook de engelen en ontzettend veel gidsen die hier werkzaam zijn, gehanteerd om de wereld te helpen deze lostrilling te realiseren. Het los trillen brengt alles naar boven; alles wat je nog niet wilde zien, wat je zelfs misschien niet eens herkend. Wij zijn er om deze ingeslagen weg te begeleiden. Je te helpen herinneren en te helpen begrijpen waar werkelijke vergeving om gaat.

Het is ontzettend belangrijk, dat je dit ontvangt, dat je dit een beetje gaat begrijpen. Jullie zitten hier niet voor niets. Denk niet, dat je hier zomaar bent. Jullie zijn allemaal door ons uitgestuurd om dit te horen, om dit te vernemen. Ik weet, dat voor sommige van jullie dit al bekend is, maar het werken ermee is toch nog een ander gegeven. Kennis nemen van wat vergeving is of kan zijn én er tegelijkertijd mee in werking treden, samen met ons, is iets anders.

Ik heb het hier al eerder over gesproken. De eerste en tweede channeling gingen over eenzaamheid en communicatie, waarin een aantal zaken al genoemd zijn geworden. Omstandigheden waarin mensen geconfronteerd worden met pijn, uitingen van pijn. Beperkingen, die mensen mee genomen hebben naar deze wereld om te geraken bij wat nog niet gezien wilde worden en wat nu gezien móet worden, waar de mensen van bevrijd willen worden. Als een mens dit niet weet, niet weet dat alles een doel in zich draagt, kunnen er nog veel levens volgen. Maar daarom zijn wij juist hier, om dit te vertellen, dat het in kortere momenten kan. Eigenlijk is dit leven nu voldoende om tot die vergevingen te komen en meer te begrijpen waar het over gaat.

Toen ik over absolutie sprak wisten de mensen ook wat vergeving was, maar je begrijpt nu, het was van een heel andere orde. Doordat mensen het op een bepaalde manier interpreteerden, heeft het juist ontzettend veel pijn en angsten bevestigd en zijn deze nog eens extra verankerd geraakt. Deze vergeving waar ik nu over spreek gaat slechts over Liefde. Er wordt een appel gedaan op de liefde voor jullie zelf. De vergeving, die wij jullie geven is al in gang gezet. Het is de transformatie. Jullie ondergaan dit, maar ieder op een eigenste manier. Wij willen ieder van jullie vragen om je daar blijvend in te gaan verdiepen. Het hoeft niet streng te zijn, maar nodig is de wil om aanwezig te zijn, de wil om het leven anders te gaan zien en anders te beleven dan tot nu toe. Een verlangen naar huis.

Jullie hebben allemaal een taak gekregen. Daarom ben je hier. Die taken worden steeds duidelijker bij ieder van jullie, maar het geeft ook verwarring. Het is wat deze trilling doet. Het zet a.h.w. alles op zijn kop. Zoveel dingen denk je te begrijpen, maar dat is nog niet zo. Het is zo’n grote omkering, dat je daar tijd voor nodig hebt.

Nu komt er nog iets wat zo ontzettend belangrijk is om te weten. Anders dan absolutie, die werd/wordt gegeven door de priesters, door de plaatsbekleders van Christus. Is de vergeving waar ik nu over spreek, de Vergeving , die je ontvangt van de Heilige Geest. .

In dit proces van vergeving heeft de mens elkaar nodig. Het is zo ontzettend belangrijk, dat je als mens met elkaar hierover gaat spreken, elkaar gaat vertellen wat die vergeving voor jou betekent. Maar ook dat je de ander nodig hebt om te gaan beseffen wie jezelf bent en je te herinneren wat vergeven mag gaan worden.

Er zijn mensen die hier al meer over kunnen vertellen en dit aantal zal groeien. Die komen er steeds meer. Jullie horen daarbij. Jullie, die hier aanwezig zijn gaan ieder voor zich anderen onderwijzen. De wijze waarop zal steeds uniek zijn. De grootste gemene deler is dat je een mens bent en dat je in die zin één bent; dat jullie gedachten gelijk gestemd zijn, dat jullie verlangens gelijk zijn. Alles vanuit de Christus-energie.

Ik weet, dat ik in dit korte moment eigenlijk alleen de belangrijkste dingen even kan zeggen. Dat het dus niet een vergeving van zonden is, iets dat je verkeerd gedaan hebt en dat vergeven moet worden. Het heeft ook niet te maken met het gegeven dat jij de ander, je medemens, vergeeft. Dat kun je namelijk niet. Je kunt hooguit begrip tonen en je spijt uiten.

Dat is eigenlijk waar ik nu over wil spreken. Alles wat je in de wereld ontmoet, alles wat in de wereld met jou gebeurt, heeft alleen met jezelf te maken. Dat is moeilijk hè, om te begrijpen? Toch is het zo. Alles komt van jou zelf vandaan en heeft te maken met de liefde voor jezelf. Ook daar heb je de ander voor gebruikt, maar zonder te weten dat je dat deed. Als mensen namelijk iets moeilijk vinden of iets doet pijn, er is iets wat men niet wil zien en zelfs onbewust geworden is, heeft men de neiging naar elkaar te wijzen. Ze zeggen dan: het heeft met hem/haar te maken. Maar dat is niet zo. Het heeft alleen met jouzelf te maken.

Dit is een heel belangrijk onderwerp en ook niet zomaar uit te leggen. Toch wil ik jullie vragen om hiermee werkzaam te zijn. Het is een voorwaarde om los te komen van alles waar jezelf nog in vast zit, waarin je nog pijn voelt. Het is een voorwaarde om het werk te kunnen gaan doen waar wij jullie voor vragen. Denk niet dat er een diploma aan verbonden is. Het is niet zo. Denk ook niet, dat als je al veel los gelaten hebt en je voelt je bevrijd en je bent de wereld al op een andere manier gaan bekijken, dat je dan pas kunt beginnen. Nee, het begin is al gemaakt. Alleen deze vergeving is zo ontzettend belangrijk om te gaan begrijpen waar de wereld over gaat in jullie leven en waarom je hier bent.

Maar wat vooral ook belangrijk is, dat je weet, dat wij aanwezig zijn. Zoals ik in het begin zei, wij zijn altijd aanwezig bij jullie. Wij kennen jullie. Bij ieder van jullie zijn wij aanwezig. Maar jullie denken: ‘Nou ja, kan dat dan? We zijn met een paar miljard mensen op de wereld’. Ja, dat kan. Ik zeg jullie dat, omdat jullie bijzonder zijn. Nogmaals, jullie zitten hier niet voor niets. Jullie zijn gekozen voordat je aan dit leven begon. Ieder heeft zijn taak. Eerst moest het gewone leven geleefd worden door ieder mens. Daarna ben je in een ruimte gekomen waar verandering al in gang is gezet. Vergeving is daar een belangrijk onderdeel van. Niet vergeving van de zonden, maar de vergeving van de pijn en het terug halen van de liefde voor jezelf. Dat gaat één in één. Het loslaten van de pijn en de angst, die diep in jou nog aanwezig is, gaat samen met het groeien, met het ontwikkelen van de liefde voor jezelf. Op die manier kun je iets gaan betekenen voor de ander en voor de wereld. Niet zoals je het nu doet, want ongetwijfeld beteken je al heel veel voor je medemens, maar op de manier zoals wij het bedoelen. Daar gaan jullie steeds meer kennis van nemen. Dat is waar ik nu over spreek. Dan zijn we bij jullie. Wij hebben het contact met ieder van jullie al gemaakt.

Ieder kan in zijn leven een verhaal vertellen of een moment terug halen, waarvan hij zegt : ‘Ja, iets begrijp ik er wel van, want toen en toen en toen, heb ik dat al opgemerkt. Dan vertel je over een mooie ervaring met de wereld van het Licht. Dat is ook zo. Maar de mate waarin wij nu bij jullie aanwezig zijn en jullie ons gaan opmerken, dat is nog maar een korte tijdstonde en bij sommige is het al zo. Bij ieder van jullie zal het verschillend zijn, maar het is er wel. Zo dicht als wij nu bij Karin zijn en door haar heen spreken, zo dicht zijn wij ook bij jullie, om jullie die taak duidelijk te maken. Vertrouw erop. Het is een noodzaak. Het is een afspraak, die we lang geleden gemaakt hebben. Wij weten nu al, dat ieder leven van jullie, een mooi leven is.

Wij houden van jullie en zijn heel dichtbij.

 

Channeling (4) Franciscus. Onschuld.                                           10 september 2022

Karin: Goedenavond allemaal. Het is de 4e keer, dat we bij elkaar komen. Het is Meester El Morya, die het eerst aan het woord zal zijn. Ik wil hem uitnodigen om te gaan spreken.

Mr. El Morya: Goedenavond lieve mensen. Goedenavond vrienden van het Licht. Wat ben ik blij en steeds geëmotioneerd, als ik hier mag spreken. Jullie zijn mij dierbaar in de zuiverste zin van het woord. Ik zal er altijd bij zijn om mijn eigen woordje te doen. Deze avond echter, heb ik een gastspreker. Het gaat natuurlijk altijd over vergeving. Wij hebben daar steeds over gesproken. Het is het allerbelangrijkst. Het is wat wij steeds zeggen: de deur naar het Licht. De deur waar jullie allemaal zo vlak voor staan. Wij zijn er om die deur te helpen openen, om hem helemaal open te kunnen zetten.

De gastspreker van vanavond is de persoon, die jullie kennen als de H. Franciscus. Hij is hier om een bepaald onderwerp te bespreken. Dat onderwerp is: onschuld. Ik geef hem nu het woord.

1. Franciscus: Ja Karin, ook ik ben dankbaar, dat ik hier kan zijn. Geweldig. Het is voor mij natuurlijk niet de eerste keer, dat ik tot de aardebewoners spreek, die ik ooit ook was. Het is iets wat dichtbij is. Ik kom in een tijd nu en bij mensen, voor wie nog een taak is weggelegd. Een taak, die erg veel lijkt op de onze. Vergis je daar niet in. Het is zo mooi, wat jullie allemaal nog gaan doen. Ieder op zijn eigen kracht, met zijn eigen mogelijkheden. Misschien weet je het nog niet, maar de weg zal zich snel ontvouwen. Ook ik wil daar een bijdrage aan geven.

Mr. El Morya heeft het woord ‘onschuld’ gebruikt en dat is inderdaad een woord, wat ik nu deze avond wil bespreken. Onschuld. Is dit hetzelfde als schuldeloos? Zonder zonde? Ja, het komt in de buurt. Maar de onschuld waar ik over wil spreken vanavond, is onschuld in de vorm van zuiverheid. Zuiver zijn we in essentie allemaal, dus ook die onschuld dragen we met ons mee. Het is deze onschuld, die zich wil manifesteren. Ben je daarmee naar deze wereld gekomen? Ja en nee. Je kunt van een kleine mens, die naar deze wereld komt niet zeggen, dat hij belast is of dat hij niet-onschuldig zou zijn; zo noemen we dat niet. Wij weten, dat als een mens naar deze wereld komt, hij alles van tevoren besproken heeft en behoorlijk wat bagage bij zich heeft. Waarom? Ja, inderdaad, om de onschuld, die in ons allen leeft, te herwinnen, terug te halen. Het mooie van deze tijd is, dat je zoveel instrumenten krijgt en zoveel mogelijkheden om te leren waarom je hier bent en wat die onschuld voor ieder van jullie betekent. Dat je inderdaad vergeving nodig hebt, om bij die onschuld te komen.

In mijn tijd, 900 jaar geleden, was ik daar ook al mee bezig. Er was iets bijzonders in mijn leven. De start in dat leven was die van een gewoon mens van die tijd. Maar gaandeweg merkte ik, dat ik contact had, contact met, nu weet ik het nu ik dit vertel, de geestelijke wereld . Maar zo kon ik dat op die manier nog niet vertalen. Mijn contact was met God. Ik voelde een grote en innige liefde voor Hem. Ik voelde me deel van Hem. Het was God voor en God na in mijn leven. Dat is mooi, maar het heeft me ook veel mooie dingen gebracht. Maar door het geestelijk leven, wat ik toen leefde, waren er ook valkuilen. Hier en daar, heb ik wat ik ervaren mocht vanuit het Licht – ik werd ook gechanneld – het anders geïnterpreteerd. Ik zou het zelf ook nooit hebben willen noemen op die manier. Ik kende het niet.

Mijn interpretatie van zuiverheid, want dat is het woord wat centraal stond in mijn leven. Was zuiver leven met alles wat het toen voorstelde. En wat was ik streng voor mezelf en voor de broeders die mijn volgden. Zuiver zijn, een zuiver hart hebben, daar waren allerlei voorwaarden aan verbonden, waar ik ruim…ruim de aandacht aan gaf en naar wilde leven. En ik kan zeggen, dat ik daar ook in geslaagd ben en dat is goed.

Onschuld. Het belangrijke woord onschuld. Ik weet nu, dat onschuld zuiverheid is. Maar die verbinding had ik toen nog niet gemaakt. Ik was juist heel erg bezig mijn schuldigheid te benoemen. Ik voelde me schuldig over alles. Ik was dagelijks bezig me tot God te wenden en om vergeving te smeken. Ja, ik deed ook goede werken en dat deed ik graag. Ik deed het met heel mijn hart, maar ik deed het ook voor mijn God. Ik deed alles om die schuld, die ik bij me had, los te laten. Om die zuiverheid, die ik wilde bereiken, te zijn.

We zijn nu 900 jaar verder en er zijn natuurlijk mensen geweest, onderwijl, die, zoals ik, dezelfde ervaring hebben gehad; met hun eigen interpretaties van de werkelijkheid, die ze ervoeren. Ze hebben hier mooi over geschreven en nieuwe dingen naar de wereld gebracht, maar ook zij kenden hun beperking, door de tijd. Het is pas in deze eeuw, dat er mensen zijn, die een kanaal zijn en steeds meer beseffen wat dat inhoudt. Hoe mooi is dit! Je hoeft niet meer op blote voeten op de koude stenen te lopen. Je hoeft geen honger meer te lijden. Je hoeft de roede niet te gebruiken. Je hoeft je niet alsmaar tot God te richten. Vond ik dat erg? Nee, ik deed het met heel mijn hart. Ik dacht dat dat de enige weg was, de enige manier. Dat gaf natuurlijk ook altijd een soort van schuldgevoel, dat ik daar nooit helemaal bij kon komen. Dat ik nooit helemaal de persoon zou zijn, die ik dacht dat ik moest zijn en waar ik voor gekomen was. Wat een verlichting, deze tijd! Dat je een kanaal mag zijn, en mag beseffen wat het betekent. Dat onschuld zuiverheid is en dat die zuiverheid altijd bij je is en nooit weggeweest. Dat je dat in essentie bent. Dat het je nooit zal verlaten, dat je er alleen maar contact mee hoeft te maken. Is dat makkelijk? Nee, het is niet altijd makkelijk, want het leven vraagt zijn aandacht en soms word je alle kanten ingetrokken en dan toch tegelijkertijd een kanaal zijn.

Dat valt ook niet altijd mee. Het is niet een kwestie van je terugtrekken in jezelf en bidden. Het is in het volle leven staan. Vaak al een heel leven achter de rug waarin de nodige dingen zijn gebeurd. Ook voor een kanaal is vergeving zo ontzettend belangrijk om een goed kanaal te zijn. Niet meer en niet minder dan voor diegene die luisteren. Overigens, mag ik ook zeggen, dat jullie allemaal een kanaal zijn, die hier zitten. Een kanaal wil niet altijd zeggen, dat wat Karin nu doet, ons ontvangen en spreken. Een kanaal zijn, kun je op vele manieren. Daar zijn veel misvattingen over. Ik kom daar later op terug.

Een kanaal zijn in deze tijd vraagt een grote liefde voor jezelf. En zoals ik destijds de zuiverheid bij mijzelf opeiste was het moeilijk in het leven wat je leefde, om dan ook totaal zuiver te kunnen zijn; dat besefte je ook. Enerzijds weet je, dat zuiverheid onoefenbaar is, anderzijds weet je, dat je op dagelijkse grond je best moet doen, om dat te kunnen zijn. Vreemd hè, terwijl het al in je is. Ja, dat is wat het leven doet hier. Van allerlei kanten, wordt er bij je aangeklopt. De ene heeft je voor zus nodig en de ander voor zo. Je wil bij blijven, je wil op de hoogte zijn.

Want dan, kom ik bij het kanaal wat jullie allemaal zijn en dat je niet persé hoeft te spreken in het openbaar. Een kanaal kun je zijn door mooie dingen die je maakt. Een kanaal kun je zijn door dingen die je schrijft. Een kanaal ben je als je van jezelf kunt houden zoals bedoeld. Mensen voelen dat om je heen. Je hoeft dan eigenlijk niets meer te doen. Mensen komen naar je toe. Soms met een vraag, maar soms gewoon om aandacht te vragen. De aandacht die jij geeft, zonder het vaak te beseffen, door er gewoon te zijn.

Het is zo belangrijk, dat jullie dit gaan beseffen, want velen van jullie zijn al dat kanaal en zijn al bezig mensen tot zich te trekken door gewoon te zijn wie je bent. De uitbouw, die gaat komen, omdat je hier wat meer mee bezig kunt zijn en onze aanwezigheid nog meer gaat voelen. Dat is mooi. Dat is fijn. Want dat is wat de mens wil. Het is fijn mooi te zijn, om iets fijns te doen, om voor de ander iets te kunnen betekenen, maar ook om dat zelf te kunnen opmerken en bemerken. Dat er een relatie bestaat van geven en nemen. Dat wat je geeft van jezelf, door de ander teruggegeven wordt, dat je dat kunt ontvangen en waarderen op de juiste basis.

Dit is wat ik zelf ook al kende tijdens mijn leven. Ik werd al bezocht in mijn cel. Blijkbaar had het toch het effect, dat ik zo zuiver wilde leven. Ik was een voorbeeld voor die tijd. Mensen probeerden me na te doen, er werden dingen afgesmeekt in mijn naam, mijn zegen werd gevraagd. Zo was de maatschappij toen. Dat was mooi. Niet omdat ik het nodig had, maar mooi was om te zien wat voor effect het had op mensen. Dat de regels, die ik opgesteld had en zelf wilde leven een effect hadden op anderen. Jullie leven dus nu in een andere tijd. Er wordt niets afgesmeekt bij jullie, je hoeft niet te bidden tot God voor de ander. Nee, het is juist zo mooi, dat je met je eigen zuiverheid en het geloof daarin, de wetenschap, dat het voor eeuwig is, de ander daarin mee kunt nemen. Dat je ze gaat vertellen hoe het voelt om daar zo dichtbij te zijn. Om de kwaliteiten die het genereert te kunnen gaan gebruiken, om te voelen, dat het een samenwerking geeft, dat je elkaar nodig hebt, dat je aanvullend en bouwend bent samen.

De zuiverheid die jullie bij je dragen heeft verschillende namen in deze wereld. Maar het is minder ver weg, dan misschien gedacht werd. De bron, dat deel van God die jullie zijn, de Christus-energie, die je bij je draagt, is heel dichtbij. Die kun je dagelijks aanspreken en vragen om door je heen te stromen. Het is een hele krachtige energie, die alles verdeelt en alles in zich heeft wat je wil bereiken en die je al bent. Het gaat de vertaalslag maken tussen wie je hier bent en wie je in werkelijkheid bent. Dit zijn de mooie dingen, die jullie nu al mogen ervaren als je op deze weg bent en wat de reden is, dat wij bij jullie zijn. Ik had het niet, vroeger. Ik vertrouwde op alles en legde alles bij God neer. Ik vertrouwde op Hem. Dat was al heel mooi. Maar ik zou hebben willen weten, dat ik die zuiverheid al helemaal ben, dat gaf toch nog een afstand.

En dat is het grote verschil met jullie. Ik ben verbonden met jullie. Als jullie willen, kunnen jullie mij aanroepen. Nou ja, dat klinkt weer een beetje ouderwets natuurlijk, maar ik bedoel daar alleen maar mee, dat als je aan mij denkt, ik bij je ben. Dan denk je: ‘Ja, maar dan is het alsof ik met mezelf spreek. Ik hoor u niet’. Jawel, je kunt mij wel horen. Naar mate je dichter bij die zuiverheid komt, en dat wil zeggen aanvaarden dat je die zuiverheid bent, ga je ook mij vaker horen. Ik ben erg betrokken bij het werk van de Lichtwerkers, die jullie allemaal zijn. Ik mocht mij in die tijd ook al een lichtwerker noemen. Mijn licht heeft zich ver verbreid tot in deze tijd. Voor jullie geldt dit ook. Er komen tijden aan waarin mensen om jullie heen dit heel goed kunnen gaan gebruiken, dat nodig zullen hebben, dat je je licht laat schijnen. Dan zullen ze voelen, dat ze bij jullie houvast kunnen vinden, troost, ondersteuning.

En dan komen we terug bij vergeving. Vergeving waar al verschillende malen over gesproken is. We blijven het vaak benadrukken, dat het zo ontzettend belangrijk is, omdat het de enige weg is om daar te komen, waar je wil zijn. Om de onschuld te kunnen zijn, die je bent. Onschuld in dit geval, betekent dus niet zonder zorgen zijn, maar zuiver zijn. Zuiver voor wie je werkelijk bent. Betekent dat dan dat je nooit iets verkeerd mag doen? Dat je niet een keertje uit je rol mag vallen en minder aardig mag zijn? Dat je zelf wel eens iets doet wat niet door de beugel kan? Nee, dat bedoelen we daar niet mee. Je bent een mens. Met zuiver zijn bedoelen we: op zoek zijn naar de essentie die je bent. Op weg zijn, een zoektocht, het proces wat je aangaat. De wil om zuiver te zijn, is dan zo ontzettend belangrijk en door vergeving ga je steeds beter beseffen wat het is. Wie je bent.

Ik vond het fijn om met jullie hier in gesprek te zijn. Pas de vergeving toe, zoals we verteld hebben. Het is werkelijk een hele korte weg naar de deur, die wij voor jullie open houden. Maar al vóór dat je die deur door gaat, ben je het kanaal en ben je al het voorbeeld voor anderen, omdat jullie het zijn, omdat wij bij jullie zijn, omdat je je dat voorgenomen had. En door het voorbeeld te zijn voor anderen, anderen te leren, leren zij jou steeds meer in toenemende mate wie jij bent.

Dat is waar het op neerkomt. Het is wat ik destijds nog niet wist, wat de werkelijkheid is en waar de mensen nu aan toe zijn.

Ik dank jullie, dat ik ook dit mocht vertellen, dat ik dit mocht delen met jullie. Ik groet jullie uit de grond van mijn hart.

 

Channeling (5) Meester Maria. Zegeningen                                    24 Augustus 2022

Mr. El Morya: Goedenavond mensen. Het is mij weer een eer om bij jullie te zijn. Ik ken jullie levens en weet hoe belangrijk ze voor ons zijn. Ieder van jullie is een schakel, vergeet dat niet. Ieder van jullie is een schakel, om de verbinding te kunnen maken met onze wereld.

Vanavond willen we spreken over zegeningen. Jullie kennen het woord zegeningen en je hebt ook wel een vaag vermoeden wat het betekent. Vandaag hebben we als gastspreker: Moeder Maria, zoals jullie haar noemen. Wij heten haar hartelijk welkom in ons midden. Zij is een prachtige belichaming van de Christus-energie. Het is zo ontzettend fijn, dat ze deel uitmaakt van onze groep. Ik wil haar heel graag het woord geven.

Moeder Maria: Goedenavond. Ook ik ben verrukt om bij jullie te kunnen zijn. Ook ik ben een mens geweest als jullie. Het lijkt lang geleden; voor jullie zeker. Toch is dat niet zo. Mijn leven is alsmaar doorgegaan. Ik ook heb na mijn menselijk leven hier op Aarde, nog zoveel ontwikkelingen doorgemaakt. Ik ben daar heel ver in gekomen en ben daar ook dankbaar voor.

Maar ik vind het ook zo mooi, om jullie te kunnen vertellen, dat jullie dezelfde weg gaan. Dat het toch zo schitterend is, om die ontwikkeling te mogen maken. Jullie zijn nu al heel dicht genaderd bij wie jullie werkelijk zijn. Dat is een hele grote stap. Er zijn verschillende benamingen voor. Ik en mijn collega’s, de meesters, zijn hier om jullie daarin te begeleiden. Wij allen hebben met jullie al het contact gemaakt. De een heeft het al beter gevoeld dan de ander. Maar jullie allemaal weten, dat je geroepen bent, dat jullie een groep vormen. Ja, die gaat zich nog uitbreiden. Dit is ook nodig. Maar wij vormen een geheel, wij en jullie. Het is zo belangrijk, dat je dat beseft; hoe belangrijk jullie zijn.

Jullie zijn in een kentering gekomen van je leven. Enerzijds heb je dat leven dat zijn aandacht opeist met alle emoties en gebeurtenissen en soms ook fysieke dingetjes, die erbij horen. Anderzijds, voel je diep vanbinnen die verbondenheid ook en voel je je aangetrokken. Daarom zijn jullie ook hier. Je bent hier niet zomaar en dat voelen jullie ook. Je voelt, dat het een bestemming is. Mr. El Morya heeft hier al over gesproken en meer meesters zullen dat gaan doen. Het kan eigenlijk niet vaak genoeg gezegd worden. Want wij weten, dat het dagelijks leven zomaar met je aan de haal kan gaan en dat je het weer even kwijt bent. Maar ik vind het zo fijn om te zeggen, dat als je aandacht hier steeds meer naar toe gaat, dat kantelpunt steeds meer naar onze kant komt. Dat het leven in dienst van ons, van het geheel, van de Lichtwereld, van de Geestelijke wereld, het grootste aandeel gaat zijn in jullie leven. Hiervoor is heel veel nodig.

Het is juist zo mooi, dat met alle levens die jullie geleefd hebben, jullie in dit leven bij elkaar komen weer. Sommige van jullie kennen elkaar uit vorige levens en hebben al samen gediend. Maar de samenkomst is nu uniek. Je gaat het ook steeds meer merken als je bij elkaar bent. Je voelt, dat je een gezamenlijk doel dient. Je voelt de vreugde die het geeft. Het licht alles op. Ja, dat wil niet zeggen, dat het soms toch heel zwaar kan zijn, maar dat is toch de richting.

Jeshua, mijn zoon van tweeduizend jaar geleden, heeft al een poging gedaan, om de mensen te vertellen waarom we dit leven leven en dat er een weg is naar Huis. Zo weinigen hebben het toen begrepen. Toch heeft hij een zaadje geplant. Want jullie weten allemaal wat eruit voortgekomen is. Jullie zijn bekend met het verhaal en zijn nog tweeduizend jaar allerlei wegen gegaan, om hier te geraken. Wij zijn bij jullie. Jullie zijn zo moedig, dat je dit leven nog weer aangegaan bent. Wij hebben jullie nodig. Maar je begrijpt, dat de inzet die van jullie verlangd wordt, ook om kennis vraagt. Die kennis dragen jullie allemaal in je, maar moet opnieuw herinnerd worden. Het gaat niet zomaar. Toch kan ik jullie zeggen, dat het wel zo zal zijn. Wij weten al hoe jullie bijdrage zal zijn en hoe succesvol het zal zijn.

Is dat een troost? Ja, dat is een troost, omdat wij weten, dat jullie dit kunnen aannemen. Jullie voelen, dat het waar is wat ik zeg. Deze troost komt in de vorm van een zegening. Ja, ik weet het, er is de afgelopen duizend jaar in de kerk enorm veel gezegend. Dat is mooi. Het is nog steeds mooi. Maar de zegening waar ik over spreek, is een andere zegening. Als wij zeggen, dat jullie gezegend zijn, dan is dat niet zomaar. Maar dan zul je zeggen: ‘Maria, heeft iedereen niet recht op een zegening?’. Ja, dat is ook zo en ieder krijgt het ook, op zijn manier, op zijn tijd. Maar de zegening waar ik over spreek als het over jullie gaat, is een andere zegening. De zegening, die jullie ontvangen, is een genade. Een genade komt van de Vader, vanuit de Bron, vanuit de Heelheid, vanuit het Thuis. Genade gaat verder, reikt wijder, gaat dieper.

Als je genade mag ontvangen, mag je weten, dat het grote veranderingen geeft. Het maakt, dat dat nog te leren is of beter gezegd, te herinneren is, want jullie weten in feite alles, jullie weten genoeg. Maar jullie herinneren je wat het precies is. Dat heeft tijd nodig en wat genade doet, is o.a. deze tijd verkorten. Je zult in de komende tijd bemerken, dat de dingen in versnelde vorm tot je komen, omdat het zo moet zijn, omdat jullie onze collega’s zijn op Aarde.

Ik vertegenwoordig het Christus-bewustzijn. Als ik jullie genade schenk op dit eigenste moment en jullie ontvangen dit, is dit een enorme zegen vanuit de Lichtwereld. Een genade. Dit is wat ik vooral wilde zeggen. Ik zal nog vaker terugkomen, om net als de andere meesters allerlei zaken toe te lichten en uit te leggen.

Deze avond was vooral gewijd aan genade. Een genade, die ieder van jullie krijgt en mag ontvangen. Probeer tot je door te laten dringen hoe belangrijk dit is. Het is een grote stap voorwaarts.

Het is voor ons een hele grote eer en een groot genoegen, dat wij dit aan jullie mogen schenken. Bewaar het in je hart. Laat het tot je doordringen en besef wat het voor ieder voor jullie betekent. Het is een enorme heling; een heling die zijn weerga niet kent.

Jullie zijn gezegend. Wij houden zoveel van jullie.

 

Channeling (6) Meester Kuthumi. Leraarschap                                     7 September 2022

Mr. El Morya: Ja, goedenavond allemaal. Het is iedere keer een feest voor ons om bij jullie te zijn. Je weet, dat ik hier niet alleen sta. In de geest wordt jullie aantal hier ver overtroffen. Er zijn gelukkig nog staanplaatsen achterin. Ik maak geen grapje. Het is echt zo. Wij trekken altijd een beetje de aandacht, ook in de geestelijke wereld, als wij iets doen. Dat vinden wij ook fijn, want ook in de geestelijke wereld leer je nog ontzettend veel. Laten we maar zeggen, dat je nooit uitgeleerd komt. Dus, dat bij deze.

Welkom iedereen, ook in de geest.

Deze avond gaan we spreken over leraarschap. Degene, die hier over gaat spreken, is Meester. Kuthumi. Hij is hier naast me en gaat het nu even van mij overnemen.

Mr. Kuthumi: Goedenavond. Ik ben Mr. Kuthumi. Er zijn verschillende klanken voor mijn naam, maar dat maakt niet uit, dat weten jullie ook. Ik voel me altijd aangesproken. Fijn om bij jullie te zijn of beter gezegd om me te laten horen.

Ik mag het inderdaad over het leraarschap hebben. Ik ben werkzaam op de tweede straal, de straal van wijsheid, zoals het wordt genoemd. Heel veel leraren zijn op deze straal werkzaam. Voor jullie heeft leraar zijn een eigen betekenis. Uiteindelijk gaat het natuurlijk om kennis doorgeven. Dat doe je op aarde ook, als je een leraar bent. Maar je begrijpt, dat het leraar zijn in deze geestelijke wereld een andere lading heeft. In het leraarschap groei je. Dat ben je niet zomaar. Toch hoef je in deze geestelijke wereld waarin wij zijn, niet naar school te gaan. Je leert het door te leven. Je leert het door te verstaan waar het leven over gaat, ook in deze geestelijke wereld. Want hoewel een ander lichaam, gaat het leven door.

Het leraarschap op aarde is kennis doorgeven. Degene, die dat wil doen, doet dat vaak uit een soort roeping. Kinderen zeggen soms jong al: “Ik word later leraar of juffrouw”. Dan voelen ze in hun hart, dat daar hun plek ligt. Kennis doorgeven. Soms gaat het dan weer weg en worden ze iets totaal anders. Maar dan blijft toch dat verlangen. Dan doen ze het vaak op een andere manier. Misschien binnen hun gezin of op hun werk, dat ze graag kennis doorgeven. Iets wat ze in hun hart dragen en wat ze graag door willen geven. Leraar zijn op een school is op de Aarde een doorgeven van kennis. In het moderne onderwijs zie je al wel verandering. Dan is er soms al een soort uitwisseling, omdat de communicatie veranderd is. Het is niet zo streng meer. De leraar ergens boven en de leerling ergens beneden. Nee, gelukkig is dat veranderd. Althans hier. In sommige delen van de wereld is het nog een beetje als vroeger hier.

Hoe was het om leraar te zijn vroeger en die kennis door te geven? Langere tijd geleden, gaf het een soort status. Je was iemand. De kennis lag ook bij jou. In oude tijden, als mensen nog niet konden schrijven en lezen, dan gingen ze naar de leraar van het dorp om een briefje te schrijven. Ook in mijn tijd was dat zo. Wij hadden natuurlijk rabbi’s en daar konden we naar toe gaan als we iets wilden weten. Daar werd tegenop gekeken. Je was belangrijk. Als we dan terug gaan naar deze tijd, is daar grote verandering in gekomen en begint het al meer te lijken op wat het eigenlijk mag zijn: communicatie tussen de leerling en de leraar. Vragen stellen over en weer. Jezelf verdiepen in de ander. Betrokkenheid voelen.

Ja, wij weten, dat hier op Aarde ook veel stress is. Klaar staan voor een examen. Snel, snel, snel. Gauw dit leren, gauw dat leren en dan is je enige leraar de computer. Ik heb het natuurlijk nog over de klassieke manier van les geven. Die gaat dus veranderen. Het onderwijs gaat veranderen. Jullie gaan dat nog meemaken. Want er komt heel dicht een tijd naar ons toe, waarin grote stappen gemaakt gaan worden. De huidige generatie heeft er al gedachten over en is met dat doel ook speciaal naar deze wereld gekomen. Want bedenk wel hoe belangrijk het is, als je een goede leraar bent. Heel veel mensen in hun volwassenheid denken terug aan vroeger, aan school. Soms zitten daar mooie momenten bij, omdat de leraar dan iets bijzonders gezegd heeft, iets persoonlijks of als lesgever in de klas. Het kan je soms echt beïnvloeden, je leven lang. Maar leraar kun je natuurlijk ook zijn, als je hart een leraar is en die heb je natuurlijk ook genoeg. Daar sprak ik al over.

Waar ik het nu over wil gaan hebben is eigenlijk het leraarschap in de geestelijke wereld. Jullie, zoals jullie hier bijeen zijn, je hebt het al van de anderen gehoord, van de andere meesters, zijn belangrijk. Jullie zijn leraar. Jullie zijn leraren, die vanuit de geestelijke wereld gekomen zijn. Niet om hier les te geven, maar door de kennis, die jullie in je dragen, te verspreiden. Vele van jullie doen dat al. Je doet dat vaak zelfs onbewust. Want die kennis die je hebt, die leef je ook. Dat zijn de wetenswaardigheden of wetenschappelijke zaken. Het zijn zaken van het hart, waar jullie juist zo goed in zijn. Vaak wordt het door jullie zelf nog niet onderkend hoe goed je bent en hoeveel je weet. Dan denk je nog allerlei boeken te moeten lezen. Dan denk je: “Nou, ik ben zover niet, maar ik hoop dat…”. Nee, Jullie zijn allemaal al heel ver gekomen. Jullie zijn enorm voorbereid geworden op dit leven.

Ja, daar is een leven aan vooraf gegaan. De meeste van jullie zijn misschien over de helft al of een eindje over de helft zelfs. Maar dat maakt niet uit. Want wat wij bedoelen, dat groeit met de dag, omdat het het leven is. Het is ook wie jullie zijn. Iedere dag komt er wel iets bij waarvan je denkt: “oh, daar had ik nog niet aan gedacht. Wat mooi!”. En dat blijft je bij. Ondanks het feit, dat ik ook weet, dat sommigen het moeilijk hebben in deze periode van transformatie. Juist, in die moeilijke tijd, komt de kennis ook naar boven, omdat je zonder dat je het misschien beseft, ontzettend veel aan het loslaten bent. Wij kunnen het zien. Wij zien het licht in jullie. Wij zien het steeds helderder worden, bij ieder van jullie. Denk niet: “Ik sta stil”. Of: “Bij mij duurt het wat langer”. Nee, ik kan jullie allemaal aanwijzen. Jullie sterren schitteren al. Het is ook niet voor niets, dat je daarom hier bent.

Het leraarschap is mooi. Ook de genezers onder jullie zijn leraar. Kennis is namelijk heel breed. Kennis is ook het genezen van de ander. Want het is altijd genezen in de geest en het lichaam. Het hoort bij elkaar. En welke ingang je kiest maakt niet uit. Je bent dus alles. De kennis, die jullie hebben, de kennis, die jullie dus echt al verinnerlijkt hebben en in vele levens tot je genomen hebt, wil allemaal naar buiten komen. Dan zal je zeggen: “Nou, dan ben ik benieuwd wat ik weet”. Geloof me, dat is erg veel en dan bijna iedere nacht gaan jullie met ons mee. Ik ken jullie. Ik spreek met jullie. Jullie zijn me heel dichtbij. Besef dat. Jullie plaats in de Lichtwereld is mooi. Je bent daar vrij. Allerlei gevoeligheden, die met de transformatie te maken hebben, die heb je daar niet. En dan ga je terug met weer nieuwe kennis, maar vooral met een blij hart.

Ja, ik weet het, sommigen hebben het zo moeilijk, dat je dat bijna niet kunt bedenken. Toch is het zo. Jullie zijn ons zo dierbaar. Omdat alle kennis, die jullie nu nog opdoen en erbij komt, voor de wereld is. Jullie dragen het uit. Door ergens te verschijnen vallen jullie al op. Je hoeft nog nauwelijks te spreken. Het is echt zo. En dat wordt steeds meer. Je mag dat van mij aannemen.

De kennis waar ik dan nu over spreek, is eigenlijk een kennis van God. Het is het Christuslicht. Het is de Goddelijke kracht, die alles in zich draagt. Het is een kennis, die met aardse kennis niets te maken heeft. Het is een pure liefde en een pure zuiverheid. Een pure waarheid. Op Aarde zijn daar geen woorden voor. Toch dragen jullie die aspecten bij je, want dat is wat gekend wil worden door de wereld. Dat is ook wat je bij je draagt. Ook al heb je het wel eens moeilijk en twijfel je, doe er een tandje bij, want weet wie je bent. Het is voor de dag halen van wie je bent. Je zelf laten zien als wie je bent. Dan wordt het leven ook zo anders.

Men weet nog zo weinig over de dood. Zoveel mensen hebben angst voor de dood. De dood is terug naar huis gaan. Je hebt je taak vervuld. Wij weten dat jullie allemaal je taak gaan vervullen. Wij worden daar heel blij van. Wij kennen jullie leven. Geloof me dat het mooi is. De liefde heeft zoveel schakeringen, zoveel kleuren. Er is niet één liefde. Jullie vertegenwoordigen allemaal een kleur. Jullie kleur, jullie eigenste kleur, die jullie persoonlijke aspect van de liefde vertegenwoordigt. Daardoor worden jullie herkenbaar. Belangrijk is te weten, dat alles wat je nu naar boven haalt, niet nieuw is. Dat de waarheid waarover ik sprak, een waarheid is, die zijn weerga niet kent. Een waarheid, die jullie wel kennen en waar je over gaat spreken. Dan zul je denken: “Welke waarheid?”. Het zal als vanzelf naar boven komen, zoals Karin ook deze woorden spreekt. Dan gaan jullie praten over wat de dood is of wat hij beter gezegd niet is of wat ziekte is. Wat het betekent om van iemand te houden. Wat het betekent om los te laten. Dat loslaten niet hetzelfde is als in de steek laten. Dat van iemand houden niet hetzelfde is als iemand beminnen en vasthouden. Dat zuiverheid, zo zuiver zijn als een kristal; je alleen in zuiverheid nog moet spreken. Je zou geen vervelende woorden meer kunnen zeggen of bedenken. Je wordt er niet heilig door, wel heel. Want dat is wat heiligheid eigenlijk inhoudt: heelheid.

Ik wil jullie vragen, ieder van jullie, om goed na te denken wat voor jullie waarheid is, wat voor jullie liefde is, wat voor jullie zuiverheid is. Want deze essenties zijn ontzettend belangrijk. Ga ze niet vergelijken met een ander, maar ga kijken wat ze voor jezelf betekenen en ga dat leven. Het uitwisselen komt later. Als je dan iemand vindt met jouw kleur en met jouw idee over wat iets is, dan ga je merken dat je elkaar versterkt juist. Meer dan het kwadraat. Zo werkt het namelijk.

Maar dan is het zo belangrijk, dat je op de eerste plaats weet wie je zelf bent. De transformatie helpt je daarbij. Het is niet alleen maar lastig of dat je je ziek voelt of moe of gedeprimeerd. Het is vooral ook dat. Probeer het evenwicht daarin te vinden. Wij zijn bij jullie. Meer dan je denkt. Wij zijn jullie broeders. Jullie komen uit onze wereld. Verschillende van jullie ken ik uit een leven wat ik geleefd heb. We zijn bekenden van elkaar. Weet, besef dat het zo is. Besef wie jullie zijn. Jullie zijn niet alleen onze handen en voeten op Aarde, maar jullie zijn onze vrienden, onze collega’s, onze geliefden. Denk daar over na. Het zal je helpen op de weg, want er gaat nog veel komen en jullie zijn zo nodig.

Ik dank je voor jullie komst. Ik zegen jullie.

 

Channeling (7) Meester El Morya. Vertrouwen                             21 September 2022

Dank je Karin. Het is erg fijn om weer bij jullie te zijn. Ik heb me hierop verheugd. Ik ben al de hele dag dicht bij je om de verbinding heel diep te laten zijn.

Waar ik vanavond over wil spreken is over vertrouwen. Vertrouwen Mr. El Morya? Dat is wel een breed begrip. Ik ben benieuwd waarover U wilt spreken, zul je denken. Ja, het is een zeer groot begrip. Maar als ik het optil naar mijn frequentie, dan weten jullie nu, dat het iets zo totaal anders kan zijn. Ergens in de basis heeft het gemeenschappelijkheden met jullie. Wat jullie gebruiken als vertrouwen.

Maar als Ik over vertrouwen ga spreken, heb ik het toch over iets anders. Weet dat toen jullie ziel ontstond – en dat moment is er natuurlijk geweest – je één grote dosis vertrouwen hebt meegenomen en niet alleen naar deze wereld. Want weet ook, dat ieder van jullie bestaan al heel oud is. Jullie hebben al veel levensvormen gekend. Ik ga daar in latere lezingen ook nog over spreken.

Jullie komen van een hoogte die je engelachtig kunt noemen. Nee, het is niet door jullie vele zonden, dat je nu een mens bent. Het is een pad wat je gegaan bent, ieder van jullie, om jezelf te vervolmaken; een weg van evolutie. Dat was een hele spannende weg, een enorme uitdaging, voor iedereen. Overal ben je geweest, in verschillende samenstellingen.

Deze groep, zoals jullie nu bij elkaar komen, kent elkaar al lang. Dat heb ik al eerder gezegd. Jullie herkennen elkaar. Je bent bij elkaar al thuis. Dat komt door de vele levens en de vele rollen, die jullie samen gedeeld hebben en niet op moeder Aarde alleen. Dat is eigenlijk de laatste plaats waar jullie nu zijn. Jullie komen uit andere sferen, uit andere sterrenstelsels, van andere planeten. Uiteindelijk zijn jullie naar de Aarde gegaan, omdat het zo’n prachtige planeet is, omdat hij zoveel uitdagingen kent, omdat de liefde hier centraal is. Ook in het verre universum natuurlijk, want alles wordt doorstraald door de Goddelijke liefde. Maar op deze planeer draagt ieder de liefde in zijn eigen hartje. Om te delen, om groter te maken, om te beseffen wat liefde werkelijk is op dit niveau.

Dat betekent, dat in dit leven alles bij elkaar komt. Dat verklaart, waarom vele van jullie het gevoel hebben aan het eind van je Latijn te zijn, zoals jullie dat zeggen. Nou, dat is ook zo. Vele van jullie hebben ook echt Latijn gesproken en nu ben je aan het eind van je Latijn gekomen. Dat is niet zomaar. Het brengt veel met zich mee. Allerlei ongemakken, fysiek, emotioneel. Maar ook in de vorm: “Wat doe ik nog hier?”, “Welke kant moet ik op?”, “Wat is mijn bijdrage nou?”, “Wat wordt er nu verwacht van mij?”, “Hoe zit dat toch met die maatschappij? Er klopt zoveel niet”. Ook het gevoel dat je vast zit, dat je afglijdt. Alles is aanwezig en dat was ook de bedoeling. Jullie zijn al verschillende keren hier(in deze ruimte) samen geweest en in al die keren is de trilling die van mij uitgaat, de zegening, zoals moeder Maria het noemt, de genade, door jullie heen gegaan. Het heeft alles los getrild. Alles, wat in dit laatste leven nog even liever niet gezien werd. Het moest gebeuren.

Je merkt ook dat je eigen persoonlijke karaktertrekken gaan veranderen. Dat er andere gaven naar boven komen en waar je zo goed in was doet niet meer zo mee. Wat moet je met jezelf? Het is wat die trilling doet. Ik zeg jullie: wij zijn bij jullie. Wij kennen ieder van jullie. Weet dat jullie weg heel mooi is en dat jullie die allemaal goed gaan. Niemand hier hoeft aan zichzelf te twijfelen. Jullie mogen dagelijks onze zegening ontvangen. Denk niet dat dat gering is. Het is veel te benoemen.

Maar als ik terug kom op het woord vertrouwen, dan begrijp je wel dat toen je naar deze aarde kwam, je een behoorlijke dosis nodig had. Maar dat vertrouwen was al best ver opgeslokt door al die levens die eraan vooraf gingen. Want weet je nog, bij het ontstaan van de ziel, heb je een hele grote hoeveelheid gekregen. Daar heb je al veel van genomen. Dus nu in dit leven lijkt het erop, als mens gezien, dat het vertrouwen terug gelopen is, er zijn twijfels en faalangst. De zelfliefde die daar zo mee gekoppeld is, daar wordt ook aan getwijfeld. Toch hoort het er allemaal bij, want in wezen, op mijn frequentie, als wij naar jullie kijken, is de maat nog steeds vol, is er niet minder vertrouwen dan in die tijd dat jouw ziel naar deze levens toog. Maar zo voelt het wel.

Dat vertrouwen, dat innerlijk vertrouwen, dat de weg die je gaat, goed is. Dat jíj goed bent. De liefde voor het Zelf, de zelfliefde, is hier eigenlijk mee verbonden. Het gaat natuurlijk altijd om het vertrouwen in jezelf. Dat is een heikel punt voor vele van jullie. Het hoort bij het mens zijn zou je kunnen zeggen. Het is ook niet de bedoeling van ons om dat helemaal weg te nemen. Het heeft met jullie zelf te maken. De wil ook om te zien, dat het vertrouwen nooit weg geweest is, terwijl je het gevoel hebt dat het maar heel basaal geweest is, dat het nihil aanwezig is op sommige momenten

Ik wil jullie graag vertellen wat dat vertrouwen nou precies is. Het vertrouwen is eigenlijk liefde, die je mee gekregen hebt van thuis. Het is de zegening van jouw vader, de Bron, God. Die, toen jij op weg ging, zijn liefde en zijn zegening mee gegeven heeft aan jou. Het zit diep binnen in jou verankerd. Het is een licht, een prachtig licht. Vertrouwen is namelijk een synoniem voor liefde. Het is de liefde van de Vader voor zijn Zoon en daarmee ook de liefde voor jezelf.

In dit vertrouwen liggen al jouw capaciteiten. In dit vertrouwen ligt jouw liefde voor de medemens. In dit vertrouwen ligt de kennis. Kennis van wat het leven werkelijk is. Waar het over gaat. Waarom je hier bent. Waarom wij jullie roepen. Waarom jullie onze collega’s zijn; dat jullie onze handen en voeten zijn hier op deze wereld. Dat besef is zo belangrijk. Dat is verbonden met die zelfliefde en het vertrouwen. Het is dat Christus-bewustzijn wat in ieder van jullie leeft en de liefde is namens God, de stem namens God die jullie roept en die jullie eigenlijk meer naar voren? Je bent het al, maar wil graag herkend worden voor wat het werkelijk is. Daar is alle pijn en moeite, die jullie geven in dit leven, aan besteed. Daar gaat het in feite over. Een ander kan jou alleen maar herkennen, als je jezelf herkent, als je durft te weten wie jij bent, dat je dat licht bent, dat Goddelijk licht.

Het is niet een loze zin: Goddelijk licht. Het is zo. Het is groots. Het is majestueus. En jullie allen zijn dat. Wat dacht je, dat met alle levens die jullie geleefd hebben, hoe geweldig, prachtig licht jullie zijn. Je bent op dat evolutiepad wat je begonnen bent, ontzettend ver gekomen. De kennis die jullie dragen is zo groots, zo veel. Dat vertrouwen, dat het zo is. Niet omdat ik jullie het zeg, maar opdat jullie dit voelen? .is zo ontzettend belangrijk. Want door dat te beseffen, erop te vertrouwen dat het zo is, kun je doorgeven wat je in al die levens vergaard hebt. Je hoeft er maar aan te denken en het is er. Je hoeft het maar aan ons te vragen en het is er.

Ik weet, dat wat ik nu vertel, jullie niet vreemd is. Maar ik vertel het ook niet, omdat het niet vreemd is, maar ik vertel het om het in herinnering te brengen, om samen erover te praten. Als ik direct het gesprek beëindig, gaan jullie verder. Jullie weten wat ik bedoel. Als jullie met elkaar in gesprek zijn, ben ik erbij, maar ook Jeshua, Mr. Serapis Bey, Maria. Jullie kennen ze wel. Je hoeft maar aan ze te denken en ze zijn er. Dan heb ik het nog niet eens over gidsen die jullie omringen. De engelen die er zijn. Denken jullie hier met tien mensen te zitten? Nee, in deze ruimte zijn wel honderden aanwezig. Allemaal ten dienste van jullie. Je hoeft in feite maar te knippen met je duim. Is dat overdreven? Nee, het is echt zo. Maar het heeft alles met vertrouwen te maken. Het vertrouwen, dat er een andere wereld is waar jullie al met één been in staan. Dat je daar in toenemende mate meer naar mag gaan kijken en onderdeel van mag zijn. Dan hoor je ook en dan weet je ook dat het zo is, dat je geholpen wordt.

Het is zo belangrijk. Maar het is ook zo fijn om te kunnen vertellen, dat jullie daar allemaal heel succesvol zullen zijn. Ieder op zijn tijd. Het maakt me emotioneel, omdat ik weet dat het zo is. Houd van dit leven. Geniet ervan met al zijn ups-and-downs. Weet, dat jullie hier namens ons zijn. Dat we van jullie houden. Als jullie dit leven afronden, dan zullen we jullie zo’n groot welkom heten. We zijn jullie zo dankbaar. Weet dat het zo is.

Dank je.

 

Korte Channelingen

Nu volgen nog een paar channelingen, die bij wijze van oefening, gehouden werden in kleine kring.

De boodschappen zullen gaan over wat mensen in zijn algemeenheid kunnen doen, hoe ze naar de verandering kunnen gaan kijken, niet individueel, maar ook in het samenzijn in deze wereld. Het belang van verbondenheid. Iedereen gaat daarmee ook zijn eigen taak voelen en de kracht daarvan. Het zal herkenning geven en blijdschap. Je gaat ondersteund worden door meer mensen. Je hoeft het niet alleen te doen.

Channeling (1) Meester El Morya.   Zelfdoding. (onderwerp door Tonny ingebracht)       16 Mei 2022

Dan begin ik meteen (richt zich ook naar de vraagsteller). Het is een goed thema. Zelfdoding is in feite niets anders dan opgeven. Is dat erg? Nee (met klem). Je bent een mens en soms zijn taken, die mensen op zich genomen hebben, heel zwaar.

Jij weet al, dat mensen van te voren hun leven bespreken en als levens besproken worden, wordt het a.h.w. al een beetje ingecalculeerd, zou je kunnen zeggen, om een moeilijk woord te gebruiken; er wordt rekening mee gehouden. De ziel die aan dit leven begint vraagt het ook vaak: ‘Als het moeilijk wordt, mag ik dan terug naar huis?’. En dan zeggen wij: ‘Ja, we zullen er voor je zijn’. Belangrijk om te weten zowel voor zij die aan levensbeëindiging denken, als zij die achterblijven: Iedereen wordt in liefde ontvangen. Iedereen wordt onmiddellijk benaderd. Er ligt geen oordeel op. Er is niemand die gestraft wordt. Het wordt begrepen en daarom is het zo belangrijk, dat dit taboe doorbroken gaat worden. Het is de wil van diegene, die hier keuze voor maakt en wij aanvaarden dat. Wij accepteren dat. Het is goed, het mag.

Aan deze kant aangekomen wordt besproken wat gebeurd is. Je bent verhoogd in je bewustzijn en alles is transparanter in de geestelijke wereld. Het terugblikken hier, hoewel alles er anders uitziet en minder zwaar, is het vaak niet minder verdrietig.

Ik denk dat het fijn is dat we nu even stoppen.

Tonny: Mag ik nog een vraag stellen over dit thema?

Als U zegt, dat iedereen die zelfdoding heeft gepleegd, wordt geholpen, dan zou ik me kunnen voorstellen, dat het dubbelop is dat wij (de mensen hier in de stof) soms bezig zijn met iemand te helpen, die hier doende is, dwalende is, om naar het Licht te gaan.

1. El Morya: Ja, omdat er vanuit gaan, dat als iemand zo uit het leven weggaat, dat het dan even niet goed gaat, dat het de bedoeling niet is. Daar zijn heel veel meningen over. Wat de mens dan altijd doet is Licht sturen (bidden) en dat is altijd goed, dat komt altijd aan. Alles wat in liefde gebeurt is goed.

Tonny: ..en het kan een aanvulling zijn op alle hulp voor degene die ontvangt in de andere wereld.

Ja, de ander voelt dat er voor hem/haar gebeden wordt en dat is altijd goed.

 

Channeling (2)    Meester El Morya.  Hulpverlening                                       27 mei 2022

We heten jullie van harte welkom. Het is natuurlijk nog een hele kleine groep en dat is fijn voor Karin. Het is vertrouwd en dat geeft rust. Het is wat nu belangrijk is: rust.

Wij willen het vandaag weer hebben over hulpverlening. Je zou kunnen zeggen, dat het het tweede hoofdstuk is. Hulpverlening als daad van liefde. Voor veel mensen is het een daad van liefde. Het is even uit jezelf stappen en iets doen voor de ander. We hebben vorige keer al verteld, dat dat niet helemaal de werkelijkheid is, zoals wij hem ervaren. Het heeft met veel dingen te maken, de reden dat iemand wil gaan helpen. Hier is veel over te zeggen en we gaan dit nog meer gedetailleerd bekijken. Deze avond niet. Het gaat om de liefde voor het helpen op zich, die is in ieder hart wel aanwezig. Als de mogelijkheid er is en er wordt een appel op ons gedaan, dan willen we er graag zijn voor onze medemens. Het doet ons goed. Het doet een zekere liefde opbloeien in ons hart. Deze liefde, die wij liefde noemen, daar willen wij geen afbreuk aan doen, maar is een emotie.

Hebben wij het dan over liefde waar wij in onze sferen over spreken? Nee. Het is nog een hele menselijke liefde, maar hij is wel mooi. Voor een heel groot deel van deze wereld is dit nog de liefde. Eigenlijk even jezelf niet belangrijk vinden en voor een ander iets over hebben. Medeleven met de ander. Meeleven, ook al komt het jezelf niet zo goed uit, dan is het toch fijn dat je voor de ander iets kunt betekenen. Het is een grond waarop veel mensen denken als ze hulp geven. Ook als het acuut is. Als mensen dan terugkijken zijn ze vaak blij en soms geeft het zelfs een geluksgevoel dat ze iets hebben kunnen betekenen, dat ze net op die plek waren waar het nodig was.

Maar je begrijpt, ook dat is meer een menselijke liefde. Liefde heeft heel veel facetten en wat wij graag willen onderwijzen is het verschil tussen de menselijke liefde, die hele grote gradaties kent en ook een hoge graad kan kennen, en de Goddelijke Liefde. Een groot verschil is, dat de menselijke liefde veranderlijk is. Wij willen graag helpen en doen dat misschien ook, maar er kan zomaar iets gebeuren, waarin we zelf hulp behoeven. Nemen wij de liefde van de ander ook aan? Willen wij dan nog de liefde aannemen die we zo makkelijk aan de ander geven of vinden we dat het zelf moeten doen? Is het gelijk oversteken? Heb je er dan aan gedacht, dat die ander het misschien vanuit zijn hart doet of kom je daar dan niet aan toe? Ben je teveel met zelf behoevend zijn bezig?

Voor veel mensen is dat een normaal gevoel. Ja, dat kan, zul je zeggen, zo gaat het misschien wel. Ik wil mensen ook niet belasten. Ik kan het zelf wel. Ja, misschien heb je gelijk, maar wat zal het met de ander kunnen doen die zo graag helpt? Heb je daar de tijd voor om over na te denken? Neem je die tijd ook achteraf? Zou het kunnen zijn, dat die daad van liefde heel graag geduld wordt door de ander en dat dat een contact kan zijn, een uiting? Zo zie je dat, op dit kleine centimetertje, waarop ik spreek, zoveel te zeggen is. Het hart en de liefde lijken een samengaan te zijn, die onlosmakelijk verbonden is, maar dat is niet helemaal zo. We hebben ook te maken met onze gedachten, de persoonlijkheid.

Als je wat verder komt in deze materie ga je ook leren, dat er zelfs nog een ander hart is. Een hart wat nog dichter staat bij wie je werkelijk bent. Het is eigenlijk de weg die jullie gaan. Als je een goede hulpverlener wil worden, dan is de verbinding met dat hogere hart juist zo belangrijk. Het is waarom wij hier zijn, om de menseIk vind het fijn, dat ik dit even met jullie kan delen. Het is wederom een klein stukje van wat er over dit onderwerp gezegd kan worden. Als je vragen hebt hierover, vraag ze. Wij wachten. Wij geven graag antwoord.

Vraag Liesbeth:

Meester El Morya, als je het gevoel hebt dat je het misschien niet helemaal met je hart doet, moet je het dan wel doen?

Dat is een mooie vraag Liesbeth. Weet je, het is al zo mooi dat je erbij stilstaat, want daar gaat het om. Je legt de vinger eigenlijk al op de zere plek. Als je je daar van bewust bent kun je nog steeds helpen, maar je weet dat jouw helpen op dat moment eigenlijk precies is wat die persoon op dat moment vraagt, maar voor jezelf nog meer mag zijn, maar misschien is dat bij deze persoon ook juist niet nodig en is het goed voor wat het is. Wij weten dat je met je hart altijd aanwezig bent. Jouw intenties worden gevolgd door jouw hart en daar gat het in feite om, dat je ieder mens op een eigen manier benadert en soms meer voelt dan een andere keer. Dat is menselijk.

Je bent een mens, maar je voelt zelf onderscheid en dat is zo mooi, want daar ga je ook naar leven. Het is ‘a way of life’. Het is niet alleen maar hulp verlenen en die kennis ga je steeds meer tot je nemen en daarop te wijzen. Spiegels voorhouden doen wij niet, dat is aan de mens onderling om dat te doen. Wij laten zien wat er nog meer is en waar meestentijd nog niet aan gedacht wordt.

Ik vind het fijn, dat ik dit even met jullie kan delen. Het is wederom een klein stukje van wat er over dit onderwerp gezegd kan worden. Als je vragen hebt hierover, vraag ze. Wij wachten. Wij geven graag antwoord.

Channeling (3)  Meester El Morya.  Eenzaamheid                                    6 Juni 2022

Welkom. Wij zijn heel benieuwd wat u vanavond gaat brengen.

Goedenavond Karin. Goedenavond mensen. Je zult het misschien niet gedacht hebben, maar ik kan ieder van jullie bij naam noemen: Sarah, Mieke, Gerry, Liesbeth en Tonny. Hartelijk welkom. Fijn dat jullie erbij zijn.

Ik wil vanavond spreken over eenzaamheid. Eenzaamheid is een breed onderwerp (begrip). Je zou bijna kunnen spreken van een containerbegrip, zoals jullie het noemen. Eenzaamheid in onze wereld bestaat niet. Het is typisch een verschijnsel, die alleen bij de mens bestaat. Eenzaamheid waar wij vanavond over spreken is niet de eenzaamheid waar jullie… Iedere mens ervaart eenzaamheid. Je kunt daar verschillende… eenzaamheid als feitelijk alleen zijn. Eenzaamheid, omdat je het moeilijk vindt te delen. Eenzaamheid, omdat je het gevoel hebt, dat ander jou niet begrijpen. Eenzaamheid als keuze. En dan zullen jullie zeggen: ‘Eenzaamheid?’. Dan is het meer alleen zijn, dan kies ik voor alleen zijn, maar dat is toch niet zo. Niemand kiest daarvoor.

Eenzaamheid is een groot begrip, maar betekent eigenlijk maar één ding: hoe thuis zijn bij jezelf.

Ik heb een huis, zul je zeggen en heb het daar best gezellig. Ja, dat wil ik aannemen. Toch is het zo ontzettend belangrijk, dat men gaat begrijpen wat het betekent om niet thuis bij jezelf te zijn. Eigenlijk geldt dit voor het grootste gedeelte van de mensheid. Al zou je net nog zo druk hebben in je bestaan, al praat je nog zoveel en heb je vrienden, nog zoveel sociale omstandigheden en dan nog… soms zelfs meer. (als ik) het is maar hoe die persoon het beleefd en er vorm aan geeft. Niet bij jezelf thuis zijn is verdrietig te noemen. En toch is het een waarheid, die in feite heel werkelijk gevoeld wordt.

Betekent dit, dat die mensen () ver van zielenzelf geraakt zijn? Neen. Ja, als je weet dat jullie thuis bij ons is, bij de Vader in een heelheid waar we eigenlijk thuishoren, dan zou je kunnen zeggen, dat de mensen die dit heel erg voelen: Ik ben thuis bij mezelf, een stukje van de waarheid vast hebben en daarmee durven te leven, daarmee zelfs gekomen zijn, daar een keuze in gemaakt hebben. Voelen jullie wat ik bedoel?

Dus ik ben begonnen bij eenzaamheid en ineens ben ik hier. Mensen, die daarom toelaten om te zeggen: ‘Ik ben niet thuis bij mezelf’, dat noemen, dat is er in veel gevallen niet, want op die wijze hebben ze het vaak als mens niet in de gaten, maar hun ziel wel. Het is een keuze van de ziel om dit pad te gaan en (al) je te realiseren, dat we hier niet thuis zijn met alle verdriet en beperking die het heeft. Want ja, soms nemen mensen een beperking mee waar genoeg etiketten voor zijn om dit te kunnen voelen en dit te kunnen realiseren. Voel je hoe moedig dat is en dat het een vóórsituatie is op iets nieuws dat mag gaan komen. Dat, als mensen hiervoor gekozen hebben, dat het een stadium is wat gevolgd wordt door eigenlijk een totaal nieuw leven. Je bent de confrontatie aangegaan. Nogmaals, mensen hebben het vaak zelf niet in de gaten en gaan soms hulp zoeken en anders krijgen ze hulp van buitenaf, want dat is toch niet goed. Maar het is werkelijk een keuze van de ziel. Deze mensen hebben veel te vertellen, zoveel te vertellen. Het is een essentie. Ze hebben zich enorm geïsoleerd. Misschien zijn het de mensen, die onder een brug slapen, omdat ze alles achter zich gelaten hebben of zich niet geliefd gemaakt hebben of ook niet meer wisten hoe ze het anders moesten doen, zich sociaal niet konden rechtvaardigen, mensen kwijt geraakt zijn. Het is mooi als hier meer aandacht voor gaat komen. Dat er meer begrip gaat komen, dat er zo ontzettend veel vormen zijn in afgewezen worden, maar die grote betekenis hebben.

Wij willen de komende bijeenkomsten hierover spreken. We gaan daar meer over uitweiden, de onderwerpen verdiepen, maar ook handvatten geven. Voor nu vind ik dit even voldoende.

Ik dank jullie voor jullie aandacht.

Vragen en antwoorden:

Stel je voor dat je een ziele-pad niet gaat, stel je voor ik beland onder de brug en mijn ziel had daar helemaal niet voor gekozen. Ik ben mijn ziele-pad niet trouw geweest, dus ik wijk af, dat is helemaal de bedoeling niet geweest van de ziel, maar ik slaap wel iedere nacht onder die brug. Ik doe helemaal niets. Ik ben volstrekt mislukt hier.

Antwoord: je mag het omdraaien. Als mens denk je, dat onder de brug komen volledig gefaald zijn betekent, maar dat is niet zo, juist onder die brug kan iemand juist in de diepte heel erg de betekenis ervan gaan ervaren. Je kunt niet falen. Omdat je vaak je ziele-pad niet kent. Mensen die tot op de bodem gaan komen er soms dichtbij, dan gaan ze heel diep en dat voelen ze dat ze die aansluiting missen, maar ze realiseren zich ook welke aansluiting het is, diep in zichzelf en dat is het begin van een verbinding en soms zie je dan, ook al zou het in het laatste uur van hun leven zijn, dat er iets gerijpt is en dan heeft de ziel zijn doel bereikt.

Is dat de bedoeling van dementie?

Dementie kent veel vormen en ja het is inderdaad een vorm waarin de ziel zich terugtrekt en de innerlijke dialoog aangaat en die nog niet goed begrepen wordt, nog helemaal niet, maar weet dat de ziel dan eigenlijk leeft zoals bedoeld, het komt nooit zomaar. Mensen kennen dan veel redenen waarom het gebeurt en dat is ook zo het gebeurt nooit zomaar, maar de mate waarin, de duur, de ernst heeft weer met de mens te maken en met de omstanders. Dementie heeft ontzettend veel verdiepingen en is het die vorm van eenzaamheid, zoals je ernaar kunt kijken, die beperking meeneemt. Mensen mogen beter gaan begrijpen wat een ziele-taak is, het is niet altijd iets verhevens of ideaal, maar voor een ziel wel. Hij is hiernaar toegekomen om binnen zichzelf iets uit te werken dat uitgewerkt moest worden en dat geen uitstel meer wil, maar het is erg moeilijk voor de mens zelf om daar de vinger op te leggen en dan toch naar die innerlijk stem te luisteren die het wel aangeeft. Als je in deze geestelijke wereld komt dan zie je de bedoeling achter alle dingen en dan kun je nog steeds werken aan alles wat je je voorgenomen had omdat je dan weet waar je aan werkt en waar het voor is dan ziet het er anders uit.

En als iemand uit het leven stapt en er wordt niets kwalijk genomen gelukkig en hij/zij wordt goed begeleid, maar is het pad om alsnog te verwerken, aan de andere kant dan langer dan op aarde?

Nee, daar is geen tijd voor, zoals je weet er is hier geen tijd, het grote verschil is dat het gordijn opgeheven is.

Dan is het voor iedereen fijner als je het kunt verwerken met overzicht erbij?

Nee, dat ligt toch anders, de ziel heeft er niet voor niets voor geopteerd om dit op aarde uit te werken of in een andere omgeving. De aarde is niet de enige keus. Op aarde zijn mensen, maar je weet er is meer leven in het universum, er zijn meer mogelijkheden en ook een mens die ervoor kiest om het op te geven, want dat is wat zelfdoding eigenlijk is, mag dat, die mogelijkheid is er. Soms is de mogelijkheid van tevoren al aangegeven, omdat die mens weet dit wordt zware ervaring. Soms gaat de ziel eerder terug niet door zelfdoding, maar door iets wat gebeurt.

Maar als de mens besluit hier te blijven in die pittige omstandigheid dan gaat ie de uitdaging aan, is dat het enige of zijn er…kunt u voorbeelden noemen wat het geeft als je op aarde uitwerkt?

Voor de ziel is dat een enorm bereik, maar ook voor de persoonlijkheid die dit gedurfd heeft en aan de andere kant is er een hele grote dienstbaarheid dat het achter hem/haar ligt, een kennis waarvan het gebeurd is en dat er zo ontzettend veel liefde en begrip voor is ook bij de persoon zelf. Geen oordeel en dat die persoon verder kan, maar wat ik zei, als mensen heel diep gekomen zijn, het aangedurfd hebben, dan is die innerlijke dialoog wel op gang gekomen en dan voelen mensen vaak zelf wel het is niet voor niets, maar ik vind het wel zwaar. Soms maken mensen ook een ommekeer, ineens, alsof ze geraakt zijn, komen ze bij en gaan ze het anders doen, zij gooien het stuur om. Soms is het pas in het laatste moment van het leven dat het tot hen doordringt en soms niet, maar dan nog heeft de ziel niet gefaald, omdat het niet kan. In falen ligt geen liefde, niet voor het zelf en niet vanuit de geestelijke wereld, er is eigenlijk alleen maar liefde, dat is het allerbelangrijkste en niemand is zonder. Dus eenzaamheid zoals ik het probeer te verwoorden, is ook een instrument, meegenomen om ontzettend veel te verwerken en los te kunnen laten en een ander beeld te krijgen van waar het leven over gaat, om met een ander gezicht naar de ander te kunnen kijken.

Dat is dan ook liefde, als je met een ander gezicht naar de ander kunt kijken. Er zijn mensen die, in het werkveld, ontzettend veel doen en niet eens beseffen dat wij er zijn. Jullie leven is nu een tijd van transformatie daarom zijn wij zo veeltallig aanwezig. Er wordt op dit moment ontzettend veel aangegeven en heel veel mensen worden aangestuurd om het goede te leven en de juiste mensen tegen te komen en de juiste dingen te horen. Veel mensen worden nu bereikt om te schrijven. Maar er zijn zoveel vormen, allemaal om de mens attent te maken en dat gebeurt ook. Dus je wordt geholpen om anders te gaan kijken, je wordt uitgenodigd. Ik heb nu eigenlijk een kleine essentie genoemd van iets wat veel meer is en waar ik heel graag over vertel. Ik weet dat het geen makkelijk onderwerp is, laat het indalen. De herkenning ieder voor zich zal er zijn, groot klein dat maakt niet uit, als ik jullie iets vertel ligt ook daar een trilling en die trilling raakt je en bij iedereen anders en dat is goed dank je.

 

Channeling (4) Vrede     Meester El Morya                                                   10 Juni 2022

Goedenavond allemaal. Welkom. Ook ik ben niet alleen. Ik wil jullie er op attent maken, dat deze kamer gevuld is met personages van allerlei pluim. Een enkele meester is nog met mij aanwezig en verder erg veel nieuwsgierigen, zoals jullie dat in feite ook zij

We willen het vanavond hebben over vrede. Ik weet wel, ik heb al een paar onderwerpen aangeroerd en die hebben we even aangeraakt en besproken om te zien hoe het gaat. Maar ik vond voor deze avond vrede een mooi onderwerp. Vrede. In de duale wereld waarin jullie leven heeft vrede, zeker in deze tijd, een speciale betekenis. Oorlog en vrede. Toch is dat niet de vrede waar ik het nu over wil hebben. De vrede van de Aarde is onderhevig aan veel elementen, situaties, mensen, gebeurtenissen. De vrede waar ik over wil spreken eigenlijk in dit korte moment, is de vrede vanuit de geestelijke wereld, de goddelijke wereld, want vrede is niet zomaar een begrip. Vrede heeft een diepere inhoud.

In de goddelijke lijn gezien is vrede onveranderlijk en heeft het geen tegendeel. Die vrede waar ik nu over spreek, dragen wij allemaal in ons hart mee. Het is waar jullie naar verlangend zijn, een leven lang. Het is dat wat onze emotie aanstuurt. Welke emotie we ook hebben, daarbinnen de kern is altijd het verlangen naar vrede. Deze vrede is groots te noemen. Het is iets wat je als mens ook wil bereiken. Mensen die in het transformatieproces zitten zijn bezig zichzelf te ontwikkelen. Je zult zeggen, dat doen we toch allemaal? Ja, je zou kunnen zeggen, voor een groot deel is de wereld zelf in een transformatieproces en daarom vele van zijn bewoners. Maar heel veel mensen zijn al een eind op weg, zijn al in een stadium gekomen waarin je als mens al dicht bij je doel gekomen bent en een onderdeel van dit doel is vrede.

De vrede van God, het is de energie van thuis, waar we naar toe gaan, waar we onderdeel van zijn, waar ons verlangen naar toe gaat. Het is ook onderdeel van het.. wat we al zijn en wat we dus in ons dragen: het goddelijk aspect wat onveranderlijk is en steeds meer naar boven wil komen. Het laat zich in diverse gezichten zien. Daarmee zou je kunnen zeggen, heeft ieder mens, wat dat betreft, al zijn eigen taak: niet alleen elkaar de vrede wensen, maar het uitdragen.

Jullie, zoals jullie hier bij elkaar zitten, voelen die taak. Ieder van jullie. Die vrede die je in je hart draagt, draagt alles wat je doet.. In die vrede ligt ook de vergeving. Vergeving is een ander aspect wat ontzettend belangrijk is en waar wij heel veel over gaan vertellen. Voor nu wil ik de vrede aanroeren, die in het hart (7.49) leeft. Deze vrede is een pure stilte als je daarbij kunt komen en soms kun je die bereiken. Dat zijn dan moment waarop je aangeraakt wordt en je even wezenlijk voelt wie je bent. Het is een geluksgevoel , van kennis, van liefde. Het brengt inzicht en overzicht met zich mee. In een fractie van een seconde weet je dan wie je bent of waar je staat, wat jouw betekenis is.

Jullie komen steeds dichter bij deze momenten en ze zullen zich steeds vaker aandienen. Deze momenten samen zullen het gevoel geven: Ik ben hier en ik zou niet anders willen. Het maakt me blij. Het geeft mij iets, wat niets anders mij kan geven. Ik ben bij God. Ik weet even wat het is om Thuis te zijn. Ik voel dat ik al del uitmaak van een geestelijke wereld. Ik ben al een eind onderweg. Deze momenten zijn zeer mooi te noemen. Maar soms komt het ook langs en heeft de mens het niet zo in de gaten door de drukte van het leven. Belangrijk is daarom om de stilte van tijd tot tijd op te zoeken. Dat hoeft niet persé een meditatie te zijn. Het kan je gewoon even terugtrekken zijn in je stoel, even niet praten, een wandeling maken.

Dingen waarvan je denkt dat ze gewoon zijn, zijn verre van gewoon. Ik heb geen woord genoemd wat je niet kent. Toch hebben ze allemaal hun eigen belang en eigen diepte. Hier gaan jullie in toenemende mate kennis mee maken en gaan wij daar erg veel over vertellen en uitweiden.

Dank jullie.

Chanelling (5)  Meester El Morya. Wat zou u in de korte tijd die we hier zijn, kunnen zeggen over ascensie?

Ascensie is eigenlijk het doel waar de mensheid naar streeft. Ascensie is heelwording. Ascensie is,zijn wie je bent. Mensen hebben soms duizenden levens geleefd om daar te komen. Jullie kunnen het begrip opnieuw geboren worden, jullie kennen het begrip ziel, je weet inmiddels dat de ziel steeds een nieuw kleed neemt om nieuwe dingen tot zich te nemen en oude dingen los te laten, kortgezegd om te groeien om nog dichter bij dat licht te komen, die de ziel is en we weten inmiddels dat dat met klimmen dalen en vallen gaat. Ook daar komen we op terug. Uiteindelijk kan een mens zo ver gekomen zijn en in deze tijd leven, weten we dat veel mensen dit gaan ervaren. Dat die heelheid uiteindelijk tot stand gaat komen, daarvoor is toch nog heel wat nodig, daarom zijn deze channelingen, om mensen dingen duidelijk te maken, maar ook boeken die geschreven worden, er wordt natuurlijk ook ontzettend veel geschreven nu. Er is zoveel te weten als je het wil, maar je moet er ook aan toe zijn. Je moet er ruimte voor maken in je leven. Je moet het belang herkennen. Mensen die met ascensie bezig zijn in gedachten worden ook vaak geroepen door ons. Weet dat je hier niet voor niets aanwezig bent je wordt geroepen, weet dat jij op die weg bent en jouw ziel een poging gaat doen om heelwording te bereiken nog binnen dit leven, dat wil niet zeggen dat als dat niet zo zou zijn, dat je gefaald hebt, want dat bestaat niet gewoon. Het leven gaat verder dat weet je er is geen dood. Je legt je kleed weer neer en gaat verder, dus die groei naar ascensie gaat altijd verder, maar je kunt hem ook nu ook al dit leven bereiken. Dat is eigenlijk het afscheid van het ego, niet dat je het ego moet wegsturen, wees hem of haar dankbaar, want hij of zij heeft je geholpen tot dusver in dit leven. Maar in die heelwording wordt het ego opgenomen in de heelheid van de ziel, het bereik wat je dan hebt, je hebt dan besef wie je bent, wat je hier bent komen doen, wat je überhaupt gedaan hebt, wat je kwaliteiten en je talenten zijn, de spirituele hunkering die iedereen voelt, zal vervuld worden. Het wordt ook duidelijk wat jouw taak is in dit leven en dit ga je dan ook oppakken. Alles wordt verlevendigd, alles wordt geactiveerd. Denk niet dat het ver weg ligt. Veel van jullie zijn al bezig, ook jullie die hier zitten, of je ervan gehoord hebt of niet, je bent er net zo goed mee bezig. Maar het is wel fijn om er nu kennis van te krijgen, want het gaat je zo helpen, het verbreidt het zicht en het overzicht. Jullie weten inmiddels dat vergeving hier ontzettend belangrijk bij is en vergeving is in dit geval heel veel zaken die niet meer ‘werken’ in jouw leven, oude overtuigingen, oude pijnen, oude emoties losgelaten kunnen gaan worden, dat is wat vergeving doet. Niet vergeving aan de ander maar de vergeving die je voor jezelf vraagt. Hier valt veel over te wete

 

Channeling (6) Kinderhart. Meester Serapis Bey

Mensen mogen beter gaan begrijpen wat er in een kinderhart omgaat. Trauma’s specifiek bij kinderen willen we gaan ontleden. Het is niet de bedoeling dat mensen een schuldgevoel gaan krijgen, omdat ze op die manier het niet gezien of gedaan hebben. Het is deze tijd die er om vraagt, omdat het belang van de kinderziel op een hele andere manier ervaren mag gaan worden en gediend.

Ieder ziel die ervoor kiest om een nieuw leven te beginnen heeft vooraf heel veel gesprekken. Verschillende zaken worden besproken. Een daarvan, zo niet de belangrijkste, is de keuze van de ouders. Deze keuze wordt zorgvuldig gemaakt. De kindsheid is een periode waarin het kind gevormd wordt. Dan spreek ik niet alleen over zijn kundigheden en vaardigheden, maar vooral over zijn gevoelsleven. Over zijn wijze van aanwezig zijn in zijn omringende wereld. Hoe ziet hij zichzelf? Hoe kijkt hij naar de ander, zijn ouders en verdere leden van het gezin? Zijn er al kleine verwachtingen of grote? Welke angsten heeft het al laten zien of juist niet. Is er empathie? Welke eigenschappen vallen op? Is het een flexibele geest, een licht karakter of zwaar op de hand? Je zou kunnen zeggen dat de aanzet tot wat het gaat worden er al is, je hoeft het alleen nog groot te brengen. Toch is dit niet waar. Het grootste deel van de ontwikkeling van het kind valt of staat bij de ouder of verzorger of juist gebrek daaraan. Deze invloed is groot. Een kind is op jonge leeftijd nog verbonden met zijn ouders. Hoe het kind in aanleg ook is, de wijze waarop ouders hem grootbrengen is bepalend. Als ouders in hun ouderschap, verder kunnen kijken dan zichzelf en een zekere volwassenheid tonen, dan is er de mogelijkheid voor het kind om ook ‘verder te kijken’ en kennis te maken met de positie van de ouder en zijn eigen rol in het gezin. Het is de weg van het onderscheid leren maken, dat al vroeg begint. Belangrijke facetten als verantwoordelijkheid en zorg, stabiliteit en sociabiliteit kunnen zo opgenomen worden. Als ouders zelf uit een verstoorde gezinssituatie komen en een onbalans in zich dragen, die groter is dan de norm, moet het kind met zijn eigen uitrusting, daar zelf een weg in zien te vinden. Een kind vindt dan allerlei aanpassingen om er doorheen te komen. Deze aanpassingen zijn dienend zolang het kind klein is. Zij helpen het kind zich te verweren. Het geeft troost, het kan een invulling geven aan wat wordt gemist. De redenen zijn divers en inmiddels wordt dit verschijnsel in de therapeutische wereld herkent. De reden waarom wij nu schrijven is ook om aan te geven waarom deze attitudes niet werken op de langere termijn, in het verdere leven. Kinderen groeien uit hun jasje, want op enig moment ben je geen kind meer en als volwassene is het vaak eerder een hinder. Weg ermee? Lukt dat? Nee, want dat kind met die attitude die het meegenomen heeft naar een volwassen leven is nog steeds op sommige momenten dat kind. Weet dat dit geldt voor bijna iedereen.

Ouders doen het niet expres vaak zijn ze zelf in een fase gekomen die meer te maken heeft met de zoektocht naar zichzelf en sommige zoeken daarbij hulp in een therapeutisch sfeer. Soms is het gewoon een druk leven. Er moet zoveel en onderwijl zijn er de kinderen die veel overnemen. Als je van tevoren je leven hebt doorgesproken is het dan niet raar dat je ouders hebt die soms een gedrag hebben dat nog onvolwassenen is? Remt je dat niet in je groei? Nee, deze ouders zijn speciaal geselecteerd om te doen wat van ze verwacht wordt en dat is hun leven te leven, zoals ze dat doen. Geen oordeel. Geen goed en geen fout.

De kinderziel is eigenlijk een volwassen ziel, die in deze entourage is gestapt om iets te leren. Vreemd? Nee, de aarde is een plaats om te leren of niet? De hele omgeving van het kind niet alleen de ouders die een grote rol spelen doen hierin mee. Ouders die meer ‘geluk’ hebben gehad en gezegend zijn met een meer innerlijke balans doen het goed. Toch? Ja, als het de bedoeling van de ziel was wel. Maar kennen zij dan geen valkuil? Hebben deze ouders niet ook hun aanpassingen aan het leven? Wat ik nu vertel is altijd zo geweest. Natuurlijk heb je met de geschiedenis te maken er zijn veel sociale hervormingen geweest. Een kind van nu in dit deel van de wereld heeft het in het algemeen goed. Maar juist is daarom de valkuil groot te benoemen, want dan krijg je met veel aspecten te maken die over het hoofd gezien kunnen worden en nieuw zijn.

In de huidige wereld, denk ik aan het kind dat voldoende voeding krijgt. In een huis kan wonen wat ademt zogezegd, ruimte om te bewegen. Vanaf het moment dat ze geboren zijn en kunnen lopen tot aan de jonge volwassenheid is er zorg en onderwijs. Voldoende kleding afgestemd op de seizoenen en laten we vooral materiële zaken als speelgoed en technische snufjes niet vergeten.

Veel zielen die in de huidige tijd incarneren kennen deze welvaart. Natuurlijk blijven er verschillen in de mate waarin de welvaart geconsumeerd kan worden, maar de vrijheid om te ontwikkelen is er. Niets mee mis mee zul je denken.

De valkuil waar ik over sprak is het materialisme. Het is dat nieuwe waar ik over sprak. Ik bedoel daarmee niet dat speelgoed geen mogelijkheid mag zijn om een kind te plezieren. Maar het wordt ok gegeven in andere gevallen. Om bijvoorbeeld bepaalde zaken te verzachten. Als je als ouders meer van huis bent dan je zou willen, is het dan niet fijn om de kinderen een beetje te verwennen met speelgoed. Of speelgoed als troost, een gescheiden ouder die een bepaald gemis voelt bij het kind en iets wil goedmaken. Herken je het? Als een ziel naar de aarde komt dan zijn de belangrijke events in zijn leven besproken. Alles is met een reden. De ziel kent die reden. Is het dan niet juist belangrijk om dit te bespreken in plaats van materiële genoegdoening? Wist je dit niet? Dat weet ik, daarom schrijven wij er nu over. Een kind is niet geholpen met schrale compensaties, maar met begrip. In deze tijd wordt hier al over geschreven en mag je omtrent deze zaken meer kennis nemen. Het is voor een kind niet te begrijpen dat zijn vader ineens weg is. De ouder is misschien zo emotioneel dat hij/zij niet toekomt aan uitleg en als die uitleg er wel is, dan is hij vaak ernstig gekleurd door deze zelfde emoties en doet dan de waarheid geen recht. Maar een kind wil alles weten. Het wil horen waar het echt over gaat. Het wil herinnerd worden aan waar hij voor gekomen is. Zijn blauwdruk. Het wil vooruitgang maken en begrijpen waar het over gaat in het leven. Geholpen worden betekent beluisterd worden. Stem af op je kind, laat jullie harten resoneren. De antwoorden komen als vanzelf bij je op.

Het kind zelf, wat nog in sterke verbinding staat met de geestelijke wereld geeft vaak aan wat er aan de hand is. Soms heel duidelijk maar dan wordt het makkelijk lachend weggewuifd of erger ontkent. Maar het is ook subtiel en alleen bij ‘afgestemd’ zijn kun je het voelen. De zorg en verantwoordelijkheid voor kinderen wordt serieus genomen. Er wordt al anders naar kinderen gekeken en ook het begrip opvoeden wordt vaak bediscussieerd. Ook is er de tendens om kinderen die ouder worden te laten participeren in besluitvormingen. Maar het blijft een hectisch bestaan wat een ouder van nu veelal leidt en helaas moeten kinderen het daarom soms ook doen met minder aandacht. ‘geen tijd’ is dan de reden. Maar laten wij jullie zeggen dat het met tijd dus niets uit te staan heeft. Het heeft met afstemming te maken. Ik spreek nu niet over ouders die in een overlevingssituatie zijn. Ik spreek over de ouders die ik eerder benoemd heb. Het is een andere manier van kijken naar je nakomelingen dan je gewend bent. Ik spreek ook voor de grootouders en begeleiders. Hun rol is dezelfde.

De ziel die opteert voor een nieuw leven heeft er zin in. Vaak is de tijd van voorbereiding spannend geweest en is alles te uit en te na besproken in de wereld waar de ziel zijn thuishaven heeft. Ook het uur en het ogenblik van geboorte is bepaald. Ouders denken vaak hun kinderwens te kunnen plannen. Dit is niet het geval. De planning komt vanuit de geestelijke wereld met toestemming van de ouders, want ook zij waren aanwezig in de voorbereidende gesprekken. Alles is altijd een keuze en dat gaat door tot in de eeuwigheid om zo te noemen. Het leven eindigt niet met een dood die eindigend is. Je legt het lichaam wat jou gediend heeft af en je gaat verder precies als wie je bent maar met een ander lichaam. Hier zal nog meer over gezegd gaan worden. Voor nu is het belangrijk te weten dat levens cycli vormen en thematisch verbonden zijn met elkaar. Wat mag ik me daarbij bedenken, zul je vragen. Je weet inmiddels dat de ziel de wens heeft om compleet te zijn. Vanuit de heelheid waaruit we kwamen, is er een besef gegroeid niet compleet te zijn. Dit gevoel heeft zich voor ieder individu op zijn evolutieweg vastgezet als een gevoel van schuld. Deze oer-schuld zoals hij ook genoemd wordt telt dus voor ieder individu op aarde.

De levens op aarde bieden een enorme ervaringsweg om deze schuld op te heffen. Dit is echter niet eenvoudig. Het gaat met vallen en opstaan en ik kan eerlijk zeggen dat het eruit ziet als een stap voorwaarts en twee stappen achterwaarts. Het lijkt niet op te schieten, denk je, want waarom moet de mens anders zoveel levens ervaren? We begrijpen dat, maar de werkelijkheid is anders. Deze oer-schuld heeft zich vervormd binnen iedere ziel tot iets wat uniek is. In deze tijd zijn veel zielen voor het laatst in incarnatie. Het is een grote zuivering op aarde, die transformatie heet. Zij gaan verder op hun ontwikkelingsweg in de geestelijke wereld. Het Christusbewustzijn, wat iedereen in zich draagt, zal de leidende factor zijn. Als een ziel dus nu naar de wereld komt , om dat laatste leven te leven, begrijp je dat het soms zware stukken zijn, die nog opgeheven willen worden. Thema’s van verschillende incarnaties komen aan bod. Het zijn de hardnekkige overtuigingen en angsten waar de mens tegen te hoop kan lopen en vaak al heel oud zijn.

1 maart 2023