President Carter

13 februari 2025

Ik ben hier om een belangrijk woordje te spreken. Jullie kennen mij uit het nieuws door de positie die ik gehad heb. Ik was President Carter. Jullie weten dat ik nog niet zo lang in deze wereld ben. Ik heb een staatsbegrafenis gekregen. Dat was heel mooi. Het gaf aan dat mijn goede intenties gewaardeerd zijn geworden en dat ik op dat moment ook gezien kon worden voor wie ik was. Als president leek ik op wereldschaal niet zo uit de verf te komen. Achter de schermen heb ik ontzettend veel gedaan. Ik was een mensen-mens. Ik begaf me onder de mensen en vond het heerlijk om met mensen te praten. Ik gaf een mens of een groep een stem. Het was aan hen die niet zo opvielen of misschien genegeerd werden. Ik vond het heerlijk ze op te tillen en trots te laten zijn op zichzelf. Ik heb een fijn gezinsleven gekend en ik heb oud mogen worden. Toch heb ik een woordje voor de wereld.
Tonny: U bent welkom uw woordje uit te spreken President Carter. U vertelde ons dat u vooral achter de schermen heel actief bent geweest en dat u een mensen-mens bent en veel aandacht hebt besteed aan mensen individueel.
PC: ja dat heb ik zeker. Als je individueel mensen aanspreekt, je hebt begrip voor ze, dan bereikt dat heel veel mensen. Dat kan als je president bent. Als je als president tegen één persoon spreekt, is het alsof je tegen twintig mensen tegelijkertijd spreekt.
Tonny: Inderdaad.
PC: want dat is iets wat zich verspreidt. Dat vond ik zo mooi. Ik had een zeker charisma. Een charisma van goedheid en vertrouwen. Het woordje trots is niet aan de orde, maar het gaf mij een bepaald geluk. Ook al kon ik niet de president zijn die ik misschien wilde zijn (of misschien juist wel) , niet alles bereikten wat ik had willen bereiken, was dit innerlijk geluk voor mij groot. Ik wist wat ik deed en ik wist dat het goed was.
Tonny: Wat had u willen bereiken?
PC: ja toch die wereldvrede natuurlijk. Ja dat is toch wel waar iedere president iets mee wil. Maar ik wilde het echt vanuit de grond van mijn hart. Ik ben een geascendeerd Meester. Ik was op Aarde met een missie en als je met zo’n missie komt vanuit de grond van je hart, dan wordt dat niet door iedereen herkend. Zeker niet door de mensen met wie ik in samenwerking was. Daarom was ik blij dat ik toch dingen bereikt heb op mijn manier.
Tonny: Wel herkend door de mensen met wie u in gesprek was.
PC: ja zeker…zeker…ja..ik wist dat ik bijzonder was. Dat voelde ik. En dan in de zin van: ik wil iets geven hier. Ik kom iets brengen. Mijn staatsbegrafenis was daar een weerklank van. Zo heb ik het gevoeld. Toch een soort erkenning voor wat ik wilde brengen en wie ik was. Nu mensen ouder waren geworden, natuurlijk is mijn generatie mee opgeschoven het zijn nu ook oude mensen, begrepen ze wat ik gezegd heb en waarom en dat ik was wie ik was. Voortschrijdend inzicht komt met de jaren.
Tonny: ja…dan kunt u wel met een gelukkig gevoel terugkijken op dit laatste leven?
PC:…ja, maar ik weet dat jullie je ook zorgen maken over de huidige tijd. Weet dat de huidige president ook met een missie is. Dat het niet meer of minder is dan mijn missie. Aan deze kant is hij mijn vriend. Terwijl, als ik een mens was zou schrikken van de wijze waarop hij met zaken omgaat en dat deed ik ook wel hoewel ik beter wist. Hij is met een missie. Zijn komst en zijn aanwezigheid is niet zomaar. Vertrouw daarop. Wijs hem niet als schuldige aan, maar als iemand die verandering brengt. Dat zou ik willen zeggen. Meer hoef ik ook niet toe te voegen. Hij is iemand die verandering brengt. Wat die verandering gaat zijn dat zal zich ontwikkelen, maar wat moet gebeuren gebeurt. Daarmee bedoel ik geen ramp of iets heel ergs. Ik doe daar geen enkele uitspraak over. Wat moet gebeuren gebeurt en dat kan alles zijn. Hij werkt mee aan een plan. Een plan voor de wereld. De nieuwe wereld. Dit wilde ik graag zeggen.
Tonny: Dank u wel.
PC: ..veel dank aan jullie. Ik weet dat dit online gaat komen.

18 februari 2025

K., je hebt inmiddels kennis genomen van de Camp David Akkoorden. Als mens dachten we een belangrijke stap te hebben gemaakt. Een stap naar de vrede in het Midden-Oosten. Als je dit verdrag ondertekent, heb je het geloof dat het beter wordt, maar we wisten ook dat er nog een lange weg te gaan was. Het is zo’n ontzaglijk groot geschil tussen twee broedervolken dat het al een onderdeel is geworden van hun DNA. Nu dit zo is, moet er veel gebeuren om dit weer te herstellen of op te heffen.

K., je bent een kanaal van vergeving. We willen je vragen dit op te heffen met ons. Wij, jouw collega’s uit de Lichtwereld, doen dit samen met jou. Er mag een groot anker geplaatst worden onder Tel Aviv. We laten je weten wat opgeheven mag worden:

De diep ingewortelde haat jegens elkaar kan alleen opgeheven worden als er ruimte gemaakt gaat worden voor de Liefde. De Liefde voor zichzelf en daarmee de Liefde voor de ander. We zijn allen één. Ik spreek dan over het Eenheidsprincipe. Dit besef maakt het mogelijk om een anker te plaatsen. Wij allen zullen aanwezig zijn. Het zal één grote manifestatie worden van Het Christuslicht. Deze bron zal gevoed worden door de eenheidsgedachten van alle mensen op Aarde, Onze Lichtkracht en het Licht van de Heilige Geest. Het zal tot een grote bekrachtigingsplaats uitgroeien. Het zal gevoeld worden en verandering brengen. Het is de Liefde voor zichzelf en de ander die daar zijn zegenende rol gaat krijgen. Het tegendeel van wat nu is. Er is een dieptepunt bereikt, terugkeren is nog de enige optie en dat zal ook gebeuren.