25 februari 2025.

Gast: Goedemiddag of is het avond?
Tonny: Het is avond.
Gast: Ja? Ik ben een Hongaar. Jullie kennen mij niet. Ik was in mijn leven een violist. Ik maakte deel uit van een grote groep muzikanten. We waren Joods en we zijn in de Tweede Wereldoorlog allemaal opgepakt en hebben het ook niet overleefd.
Tonny: Muzikanten werden soms gespaard in de oorlog.
Gast: Ja, maar dat is niet met ons gebeurd. We konden ook eigenlijk niet meer spelen. Voordat we gedeporteerd werden hadden we al zoveel honger gehad. We waren zo energieloos. We zijn als muzikanten in zijn geheel opgepakt. Onze vrouwen en kinderen zijn in eerste instantie achter ons gelaten. Later zijn zij ook opgehaald. We hebben elkaar nooit meer gezien op Aarde. Nu zijn we samen, al heel erg lang.
Er gebeurt veel in mijn land. Ik zou graag een kracht, een anker plaatsen, willen plaatsen onder de stad waar we zo ontzettend veel waren want daar is zoveel leed geweest. Leed wat ongedaan gemaakt kan worden. Het mag weer een plaats worden van samenkomst en muziek. Er hangt een deprimerende wolk over ons land, boven mijn stad. Het is een donkere wolk. Ik zal hem willen opheffen samen met mijn muzikale vrienden. Ik wil Karin vragen een anker te plaatsen onder de hoofdstad van mijn land.
Karin: Ik ben Karin en ik wil dat heel graag voor u doen. Ik heb alleen zo’n moeite met namen. De hoofdstad van Hongarije. Dat is waar u woonde?
Gast: Ja, daar woonden we. Ik wil vragen om een anker te plaatsen daar om de zwaarte, het verdriet, de pijn, die daar nog steeds zit in die sfeer weg te nemen. Dat het een vrijplaats mag zijn voor muziek en vreugde. Een vrije plaats voor vreugde en muziek.
Karin: Dat wil ik graag voor je doen. Is je naam Támas?
Gast: Ja, dat is mijn naam.
Karin: Ik dacht dat ik het me misschien even voorstelde. Ik ken een Nederlander die ook Támas heet en uit Hongarije komt. Dus jullie hebben dezelfde naam. Dan heb ik dat goed gehoord. Ik wil je graag helpen Támas.
Ik vraag de Heilige Geest om het Licht van Vergeving door mij heen te laten stromen naar deze plaats, onder de stad, onder de hoofdstad. Dat het een bron mag worden van Licht en inspiratie, van liefde en vreugde en blijdschap. Het Licht gaat door mij heen en neemt alles mee wat het zo grijs en zwaar maakte tot op heden. Het Licht raakt de aarde. Het Licht van Vergeving. De zwaarte wordt onmiddellijk getransmuteerd naar Licht en zijn anker op aarde. Het is een bron van Licht. Ik wil u vragen en uw muzikanten om deze bron te verlichten met uw licht, met uw eigen Lichtkracht Het Licht van de Heilige Geest is daar Vanuit het Christusbewustzijn sturen de Meesters ook hun Licht naar deze bron. Moeder Maria zegent haar. Het Licht van deze bron zal jullie allen versterken en bekrachtigen en zal het Christuslicht bij jullie doen toenemen, maar ook op aarde.; voor alle mensen die daar wonen. Want het zal zich uitbreiden. Het zal gemerkt worden en gevoeld dat het anders is. De donkerte en de zwaarte zijn opgeheven voor altijd. Ik kan me nu weer de naam herinneren van de stad. Het is Boedapest.
Gast: Ja Karin, het is Boedapest.
Karin: Dank Támas, dat je dit gevraagd hebt. Laat het een bron van inspiratie zijn voor iedereen die daar woont. Dank je.