Vera

14 februari 2025

Deze persoon zal zichzelf introduceren Karin en Tonny.
T.: goedemorgen
Vrouw: goedemorgen, ik ben een onbekende persoon maar ik laat me heel graag horen.
T.: een onbekende persoon, maar wel met een naam?
Vrouw: ja zeker, ik heet Vera. U bent Tonny? fijn Tonny ik heb er naar uitgekeken om met jou een gesprekje te hebben.
T.: je bent heel welkom..
Vera: ja dat weet ik. De verankering op Aarde is niet wat ik op de eerste plaats zoek. Ik heb al vergeving mogen ontvangen in de hemel. Ik kom eigenlijk om iets te vertellen.
In de tijd waarin ik leefde hadden mensen ook al meningen, heel veel meningen, net als nu. Maar het was anders, het was lokaal, want er was nog geen massa media. Het is wat je van elkaar hoorde en waar je over sprak en waar je een mening over had. Als er een nieuwe koning kwam dan hoorde je dat en dan had je daar wel iets over te zeggen, maar het was altijd wat je hoorde van de ander. In die zin gebeurde er in een mensenleven nog niet zoveel. We waren eigenlijk vooral bezig met het leven zelf. Daar ging alle tijd naartoe en alle aandacht, maar ook veel zorgen. De mens vroeger had het ook niet makkelijk. In deze tijd heeft de mens het in zijn algemeenheid materieel beter en geen honger, maar anderzijds is de huidige mens meer losgeslagen dan wij vroeger. We hadden onze ankers in het geloof en dat is er bijna niet meer. Een mens wordt dagelijks overstroomt met meningen uit de wereld, het gaat door zijn hoofd en door zijn hart. Hij vormt zich een mening…men praat erover…soms heftig. Het is zo te begrijpen, maar wij zien dat. In de andere wereld wereld werk ik vooral met mensen die uit het leven zijn gegaan op eigen initiatief. We luisteren ook naar hun verhalen en dan is vaak de grootste pijn niet toegekomen te zijn of niet hebben kunnen realiseren wat ervan je verwacht wordt. Er moet zoveel in jullie wereld het is niet alleen meer van het dorp maar het is wereldwijd en sommige mensen kunnen dat niet aan.
Vroeger was het hard werken en overleven en natuurlijk was het toen ook al dat mensen op eigen initiatief het leven wilden verlaten. Maar het is enorm toegenomen omdat er allerlei meningen gevormd worden en iedereen heeft een mening over iedereen en over de wereld. We willen eigenlijk vragen of de mens meer aandacht wil gaan geven aan zichzelf en de nabije omgeving, zodat er wat meer oog komt voor de medemens die het moeilijk heeft. Er zijn nu te veel mensen die tussen de wal en het schip raken en over het hoofd worden gezien. Het leven is zo druk geworden aan geluid en informatie. Ik wilde daar eigenlijk iets over zeggen en heb dat nu gedaan, ik denk dat Tonny wellicht ook vragen heeft.
T.:..ja er kwamen verschillende dingen in mij op Vera. Wat je noemde dat er zoveel meningen zijn, heb je ervaren ook aan de kant waar je nu bent, dat deze meningen op Aarde vaak lijnrecht tegenover elkaar staan. Zelfs aan tafels waaraan met elkaar gesproken wordt, worden gasten uitgenodigd die zwart en wit zijn, de ene kant tegenover de andere kant, alsof er een tussenmening niet kan of mag bestaan. Herken je dat als je naar de Aarde kijkt?
Vera: ja zeker…nou wij hebben het vooral uit de verhalen van de mensen die we hier ontvangen. Maar het zijn de programma’s natuurlijk die kijkcijfers willen, zoals jullie dat noemen, en dan is het fijn om de dingen een beetje op de spits te drijven. Dan lijkt het erop alsof er geen aandacht meer is voor het midden maar dat is er natuurlijk wel. Maar het is wel zo dat juist deze programma’s bijdragen aan wat ik bedoel; die verwarring en dat mensen niet goed meer weten waar ze staan, alsof ze keuzes moeten maken voor dit of dat, dat iets anders niet meer kan, met name niet wat ze zelf voelen en dat is eigenlijk waar wij een lans voor willen breken. We willen onder de aandacht brengen dat het zo ontzettend belangrijk is.
T.: ja dat is zo…en juist door deze opstelling aan deze spreektafels gaan mensen tegenover elkaar staan i.p.v. open te staan voor elkaar en elkaars mening te horen en niet zo overtuigd te zijn van hun eigen waarheid.
Vera: ja precies, maar Tonny je moet ook begrijpen, het is het programma dat dat doet, het is over de top hier en daar, je zou je kunnen voorstellen dat als die mensen in hun eigen omgeving zijn ze wat meer kunnen nuanceren. Aan zo’n tafel moet je je laten horen, dat is het punt, het geeft een vertekend beeld soms en als mensen daar hun waarheid aan ontlenen dan begrijp je hoeveel verwarring er kan ontstaan, want je kunt je soms afvragen : waar is de liefde ?
T.: ..en natuurlijk net als in Amerika zijn heel veel mensen tegenover elkaar komen te staan, alleen al vanuit het kiesbeleid voor welke overheid wordt gekozen en dan heb je gezinnen waarin mensen tegenover elkaar staan, zoals dat hier in de coronatijd ook was.
Vera: ja het is op wereldniveau. Het is steeds binnen een andere context…maar het bestaat…het bestaat…je hebt het  goed begrepen Tonny, het zou fijn zijn als jullie hier iets over zouden willen schrijven. Ik weet dat wat jullie opnemen ook gepubliceerd wordt, het is ontzettend fijn dat jullie dit doen. Ik spreek namens een groep. Het is fijn om dit  te mogen doen, we hebben lang gewacht om aan de beurt te komen.
T.: dank je Vera voor het komen naar ons en het vertellen van je verhaal.
Vera: ik deed het heel mijn hart, namens ons hart en we spreken natuurlijk ook namens hen die we hebben mogen helpen, zij vinden het zo fijn dat deze kennis tot jullie komt. Ik heb maar een tipje van de sluier gelicht, want er is natuurlijk heel veel meer hierover te vertellen. Maar nu hebben we iets aangeraakt…dank je Tonny…dank je Karin.